Το μυστήριο του χρυσού πιθήκου

«… τα πάντα είναι πιθανά φέτος. Τουλάχιστον, ο πολυσχιδής πίθηκος θα δοκιμάσει τα πάντα. Θα υπάρξουν επιτυχίες σε απίθανα πεδία. Θα είναι δύσκολο να δούμε ποιος κερδίζει και ποιος χάνει τελικά, στην χρονιά, όπου ο πίθηκος γελάει τελευταίος και παρασύρει τους πάντες στο απρόβλεπτο των καταστάσεων.»

Γραμμένο πριν χιλιάδες χρόνια και τεχνοκρατικά απαράδεκτο αφού συνδέεται με την κινέζικη αστρολογία, η αναλογία που αντιστοιχεί με την σύγχρονη ποδοσφαιρική ιστορία είναι αξιοπρόσεκτη.

Σε όλη την ποδοσφαιρική Ευρώπη, τα γεγονότα που ήρθαν επιβεβαίωσαν την πολυπλοκότητα του σύγχρονου ποδοσφαίρου και διαιώνισαν το αιώνιο μυστήριο της χρονιάς του πιθήκου.

Στον εμπορικότερο ετήσιο ποδοσφαιρικό θεσμό το CL, οι θεωρίες συνωμοσίας ψιθύριζαν την ανάγκη ανανέωσης του θεσμού μέσω νέων ομάδων. Καμία θεωρία όμως δεν αποκρυπτογραφούσε την ολική απουσία των κορυφαίων ονομάτων από τα ημιτελικά του θεσμού. Σύμφωνα με το Forbes η τρέχουσα αξία των ακλόνητων φαβορί- στην αρχή της διοργάνωσης- (Μ.United, Juventus, Milan, Real M και Bayern Μ.) για την κατάκτηση του θεσμού ξεπερνάει τα 4,141,000,000 δολάρια.

Παρόλη την τεράστια αξία τους ( ποδοσφαιρική και εμπορική), οι συγκεκριμένες ομάδες δεν μπόρεσαν να προκριθούν ούτε μέχρι την ημιτελική φάση.

Η λέξη «κρίση» είναι η πιο συνηθισμένη για τους αρθογράφους των ομάδων φαβορί και στα εθνικά πρωταθλήματα.

Στην Αγγλία , η κερδοφορία της United επέτρεψε στον sir Alex Ferguson να κάνει ορισμένες άστοχες και επιπόλαιες κινήσεις στην διαχείριση της ομάδας με αποτέλεσμα η Αrsenal να μετατρέψει τον αγγλικό μαραθώνιο σε επίδειξη ισχύος. Το επίθετο boring που κάποτε συνόδευε τους κανονιέρηδες, φιγουράρει σαν επίσημος σπόνσορας του πιο οργανωμένου πρωταθλήματος του κόσμου. Η United έχασε ακόμα και την δεύτερη θέση από την Roman Empire του Αμπραμόβιτς που έκανε την καλύτερη χρονιά των τελευταίων χρόνων με οδηγό τον διαρκώς αμφισβητούμενο Ρανιέρι.

Στην Γερμανία, ακόμα περιμένουν την αντεπίθεση της Bayern. To εξώφυλλο του Kicker στις 7 Αυγούστου του 2003 είχε τίτλο: «Κανένα θαύμα για την Werder,» κριτικάροντας την ρεβάνς του 0-4 απέναντι στην Πάσινγκ για το Ιντερτοτο. Το παιχνίδι είχε λήξει 1-1 και η Werder χαιρετούσε τον θεσμό. Λίγους μήνες αργότερα, η Werder ανακηρυσσόταν πρωταθλήτρια Γερμανίας μέσα στο σπίτι της Bayern κάνοντας τον ιδιοφυή Γάλλο play maker της, Johan Micoud να δηλώσει: “μόλις έζησα ένα όνειρο : το θαύμα της Werder.” Μερικά μέτρα πιο κάτω ο Michael Ballack εκμυστηρευόταν με χαμηλή φωνή στις κάμερες:» «Όλα τα πράγματα που στέλναμε στην πόρτα τους για να τους πιέσουμε, έκαναν εμάς νευρικούς και όχι αυτούς, » αναφερόμενος στα εκατοντάδες άρθρα για την καρδιά του πρωταθλητή και τον ατσαλένιο χαρακτήρα της Bayern.

Στην Ισπανία, οι galacticos της Ρεάλ Μαδρίτης χάθηκαν στο υπερπέραν. Μέσα στο καύσωνα του καλοκαιριού, από την μία πλευρά , ο πρόεδρος της Real M, Florentino Perez να αγοράζει ότι λάμπει και να περιοδεύει τον θίασο του κάνοντας το ένα διαφημιστικό πίσω από το άλλο και από την άλλη ο κ.Μπενίτεθ να ματώνει στην προπόνηση την δική του ομάδα.

Το World Soccer του Σεπτεμβρίου 2003 προέβλεπε μία γκρι χρονιά για την μέτρια Βαλένθια και μία επική χρονιά για τους galacticos της Μαδρίτης. 10 μήνες μετά, το απόλυτο contrast. Το κουρδιστό πορτοκάλι από το Λεβάντε πήρε το δεύτερο πρωτάθλημα του την τελευταία τριετία και το έκτο στα 85 χρόνια ιστορίας του με ένα τρόπο που εξέθεσε τους περισσότερους αναλυτές.

Την Δευτέρα 10 Μαίου 2004, η Marca συνόψιζε την μεγάλη έκπληξη της χρονιάς με την πιο ρεαλιστική γραφή : “ Η αλήθεια είναι πικρή. Η Βαλένθια είναι μία πλήρης ομάδα και η Ρεάλ ένας θίασος με εκπληκτικούς πρωταγωνιστές αλλά κακούς κομπάρσους. Λάθος πολιτική, λάθος επιλογές, λάθος άτομα. »

Το παράδοξο στην χρονιά της κρίσεως για τα φαβορί, είναι ότι οι διαχειριστές ενώ μπορούν να διαγνώσουν ορισμένα λάθη που έγιναν, δεν μπορούν να εξηγήσουν με κανένα τεχνοκρατικό τρόπο την παταγώδη αποτυχία τους.

Σίγουρα, η χρονιά του πιθήκου δεν είναι η απάντηση, αλλά η προειδοποίηση. Απομένουν ακόμα 7 μήνες μέχρι να περάσουμε στην επόμενη.