The strength of whispers
Σε συνέχεια της σειράς των μαύρων ετών που διανύει η ΑΕΚ, προστίθεται και το παρόν με την ιδιομορφία πως είναι το πιο κρίσιμο από όλα.
Φέτος λοιπόν είδαμε την ομάδα μας στο βόλεϊ να πέφτει κατηγορία
Είδαμε την ομάδα του μπασκετ σε 2 από τις 3 διοργανώσεις που συμμετείχε να χαιρετά νωρίς και την τρίτη να την παλεύει για λογούς κυρίως αξιοπρέπειας παρά γιατί διεκδικεί κάποιον τίτλο.
Επειδή όμως είμαστε ποδοσφαιροφιλοι, κυρίαρχο όλων είναι το τόπι.
Και στο τόπι βρεθήκαμε στο ίδιο έργο θεατές για μια ακόμη χρονιά με τον ίδιο τρόπο.
Οι χρονιές μας ξεκινούν την άνοιξη. Εκτός στόχων παίζουμε καλή μπάλα και όλοι είμαστε χαμογελαστοί γεμάτοι με ελπίδες για την κεκτημενη ταχύτητα που θα έχουμε του χρόνου. Το καλοκαίρι, όλο και κάποια μετεγγραφή, όλο και κάποιο διοικητικό αισιόδοξο μήνυμα παίρνουμε και γεμάτοι ενθουσιασμό κάνουμε σχεδία για τη χρονιά. Τον χειμώνα κλαίμε. Για την αγωνιστική πορεία και για τη διοικητική ανυπαρξία.
Και ξανά μανα.
Εκτός στόχων … καλή μπάλ α ... χαμόγελο ... ενθουσιασμός ... κλάμα ... Εκτός στόχων.
Ίνα δικαιωθεί το ρηθέν υπό του Σωκράτους: όταν η ΑΕΚ θα πρέπει να πληρώνει θα αρχίσουν τα προβλήματα.
Μονό που φέτος φτάσαμε λένε στο χείλος του γκρεμού. Αβάσταχτα χρέη, υποβιβασμός και διάλυση.
Μπαίνει στο παιχνίδι ο Ντέμης. Με προσωπικό κόστος. Παράτησε ουσιαστικά την καριέρα του αφού δεν είναι συγκεντρωμένος στην πριμερα ντιβιζιον και εκεί που θα μπορούσε να διεκδικήσει ακόμα μεγαλύτερη δόξα και περισσότερα χρήματα, τα παρατά όλα για την ομάδα.
Και ξεκίνησε ένα βασανιστικό γαϊτανάκι 40 ημερών
Σήμερα η μεγάλη μέρα, αύριο η μεγάλη μέρα, μεγάλη δευτέρα για την ΑΕΚ, μεγάλη τρίτη για την ΑΕΚ, πέμπτη τα σπουδαία για την ΑΕΚ, συνέντευξη του Ντέμη εδώ, συνέντευξη του Ντέμη εκεί, είπε το μέλος της ομάδας Ντέμη αυτό, είπε το μέλος της ομάδας Ντέμη το άλλο, ραγδαίες εξελίξεις, συνταρακτικά γεγονότα και ...
Και όταν καταλαγιάσει η σκόνη βλέπεις
Βλέπεις ότι εκεί που ήσουν η μόνη ομάδα που είχες ιδιόκτητο γήπεδο τώρα είσαι η μόνη που δεν έχει
Βλέπεις ότι οι υποσχέσεις του καλοκαιριού από την «διοίκηση» διαψεύστηκαν οικτρά
Βλέπεις παίκτες είτε να σε φτύνουν και να φεύγουν, είτε να μην μπορούν να αποδώσουν τα αυτονόητα για επαγγελματία ποδοσφαιριστή
Βλέπεις έναν προπονητή να φεύγει με τρόπο ατιμωτικό για την ιστορία της ΑΕΚ
Βλέπεις έναν άλλον προπονητή να παρακαλεί μονίμως
Βλέπεις έναν κόσμο να είναι ακόμα διχασμένος με βαθιές πληγές
Βλέπεις ότι μεμονωμένες προσπάθειες που θα μπορούσαν ίσως να είναι μια ισχυρή βάση έγιναν μικρά χωριουδάκια
Βλέπεις παντού ανθρώπους είτε σε καρέκλες, είτε στα μαζικά μέσα επιρροής να λένε, να λένε, να λένε, να λένε και να βομβαρδίζεσαι μονίμως είτε από άχρηστες πληροφορίες, είτε από δεδομένα που ανατρέπονται από στιγμή σε στιγμή, είτε από ψέματα είτε από ( έστω και με καλή πρόθεση) φρούδες ελπίδες
«μητέρα η πατρίδα κι ας μην την είδες
λόγια πολλά και δεν αντέχω πια
που ναι η πατρίδα μου εκείνη η γλυκιά
που χει στην πέτρα χαραγμένο λέει το φως
λες να την ξέχασε για πάντα ο θεός ?»
η μάζα άγεται και φέρεται.
Δεν ξέρουμε τι γίνεται και τι θα ξημερώσει.
Και ο καθένας εκφράζει ότι του κατεβεί με βάση τις προθέσεις και τις προσδοκίες του και όχι με βάση το προφανές.
φεύγει ο ένας, μας παίρνουν τον τάδε, προσφυγή θα κάνει ο δεινά, να παίξουμε στο οακα, να παίξουμε στη ριζουπολη, να πάρουμε διαρκείας, να πάρουμε από κανα 2-3 διαρκείας, μας εγκαταλείπει ο τάδε, έρχεται ο δωρεάν διαφημιζόμενος για αρκετά χρονιά στο πτώμα της ομάδας μας τίγρης, να κάνουμε μετεγγραφές, να μην κάνουμε, θα μας σώσει ο Ντέμης, θα προσπαθήσει να μας σώσει ο Ντέμης, έλα μωρέ ποιος Ντέμης τώρα, όχι θα έρθει ο άλλος που έκανε πρόταση, αγαπούλες μου ματώνω για να πληρώσω, να μας σώσει το κράτος, θα ανακοινώσω τη χρηματοδότηση με πλήρη διαφάνεια μόλις ξεκινήσουν τα έργα και μέχρι τότε το γκρεμίζω, να φύγει ο προδότης και όλα μετά θα φτιάξουν, έχω εικονικά το 30% των μετοχών, τι θα πάρετε καφεδάκι ? ναι ? α! και μέχρι να έρθει, να σας δείξω ένα PowerPoint που μόλις δημιούργησα με θέμα την virtual εξυγίανση της ΠΑΕ στον αστερισμό του παρθένου με 44 σφριγηλούς νέους να περιμένουν τη νύμφη.
Welcome my son 2 the machine
ένα διαρκές σκοτάδι . Σε όλα τα επίπεδα. Διαπραγματεύσεων, σχέσεων, λυκοφιλιών, σχεδίων, πλανών και στο βάθος το τίποτα.
Προσωπικά, δεν ξέρω τίποτα.
Ούτε θέλω να ξεψαχνίσω τα μαζικά μέσα επιρροής να μάθω, γιατί γνωρίζω πως ο παράδεισος και η κόλαση απέχουν όσο μια εκπομπή, όσο δυο συνεχή ημερησία φύλλα, όσο ένα δελτίο ειδήσεων
Τα μόνα που ξέρω είναι μόλις δυο πράγματα
Α. δεν μπορώ να κάνω κάτι. Σε άγνωστους και σκοτεινούς δρόμους.
Β. δεν θέλω να κάνω κάτι. Δεν μπορώ.
Τα μόνα που θέλω είναι μόλις δυο πράγματα
Α. να μπορώ να κάνω και γω ότι κάνει όλος ο φίλαθλος κόσμος. Να πηγαίνει στο γήπεδο του να βλέπει την ομάδα του και να μιλάω για μπάλα. Με την ΑΕΚ οι νομικοί και οικονομικοί όροι έχουν στήσει τρελό χορό μπροστά στα μάτια μου και με ζαλίζουν
Β. θέλω είναι να κλείσω τα μάτια και να περάσουν όλα.
Να σταματήσουν να με βομβαρδίζουν, να σταματήσουν να ανοίγουν θέματα όταν δεν υπάρχουν και να σταματήσουν την εκστρατεία αποπροσανατολισμού.
Και να έρθει η επόμενη μέρα. Όποια και να είναι αυτή. Από την καλύτερη ως τη χειρότερη που μπορεί να περιμένει καθένας.
Και μετά να κάνω το καλύτερο που πιστεύω για μένα.
Είτε σωστό Είτε λάθος. Τουλάχιστον θα ξέρω. Θα ξέρω τι έχω να αντιμετωπίσω.
