Οι ξένοι-λαβράκια που έχουν κάνει τη διαφορά στο πρωτάθλημα

Το ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι πια για τους ξένους παίκτες, κυρίως τους Αμερικανούς, ο παλιός μπασκετικός παράδεισος. Ούτε αίγλη ούτε φήμη διαθέτει, μήδε φυσικά πληρώνει καλά, με αποτέλεσμα να μην αποτελεί τον πιο ελκυστικό προορισμό. Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης η Basket League λειτουργεί περισσότερο σαν προθάλαμος για εκείνους που θέλουν ν' αρπάξουν την ευκαιρία και να δείξουν τι αξίζουν προβάλλοντας τον εαυτό τους μέσα από συνεχείς αγώνες. Κυρίως δε τα εκατοντάδες κολεγιόπαιδα που ξέμειναν στο... ράφι (εκτός ντραφτ).

Με συγκεκριμένο ταβάνι για τα συμβόλαια, λίγες χιλιάδες δολάρια για κάποιους μήνες, οι προπονητές αναγκάζονται να ξεψαχνίζουν λίστες με δευτερεύουσες λύσεις και ξημεροβραδιάζονται μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών για να διαλέξουν τους ξένους που θα συμπληρώσουν επάξια τον υπόλοιπο κορμό. Μοιραία οι επιλογές τους εμπεριέχουν ρίσκο, καταλήγουν να είναι αποτυχημένες και γίνονται σαρωτικές αλλαγές, αφού δεν γίνεται να συμβεί διαφορετικά.

Μέσα στο κάρβουνο πάντως "φωλιάζουν" και αρκετά διαμάντια. Παίκτες που καταφέρνουν να σταθούν και να ξεχωρίσουν. Παίκτες φθηνοί που παρόλα αυτά δείχνουν έτοιμοι να δουλέψουν, να βελτιωθούν και να φτιάξουν το όνομά τους. Για να φύγουν, ορισμένοι εξ αυτών, ακόμη και μέσα στη χρονιά.

Ήδη έχουν ξεχωρίσει στην τρέχουσα σεζόν...

Άσπρη μέρα

ή αλλιώς... Οκάρο Γουάιτ (Άρης)

Με τα χρήματα που είχε στη διάθεσή του για να φέρει παίκτη στο "4" ο Δημήτρης Πρίφτης θα μπορούσε να επιλέξει πιο γνωστό παίκτη. Προτίμησε όμως να πάρει το ρίσκο με τον Οκάρο Γουάιτ, προσθέτοντας στο ρόστερ -όπως στην πράξη αποδείχθηκε- έναν παίκτη με τεράστιο κίνητρο να διακριθεί, έναν παίκτη με πλήρες πακέτο προσόντων, ικανό ν' απειλεί με διάφορους τρόπους και να πασχίζει πολύ στην άμυνα. Τουλάχιστον αυτά έχει δείξει έως τώρα ο 23χρονος Νεοϋορκέζος πάουερ φόργουορντ, ο οποίος στη δεύτερη επαγγελματική σεζόν της καριέρας του (η πρώτη στη Βίρτους Μπολόνια) είναι ήδη ολοκληρωμένος, ώριμος, επαγγελματίας, έχοντας σταθερά διψήφιο αριθμό πόντων όντας τέταρτος σκόρερ στο πρωτάθλημα και ταυτόχρονα τέταρτος ριμπάουντερ. Τύφλα να 'χει ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ.

Το καλύτερο παιχνίδι του: Στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ ήταν απολαυστικός. Είχε 27 πόντους με 7/10 δίποντα, 3/4 τρίποντα και 11 ριμπάουντ, συνεχίζοντας γεμάτος αυτοπεποίθηση.

Δημήτρη μου, Δημήτρη μου

ή αλλιώς... Ντιμίτριους Κόντζερ (Τρίκαλα)

Ο Ντιμίτριους Κόντζερ είναι ο νέος... Κρις Έβανς των Τρικάλων. Στα 11 παιχνίδια της σεζόν ο σχεδόν δίμετρος σμολ φόργουορντ έχει ξεχωρίσει για τα αθλητικά προσόντά του, την έφεσή του στο τρανζίσιον και το εξαιρετικό σουτ, δικαιώνοντας τον Κώστα Φλεβαράκη που τον διάλεξε από τη β' κατηγορία της Ιταλίας (Φούλγκορ Ομέγκνα) για να τον χρίσει ηγέτη. Με 184 πόντους (16.7) είναι ο δεύτερος σκόρερ της Basket League (πίσω από τον Μαυροκεφαλίδη) και με 67 ριμπάουντ (6.1) έκτος στην αντίστοιχη στατιστική κατηγορία. Είναι επίσης πέμπτος "κλέφτης" και τέταρτος στην αξιολόγηση. Οποιαδήποτε ομοιότητα με τον Ντερόν Γουίλιαμς είναι συμπτωματική...

Το καλύτερο παιχνίδι: Με τον Αρκαδικό έκανε πράγματα και θαύματα έχοντας 25 πόντους (8/9 δίποντα, 3/3 τρίποντα) και 8 ριμπάουντ. Απέναντι στην Καβάλα τέλειωσε με νταμπλ-νταμπλ (19 πόντους, 10 ριμπάουντ). Σε αμφότερα η θεσσαλική ομάδα επικράτησε, γι' αυτό και το δίλημμα...

Ιδού ή Ρόδος

ή αλλιώς... Τρέβορ Ρέλεφορντ (Κολοσσός)

Ο 24χρονος Τρέβορ Ρέλεφορντ αποκτήθηκε από τον Κολοσσό για να κάνει περίπου όσα πρόλαβε πέρυσι ο Μάικ Τζέιμς. Να είναι οργανωτής και σκόρερ μαζί, κρατώντας την μπαγκέτα από την περιφέρεια και συμπληρώνοντας ιδανικά τον -πολλά υποσχόμενο- Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Χρειάστηκε λίγο χρόνο για να προσαρμοστεί στα δεδομένα των "θαλασσί" ερχόμενος από την πολωνική Στσέτσιν, αλλά η σταδιακή βελτίωσή του είναι αυτήν που τον κατατάσσει πλέον μεταξύ των ξένων που κάνουν τη διαφορά στην ομάδα τους. Έφτασε να έχει 12.7 πόντους με 62% στα δίποντα και 40% στα τρίποντα, παράλληλα με 4 ασίστ και 3 ριμπάουντ ανά αγώνα, όντας εκ των καλύτερων πασέρ του πρωταθλήματος.

Το καλύτερο παιχνίδι του: Ο Κολοσσός έχασε, αλλά απέναντι στην ΑΕΚ ήταν απολαυστικός σκοράροντας 26 πόντους (8/11 δίποντα, 3/4 τρίποντα) παίρνοντας 3 ριμπάουντ και μοιράζοντας 3 ασίστ.

Νέος και ωραίος

ή αλλιώς... Μπράντον Γιανγκ (Λαύριο)

Στο νεοφώτιστο Λαύριο, που μπήκε από το παράθυρο στο πρωτάθλημα, πρότερη εμπειρία στην επιλογή ξένων δεν είχαν και φέρνοντας τον Μπράντον Γιανγκ από το NBDL (Τέξας - θυγατρική των Σπερς) έπαιξαν τη ζαριά τους. Εξάρες μπορεί να μην έφεραν ακόμη, αυτό θα το δείξει η διάρκεια, αλλά ο απόφοιτος του Ντε Πολ έχει εξελιχθεί σε πολύτιμη μονάδα για μια ομάδα που είχε ανάγκη από ισχυρές προσωπικότητες στη μάχη για την παραμονή στην κατηγορία. Μένει πολλή ώρα στο παρκέ, η μπάλα περνάει σταθερά από τα χέρια του, αυτός έχει το γενικό κουμάντο και αναλαμβάνει πολλές από τις επιθέσεις. Με 14.3 πόντους είναι ο αρχισκόρερ της ομάδας του Σερέλη, ο τρίτος σε ασίστ (2.2) και, μολονότι κοντός, ο τρίτος ριμπάουντερ (3.1).

Το καλύτερο παιχνίδι του: Στο 69-67 επί του Ρεθύμνου έδωσε 21 πόντους με 2/5 δίποντα, 3/4 τρίποντα και 8/10 βολές, προσφέροντας επίσης 4 ασίστ και 3 ριμπάουντ.

Από πέτρα

ή αλλιώς... Τάιλερ Στόουν (Ρέθυμνο)

Ο Τάιλερ Στόουν δεν ήταν από την αρχή της χρονιάς στο Ρέθυμνο. Από τη στιγμή πάντως που εντάχθηκε στο ρόστερ (αντί του απογοητευτικού Κουκ) δημιούργησε την αίσθηση ότι θ' ανεβάσει αυτόματα το επίπεδο στην ομάδα του Θανάση Σκουρτόπουλου. Δυναμικός φόργουορντ που σουτάρει πολύ και καλά απ' έξω, μοιάζει με τους ξένους που εμπιστεύονταν οι Κρητικοί τα προηγούμενα, επιτυχημένα, χρόνια. Αφού κατάλαβε τον ακριβή ρόλο του, είναι ασταμάτητος με +10 πόντους στα 7/8 παιχνίδια που έχει αγωνιστεί έως τώρα. Εξ ου και το 13.8 πόντους και τα 6.9 ριμπάουντ με τα 5.4 εξ αυτών επιθετικά.

Το καλύτερο παιχνίδι του: Με 23 πόντους (8/9 δίποντα, 2/6 τρίποντα), 11 ριμπάουντ και 5 ασίστ ήταν ο βασικός υπεύθυνος για το 84-74 επί της Καβάλας.

Ο Χαλκ των βορείων προαστίων

ή αλλιώς... Ντάστιν Χογκ (Κηφισιά)

Στα πρώτα δύο χρόνια της στην κορυφαία κατηγορία του ελληνικού μπάσκετ η Κηφισιά είχε βασιστεί στο ελληνικό στοιχείο για να καθιερωθεί. Εφέτος όμως έγινε στροφή και ο Ντάστιν Χογκ επιλέχθηκε από τον Ηλία Παπαθεοδώρου για να τη βοηθήσει στο "4". Απόφοιτος του Αϊόβα Στέιτ, κάνει τα πρώτα βήματα της καριέρας του, δείχνοντας ότι, αν και άγουρος ακόμη, μπορεί ν' ανταποκριθεί σε επαγγελματικό επίπεδο και να εξελιχθεί σε παίκτη που θα "χτίσει" χρονιά με τη χρονιά το όνομά του. Αρκεί να μείνει μακριά από τις κακοτοπιές (είχε συλληφθεί για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ). Είναι δυνατός, αλτικός, πηγαίνει χωρίς φόβο στις φάσεις και έχει έφεση στα επιθετικά ριμπάουντ, έχοντας 4.0 σε κάθε αγώνα μέχρι τώρα (και συνολικά 6.6). Προσφέρει επίσης 12.1 πόντους.

Το καλύτερο παιχνίδι του: Επειδή αυτό με το Λαύριο θα... συνεχιστεί, επιλέγουμε αυτό στα Τρίκαλα, το οποίο συνδυάστηκε με μία από τις τέσσερις νίκες της ομάδας του Παπαθεοδώρου. Σε αυτό σκόραρε 14 πόντους (6/13 δίποντα), πήρε 9 ριμπάουντ και μοίρασε 2 ασίστ. Ολοκληρωμένη εμφάνιση.

Ο ψηλός που σουτάρει

ή αλλιώς... Τόνι Μέιερ (Απόλλων Πάτρας)

Με μπόι 2μ04 και ποσοστό στο τρίποντο 45% (23/51) ο Τόνι Μέιερ είναι μια ξεχωριστή περίπτωση πάουερ φόργουορντ. Βρίσκεται από την αρχή της σεζόν στον Απόλλωνα και αντέχει γιατί απέδειξε ότι μπορεί να κάνει διάφορα πράγματα στο παρκέ. Πρώτα σκοράρει, έχοντας 13.1 πόντους ανά αγώνα, μετά παίρνει ριμπάουντ (4.3) και ακολούθως παίζει άμυνα με καλές τοποθετήσεις και άλμα. Παρά τις αλλαγές που συντελέστηκαν σε πάγκο και ρόστερ ο κόουτς Μέξας κράτησε τον 25χρονο Αμερικανό στην Πάτρα, αφού είναι ο πλέον κατάλληλος για ν' απειλήσει και να σκοράρει από την αδύνατη πλευρά μετά από καλή πάσα.

Το καλύτερο παιχνίδι του: Έκανε ντεμπούτο με 31 πόντους και 5/5 τρίποντα απέναντι στο Ρέθυμνο. Πραγματικά πολύτιμος ωστόσο ήταν στο 82-79 επί της Κηφισιάς στο Ζηρίνειο, πριν από ένα μήνα, έχοντας 18 πόντους με 4/7 από τα 6μ75!

Γαμπρός απ' το Λονδίνο

ή αλλιώς... Όβι Σόκο (Τρίκαλα)

Το "alter ego" του Κόντζερ στα Τρίκαλα. Ο Κώστας Φλεβαράκης έχει... μάτι και ο Βρετανός, με αμερικανική παιδεία, πάουερ φόργουορντ, που πέρυσι έπαιζε στη β' κατηγορία της Γαλλίας (Μπουλαζάκ), έχει εξελιχθεί σε πρώτο λαχνό. Μετά από 11 παιχνίδια είναι πέμπτος σκόρερ με 15 πόντους ανά αγώνα, πρώτος ριμπάουντερ (89 / 8.1), πρώτος στα κλεψίματα (22 / 2.0), πρώτος στα κερδισμένα φάουλ και τρίτος σε αξιολόγηση, πίσω μονάχα από Μαυροκεφαλίδη - Γουάιτ. Τι περισσότερο να ζητήσει από έναν παίκτη του ο Έλληνας κόουτς; Βελτίωση στις βολές, θ' απαντούσε πιθανόν...

Το καλύτερο παιχνίδι του: Στη νικηφόρα πρεμιέρα με τον Κόροιβο είχε 14 πόντους (5/9 δίποντα) και 12 ριμπάουντ. Το παράδοξο είναι πως είχει παίξει τρομερά στα ματς με τους μεγάλους (Άρη, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ), εκεί που το κίνητρο είναι ακόμη μεγαλύτερο.