Ο Ζοζέ, ο Ρονάλντο κι ο Φέργκιουσον

Η αλήθεια είναι πως αυτό ελάχιστοι θα το περίμεναν. Ήταν αναμενόμενο πως ο Μουρίνιο δεν θα πει και τα καλύτερα για τον Κασίγιας και τον Πέπε, αλλά να μιλήσει άσχημα για τον Ρονάλντο προκάλεσε μεγάλη έκπληξη.

Ο Ζοζέ, ο Ρονάλντο κι ο Φέργκιουσον

" Είχα μόνο ένα πρόβλημα μαζί του, πολύ απλό, πολύ βασικό. Ήταν όταν ένας προπονητής κριτικάρει έναν παίκτη από πλευράς τακτικής, προσπαθώντας να τον βελτιώσω αυτά που πίστευα από την πλευρά μου πως μπορούν να βελτιωθούν. Τότε δεν το έπαιρνε και πολύ καλά, ίσως γιατί πιστεύει πως τα ξέρει όλα και ο προπονητής δεν μπορεί να τον βοηθήσει να αναπτυχθεί κι άλλο".

Ο Μουρίνιο δεν το "χόντρυνε" περισσότερο με κάποιες χειρότερες δηλώσεις, αλλά αυτές ήταν αρκετές. Δεν τα είπε για τον οποιονδήποτε ή για κάποιον που ξέραμε πως έχει σε δυσαρέσκεια, αλλά για τον Κριστιάνο Ρονάλντο, που έκανε πράγματα και θαύματα στην τριετία του Μουρίνιο στη Ρεάλ.

Τζάκσον - Κόμπε

Τα λόγια του μου θύμισαν, σε πιο ήπια εκδοχή, την ιστορική ατάκα του Φιλ Τζάκσον για τον Κόμπε Μπράιαντ. O Τζάκσον εξέδωσε βιβλίο για τη σεζόν 2003-04 στους Λέικερς και μέσα σ' αυτό χαρακτήρισε τον Μπράιαντ ως εγωιστή και uncoachable. Σε ελεύθερη μετάφραση, "αυτός που δεν μπορεί ο προπονητής να τον διαχειριστεί, αυτός που δεν προσαρμόζεται στα θέλω του κόουτς".

Ο Ζοζέ, ο Ρονάλντο κι ο Φέργκιουσον

Ο Μουρίνιο δεν το πήγε τόσο μακριά, είπε πως απλώς ο Ρονάλντο δεν έπαιρνε με καλό μάτι την κριτική, ίσως γιατί νομίζει πως τα ξέρει όλα. Για τον Κόμπε Μπράιαντ αρκούσε κάποιος να τον δει σε 4-5 παιχνίδια για να καταλάβει τι εννοούσε ο Τζάκσον με τους χαρακτηρισμούς του. Ο Μουρίνιο άραγε σε ποια τακτικά θέματα αναφερόταν; Στην συμπεριφορά του Κριστιάνο στην επίθεση ή στην άμυνα;

Άμυνα

Μόνο αυτός κι ο Ρονάλντο γνωρίζουν και δύσκολα θα μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες. Τα λόγια, όμως, του Μουρίνιο μού θύμισαν κάποια πράγματα που είχαμε συζητήσει τον Ιανουάριο, όταν μιλούσαμε τότε για τη "Χρυσή Μπάλα" και τους παίκτες που θα μπορούσαν να την έχουν κερδίσει, εκτός του Μέσι.

Έγραφα τότε πως όσα εκπληκτικά πράγματα κι αν κάνει ο Κριστιάνο στο χορτάρι, θα μου χτυπάει πάντα άσχημα στο μάτι η απροθυμία του να βοηθήσει έστω και ελάχιστα στο αμυντικό κομμάτι. Η άρνησή του να βοηθήσει αμυντικά στην πλευρά του είχε κοστίσει πέρσι στην Ρεάλ στο Champions League (όταν εκεί ανέβηκε ο Λαμ για να γίνει στο 90’ το 2-1 στον ημιτελικό με την Μπάγερν), αλλά και στην Πορτογαλία στο Euro, αφού από την πλευρά του Ρονάλντο βρήκαν οι αντίπαλοι τα περισσότερα γκολ.

Ο Ζοζέ, ο Ρονάλντο κι ο Φέργκιουσον

Οι άλλοι

Θυμάμαι τότε σχόλια που έλεγαν πως η συγκεκριμένη ματιά είναι άδικη και ανεδαφική, αφού παίκτες σαν τον Ρονάλντο, τον Ριμπερί, τον Ρόμπεν έτσι συμπεριφέρονται και δεν είναι δουλειά τους να βοηθήσουν, ούτε καν στα μεγάλα ματς που απαιτείται. Ο ισχυρισμός αυτός βέβαια ήταν αυθαίρετος και ήρθε το χορτάρι να το αποδείξει.

Νομίζω πως οι περισσότεροι είδαν πως, εκτός από τις προσθήκες προσώπων, μια ακόμα διαφορά της εφετινής Μπάγερν με την περυσινή ήταν πως ο Χάινκες έπεισε Ριμπερί και Ρόμπεν να δουλεύουν πιστά όταν οι Βαυαροί δεν είχαν την μπάλα. Η Μπάγερν πλέον ήταν απόλυτα συμπαγής, οι μπακ είχαν την απαιτούμενη βοήθεια όταν την χρειαζόταν και η συνέπεια των Ριμπερί-Ρόμπεν φάνηκε ξεκάθαρα στους ημιτελικούς με την Μπαρτσελόνα, αλλά και στον τελικό.

Αριθμοί

Οι αριθμοί της στατιστικής δεν καταγράφουν τις φορές που ένας εξτρέμ επιστρέφει για να βοηθήσει ή κατά πόσο είναι προσηλωμένος και ενεργός όταν το κάνει. Παρόλα αυτά, μπορεί κανείς να βρει στοιχεία στους αριθμούς, που φανερώνουν την διαφορά στην διάθεση.

Ο Ζοζέ, ο Ρονάλντο κι ο Φέργκιουσον

Ο Ρόμπεν είχε φέτος 0.8 τάκλινγκ και 0.5 κλεψίματα ανά παιχνίδι στην Μπουντεσλίγκα, αλλά ανέβαζε τα νούμερα του όταν χρειαζόταν στο Champions League, με 1.4 τάκλινγκ και 1.2 κλεψίματα ανά αγώνα. Ο Ριμπερί έκανε το ίδιο, παρότι ο Γάλλος ήταν πιο ενεργός αμυντικά ακόμα και στο πρωτάθλημα: 1 τάκλινγκ και 0.8 κλεψίματα στην Μπουντεσλίγκα, 1.3 τάκλινγκ και 1.4 κλεψίματα στις μάχες του Champions League. Ο Κριστιάνο; Στην Πριμέρα είχε 0.4 τάκλινγκ και 0.3 κλεψίματα ανά αγώνα, στο Champions League είχε πάλι μόλις 0.4 τάκλινγκ και 0.5 κλεψίματα. "Απαθής" στα εύκολα του πρωταθλήματος, το ίδιο και στις μεγάλες μάχες.

Στο Μάντσεστερ

Το συγκεκριμένο θέμα με τον Ρονάλντο δεν είναι μόνο της πρόσφατης Ρεάλ και της περυσινής Πορτογαλίας, αλλά ξεκινάει παλαιότερα, στα χρόνια ακόμα της Γιουνάιτεντ, όπως θύμισε σε πρόσφατο κείμενό του ο Τζόναθαν Γουίλσον. Στον τελικό της Μόσχας το 2008 π.χ ο Ρονάλντο έπαιξε αριστερά και σκόραρε, αλλά η απροθυμία του να ακολουθήσει τον Εσιέν (που έπαιζε τότε δεξί μπακ) έφερε την ισοφάριση της Τσέλσι και την καλή εικόνα των "μπλε" μετά το 1-1.

Αυτό που παρέλειψε να αναφέρει ο Γουιλσον ήταν πως πριν από τον τελικό ο Φέργκιουσον είχε πάρει τον Ρονάλντο από το πλάι για να καταφέρει να αμυνθεί στον ημιτελικό του Καμπ Νου κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Ο Ρούνεϊ πήγε τότε στα αριστερά για να ντουμπλάρει μέχρι το κόρνερ στο μαρκάρισμα του Μέσι κι ο Ρονάλντο είχε αγωνιστεί ως μοναδικός επιθετικός. Η Γιουνάιτεντ πήρε το 0-0, αλλά στον επαναληπτικό της έλειπε ο Ρούνεϊ. Ο Φέργκιουσον και πάλι δεν ήθελε να στείλει τον Ρονάλντο στην πλευρά του Μέσι, οπότε έβαλε τον Τέβες στην κορυφή, τον Κριστιάνο δεξιά και έστειλε τον Παρκ στην παρακολούθηση του Αργεντινού.

Ο Ζοζέ, ο Ρονάλντο κι ο Φέργκιουσον

Ο φόβος του Φέργκιουσον για την αμυντική συμπεριφορά του Κριστιάνο στα άκρα συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά. Όπως σημειώνει ο Γουίλσον, στον πρώτο προημιτελικό με την Πόρτο, ο Ρονάλντο έπαιξε στα δεξιά και δεν ακολουθούσε τις κούρσες του Αλί Σισοκό, που ως αριστερός μπακ είχε δημιουργήσει πολλά προβλήματα στο 2-2 του "Ολντ Τράφορντ". Στον επαναληπτικό ο Φέργκιουσον έστειλε τον Ρονάλντο την επίθεση, έγινε πιο συμπαγής με τον Ρούνεϊ στην πλευρά του Σισοκό κι ο Πορτογάλος του έδωσε την πρόκριση με το γκολ για το 0-1. Εννοείται πως ο Κριστιάνο δεν έπαιξε στα άκρα ούτε στον τελικό της Ρώμης, όταν ο Φέργκιουσον τον είχε στην κορυφή του 4-3-3.

Ερωτήματα

Ανεξαρτήτως του αν ο Μουρίνιο μιλούσε για την αμυντική συμπεριφορά του Ρονάλντο ή όχι όταν κριτίκαρε τον συμπατριώτη του, το ερωτήματα παραμένουν: παρά τα όσα εκπληκτικά προσφέρει ο Πορτογάλος στην επίθεση, "αξίζει" για μια ομάδα να έχει κενό στην πλευρά του που τις κοστίζει στα μεγάλα ματς; Γιατί ο Μουρίνιο δεν τον έστειλε ποτέ στην κορυφή, όπως σοφά έκανε ο Φέργκιουσον όποτε χρειαζόταν; Κι αφού ο Κριστιάνο δεν άλλαξε ούτε με τον Μουρίνιο και μοιάζει δύσκολο να αλλάξει μυαλά στα 28, μήπως τελικά η σωστή κίνηση από την πλευρά της Εθνικής Πορτογαλίας και της Ρεάλ (ή όποιου άλλου συλλόγου) θα είναι στο μέλλον να μην τον έχουν στο πλάι στα μεγάλα παιχνίδια;

News 24/7

24MEDIA NETWORK