Απολογισμός μιας όμορφης σχέσης

Οπως σε κάθε συνεργασία υπάρχουν καλές και κακές στιγμές. Στην περίπτωση του Πανιωνίου και του Εβαλντ Λίνεν οι καλές υπήρξαν επί 20 και πλέον μήνες ενώ οδυνηρή ήταν η τελική φάση και ο χωρισμός των δύο πλευρών.

Είναι αναμφισβήτητο ότι μία εξαιρετικά πετυχημένη συνεργασία οδηγείται λίγο απότομα και για όχι ιδιαίτερα σημαντικούς λόγους στο τέλος της. Ο Εβαλντ Λίνεν έφτασε το καλοκαίρι του 2006 στην Ελλάδα ως ένας έμπειρος κόουτς με μεγάλες ικανότητες ειδικά στη δουλειά με νέους παίκτες. Τον συνόδευαν όμως και ιστορίες που μιλούσαν για υπερβολική σχολαστικότητα (γραπτή απαγόρευση στην πόση κόκα κόλας του καταμαρτυρούσαν παίκτες στο Ανόβερο), αλλά και το πασίγνωστο πλέον και στους Ελληνες μπλοκάκι του.

Ο σχεδόν 55χρονος κόουτς σίγουρα δεν πήγε στην Ελλάδα για να λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα αλλά ίσως περισσότερο για να «κλέψει» με σκληρή δουλειά λίγο από την αγάπη που έτρεφαν εκείνο τον καιρό οι Ελληνες για ένα συμπατριώτη του, γνώριμο από επεισόδια του παρελθόντος που τα έλυσαν εν Ελλάδι, τον Οτο Ρέχαγκελ.

Με την πρώτη κατάφερε να αναδείξει και παίκτες αλλά και να φέρει έσοδα στο σύλλογο με την έξοδο και τους ομίλους του ΟΥΕΦΑ. Ισως πέρα των νεαρών παικτών η μεγαλύτερη παρακαταθήκη που αφήνει είναι το προπονητικό κέντρο που δημιουργείται βασισμένο στις ιδέες και παραστάσεις του από την πατρίδα. Κάτι για το οποίο πριν τρεις εβδομάδες έλεγε ότι τον κάνει πολύ περήφανο ότι εισακούστηκε τόσο πολύ για πρώτη φορά στην καριέρα του για να προσθέσει ότι «αν δεν έχουμε καλά αποτελέσματα ούτε αυτό θα με σώσει».

Με την πάροδο του χρόνου ο διψασμένος για δουλειά και διακρίσεις τεχνικός στην Ελλάδα έγινε αρκετά πιο άνετος, προσιτός και πρόσχαρος. Η οικογενειακή του γαλήνη και ευτυχία ολοκληρώθηκε όταν ο Πανιώνιος δεν του χάλασε χατίρι προσλαμβάνοντας ως βοηθό του το γαμπρό του Αμπντέρ Ραμντάνε. Πλέον ακόμη και το εγγόνι πήγαινε σε σχολείο της ελληνικής πρωτεύουσας ολοκληρώνοντας την ευτυχία. Εκεί όμως έκανε και το μοιραίο «ελληνικό» λάθος ο Γερμανός τεχνικός αγνοώντας το ρητό της πατρίδας του που μιλά για διαχωρισμό εργασίας και οικογένειας ως μυστικό επιτυχίας.

Φυσικά το επεισόδιο του Ραμντάνε με το Χούτο ήταν η κορυφή της πυραμίδας αλλά οι πρότερες διαφωνίες μάλλον λύνονταν. Το γεγονός της Παρασκευής, όμως, από τη στιγμή που διέρρευσε, «έδενε» τα χέρια όλων. Η διοίκηση άργησε να αντιληφθεί και να αμβλύνει ένα υπαρκτό πρόβλημα, ο Λίνεν άργησε να καταλάβει την υπερβολική σιγουριά του οικογενειακού του «Δούρειου Ιππου», ο Χούτος μάλλον δεν θα καταλάβει ποτέ ότι τέτοιες κουταμάρες του στέρησαν μία πολύ μεγάλη καριέρα.

Χαμένος από όλη την υπόθεση μάλλον ο Πανιώνιος που στην προσπάθεια για μεγαλύτερο άλμα σωστά έπραξε φέρνοντας ονόματα-κράχτες όπως οι Ρεκόμπα-Εστογιάνοφ παρά τις αντιρρήσεις του Γερμανού κόουτς ότι αυτό λειτουργεί κατά των νέων. Πλήρωσε όμως το γεγονός ότι δεν είχε κάποιον να λειτουργεί ως πυροσβέστης εντός της ομάδας και να προλαβαίνει τόσο τις ανησυχίες του Λίνεν κάθε φορά που φοβόταν ότι κάτι θα του χαλάσει το -ομολογουμένως- καλό του όνομα στη Γερμανία, αλλά και να συμμαζεύει τον αυτοαποκαλούμενο «μελλοντικό» πρόεδρο Λάμπρο.

ΥΓ.1: Στοίχημα ότι από την τριάδα Χούτος-Ρεκόμπα-Εστογιάνοφ θα επανέλθει νωρίτερα από τις 31 Δεκεμβρίου ο πρώτος και στον ένα μήνα (για αποθεραπεία λόγω τραυματισμών) οι άλλοι δύο;

ΥΓ.2: Ατυχής συγκυρία για το ελληνικό ποδόσφαιρο ότι καμία από τις μεγάλες ομάδες της χώρας (συμπεριλαμβανομένης και της Εθνικής) δεν αναζητά αυτόν τον καιρό τεχνικό. Θα άρεσε πολύ η εικόνα του Λίνεν σε ακόμη μεγαλύτερη από τον Πανιώνιο ομάδα.