Ο έλεγχος της αγωνιστικής με... μολύβι
Δύσκολο διήμερο μπασκετικά. Είναι αλήθεια ότι στο εγγύς μέλλον, θα φτάσει η τεχνολογία στην Ελλάδα. Θα έχουμε τηλέφωνο, ηλεκτρικό για όλους και ποιος ξέρει ίσως η γενιά μας να προλάβει αυτό το καινούργιο κόλπο που λέγεται ιντερνέτ. Έστω και με μολύβι, γράφουμε τους ελέγχους για την αγωνιστική της Α1 εθνικής κατηγορίας του πρωταθλήματος Ελλάδος καλαθοσφαίρισης.
Πάρτε το... 0
Κανονικά έχουμε το δύο ως την χαμηλότερη βαθμολογία αλλά για να πιάσουμε γραμμή με την στατιστική του ΕΣΑΚΕ, έπρεπε να καλέσουμε το... 0. " Τεχνικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε αιφνίδια στον υπολογιστή της στατιστικής υπηρεσίας του ΕΣΑΚΕ, καθιστά αδύνατη την συνέχιση της μετάδοσης των online στατιστικών, καθώς και την καταχώρηση των τελικών στατιστικών του αγώνα". Αυτή η ανακοίνωση εν έτει 1987 δικαιολογεί την απουσία στατιστικών για τον αγώνα του Ηλυσιακού με τον Πανιώνιο. Το μεγάλο παιχνίδι των Βίδα και Καστρινάκη δεν ήταν αρκετό απέναντι στον θαυματουργό πιτσιρικά που λέγεται Φάνης Χριστοδούλου.
Τα κοστούμια της οργής 4
Ο Ίκαρος πληρώνει, ο πρόεδρος του δηλαδή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι συνεπάγεται νίκες και θριάμβους. Με όλα του τα λάθη και την υπερβολική του συμπεριφορά, ο Λυκογιάννης είναι καλός προπονητής σε ένα σωματείο που είναι συνεπές οικονομικά, αλλά σε νοοτροπία ζει στο 1987. Δεν κτίζεται ομάδα με έξι, επτά γραβατωμένους στον πάγκο και μία γενική χάβρα προς παίκτες και διαιτητές.
Ποιος είναι ο πιο τρελός; 6
Δύο αγώνες του Αμαρουσίου έληξαν με τσακωμούς παικτών του με αντιπάλους παράγοντες και προπονητές. Το εύκολο είναι να πεις τρελό τον Γκαγκαλούδη και προβληματικό τον Κόμματο αλλά... Αλλά ο Βαγγέλης Αγγέλου δεν είναι το πιο ήρεμο παιδί στους πάγκους, οπότε η ευθύνη μοιράζεται. Γιατί ο καλός βαθμός; Διότι το μπάσκετ μας θέλει και λίγη ένταση, κόντρα, να ξυπνήσουμε λίγο ως σπορ. Επιτέλους λίγη... διασκέδαση.
Ο Δήμος από τη Λάρισα 8
Ο Δήμος Ντικούδης συνεχίζει να κάνει πλάκα στην Α1. Οι αριθμοί του είναι ακόμα καλύτεροι από τα νιάτα του και με το παράδειγμά του δείχνει κάτι απλό: ακόμα και στο 1987 που ζούμε μπασκετικά, ένας αθλητής δεν γίνεται στα 32, 33, 34 να θεωρείται τελειωμένος.
Μεγάλος ο...Χάρης του 10
Ο Χάρης Γιαννόπουλος είναι ο... γιος του Βασιλειάδη και ο... εγγονός του Διαμαντόπουλου. Δεν είχε καμία τύχη να παίξει μπάσκετ στο ελληνικό πρωτάθλημα πριν από μια διετία διότι δεν παίζει άμυνα, σουτάρει πολύ, δεν κάνει ευτυχισμένους τους συμπαίκτες του με μία πάσα, ψάχνει να σκοράρει, δεν έχει καλά πλάγια βήματα και κάθετα άλματα.
Ο Ολυμπιακός τον έστειλε, και αυτόν, στο πυρ το εξώτερον. Ο Πεδουλάκης, που για να είμαστε δίκαιοι πριν από δύο χρόνια τα ίδια θα έλεγε, τώρα τον αναδεικνύει με σκληρή δουλειά και πολύ...ανάγκη. Α, του έφαγε και δύο με τέσσερις πόντους η στατιστική.
.jpg)
