Τώρα μάλιστα...

Πέρασε ένας ολόκληρος ποδοσφαιρικός γύρος, κάτι λιγότερο από τέσσερις μήνες. Ήταν 2 Νοεμβρίου όταν είχαμε συζητήσει για τον Βλαχοδήμο και τον Τάτο στο ίδιο κείμενο, που μπορείτε να διαβάσετε μ’ένα κλικ εδώ.

"Ευκαιρίες"

Ήταν πάλι μετά από αγώνες του Ολυμπιακού με Ξάνθη και Άρη, όταν οι δυο τους είχαν πάρει “ευκαιρίες” από τον Ζαρντίμ. Τα εισαγωγικά μπαίνουν γιατί, όπως εξηγούσαμε και στο τότε κείμενο, η μπάλα δεν είναι talent show. Δεν είναι ευκαιρία να βάζεις ένα παίκτη βασικό ή αλλαγή, να του λες “παίξε” και μετά να επιστρέφει στην αφάνεια.

Όταν ο Ζαρντίμ είχε βάλει ξαφνικά τον Τάτο βασικό απέναντι στον Άρη και τον Βλαχοδήμο ως αλλαγή κόντρα στην Ξάνθη, αμφότεροι είχαν να αγωνιστούν από το φινάλε του προηγούμενου πρωταθλήματος. Χωρίς αγωνιστική δράση από τις 22 Απριλίου, το να σε βάζουν να παίξεις μετά από έξι μήνες και μετά να σε συνεχίσουν να σε αγνοούν δεν είναι ευκαιρία. Είναι δημόσιες σχέσεις με την κερκίδα και τον Τύπο, που “θέλει να τους δει”, αλλά και ωραίος τρόπος να ξεμπερδέψεις μαζί τους: “Ορίστε, τους έβαλα, τίποτα δεν έκαναν, δεν τους ξαναβάζω”.

Πέρασε ο καιρός κι είδαμε στην πράξη αυτό που συζητούσαμε τότε. Πως οι παίκτες θέλουν συνεχόμενα παιχνίδια, να βρουν ρυθμό, να ενσωματωθούν, να δείξουν ο,τι έχουν να δείξουν και μετά μπορούμε να συζητήσουμε αν κάνουν ή δεν κάνουν.

Βλαχοδήμος

Πρώτα ο Βλαχοδήμος, αυτός που τόσες φορές έχουμε πει πως ήταν αδιανόητο πρώτα να μένει εκτός λίστας Champions League για τα μάτια του Ντιόγκο του ληστή του τρένου και μετά μην αγωνίζεται συχνά ούτε στα παιχνίδια στην Ελλάδα, σ’ένα πρωτάθλημα τελειωμένο για τον Ολυμπιακό και σε μια ομάδα που έχει μοναδικό ακραίο τον Αμπντούν.

Έφτασε Φεβρουάριος κι ο Βλαχοδήμος, καλύτερος νέος παίκτης του περσινού πρωταθλήματος, είχε τρεις συμμετοχές, μόλις μία ως βασικός και δύο ως αλλαγή, μετά το 79’. Ευτυχώς γι’αυτόν ο Ζαρντίμ αποτέλεσε παρελθόν και επιτέλους τον είδαμε να παίρνει συνεχόμενα παιχνίδια.

Πρώτα στην Τρίπολη, όταν μπήκε ως αλλαγή, προσέφερε αμέσως, έφτιαξε ευκαιρίες και συνέβαλε στο να έρθει το τρίποντο έστω και στο τέλος. Με την Λεβάντε εκτός παρασύρθηκε κι αυτός από το συνολικό ναυάγιο, αλλά στην Ξάνθη επανέφερε την καλή του εικόνα ως βασικός. Ο επαναληπτικός με την Λεβάντε είναι σχεδόν ως μη γενόμενος κι ήρθε το τρίτο παιχνίδι στην βασική ενδεκάδα για να τον φέρει στο επίκεντρο της συζήτησης.

Πακέτο και γκολ

Δεν έχει σχέση το παιδί με τον Φετφατζίδη, το είχε δείξει από πέρσι με την φανέλα της Ξάνθης, δεν χρειαζόταν να τον δούμε με τον Ολυμπιακό για να το διαπιστώσουμε. Ανώτερη σωματοδομή, πιο πλήρες πακέτο. Όρθιο τρέξιμο με την μπάλα στα πόδια, ρήγματα στα άκρα, ευχέρεια στο σουτ εν στάσει και με τα δύο πόδια, διαρκής απειλή, σέντρες, μάτι για τη συνεργασία και την ασίστ όταν χρειαστεί.

Δεν μοιάζει με κανέναν απ’οσους μικρούς έχουν βγει τα τελευταία χρόνια ως μεσοεπιθετικοί το πακέτο του είναι πολύ ανώτερο. Σίγουρα, για να κάνει καριέρα στον Ολυμπιακό σ’αυτή τη θέση, που οι ομάδες θέλουν παίκτες που κάνουν την διαφορά, θα χρειαστεί να ανέβει κι άλλα σκαλοπάτια και κυρίως να βάλει το γκολ στο παιχνίδι του. Όμως, μην ξεχνάμε πως είναι ακόμα 21.

Στην ηλικία του ο Γιαννακόπουλος κι ο Τζόρτζεβιτς έπαιζαν ακόμα στον Πανηλειακό. Ο Στέλιος έφτασε διψήφιο αριθμό τερμάτων στο πρωτάθλημα στην 4η χρονιά του στον Πειραιά, σε ηλικία 25 χρόνων. Ο Τζόλε, που ήταν άλλη κλάση και εκτελούσε και τα πέναλτι, είχε διψήφια γκολ στην 2η σεζόν, κι αυτός στα 25 του. Υπομονή και δουλειά, μόνο έτσι βγαίνουν οι παίκτες σε μεγάλη ομάδα.

Τάτος

Ο Τάτος από την άλλη χρειάστηκε να πάει δανεικός στον Άρη για να παίξει. Γι’αυτόν βέβαια δεν ήταν δα και ποδοσφαιρικό σκάνδαλο ο παραγκωνισμός του το προηγούμενο διάστημα. Αφενός ο Ολυμπιακός έχει κι άλλους παίκτες στη θέση του κι αφετέρου είναι δύσκολο να πει κάποιος με βεβαιότητα πως έχει όσα χρειάζονται για να κάνει καριέρα στον Πειραιά στην θέση που αγωνίζεται.

Στον Άρη έγινε αμέσως παίκτης κομβικής σημασίας, με μεγάλη συμμετοχή στο παιχνίδι, με πολύ καλές εμφανίσεις. Κέρδισε το χειροκρότημα στο “Καραϊσκάκης” την Κυριακή, τα εγκώμια του Μίτσελ, θέση στα κόκκινα πρωτοσέλιδα της Δευτέρας και στις ποδοσφαιρικές συζητήσεις για το μέλλον του στον Ολυμπιακό.

Σύνδρομο

Κι αυτός απέδειξε το αυτονόητο, πως πρέπει να παίζει για να τον κρίνουμε, αλλά η αλήθεια είναι πως οι κουβέντες πως απέδειξε πως πρέπει να παίζει βασικός στον Ολυμπιακό είναι υπερβολικές. Τα ποιοτικά μέτρα πχ που κάνει με την μπάλα από χαμηλά, τα έκανε με τη φανέλα του Άρη στην Κέρκυρα και στο Φάληρο. Σε αγώνες δηλαδή που έβγαινε στην κόντρα και στο ανοιχτό γήπεδο, όχι απέναντι σε οργανωμένες και κλειστές άμυνες. Τέτοια ματς ο Ολυμπιακός δίνει κυρίως στην Ευρώπη και χωρίς ταχύτητα δύσκολα μπορείς να φανταστείς τον Τάτο να ανταπεξέρχεται σε τέτοιο επίπεδο.

Θα μπορούσε βέβαια να είναι μια καλή λύση στο ρόστερ για τα εγχώρια παιχνίδια, αλλά ο 23χρονος μοιάζει να έχει αρκετό από το small team syndrom. Το σύνδρομο του παίκτη που έχει μάθει να είναι κομβικός σε πιο μικρές ομάδες, να έρχεται σε πολλές επαφές με την μπάλα και να περνάνε τα πάντα από τα πόδια. Ο Κλέιτον ήταν άλλη μια τέτοια περίπτωση, παίκτης που μπορεί να είχε πολλές διαφορές με τον Τάτο, αλλά έμοιαζε μαζί του σ’αυτό. Είχε μάθει όλοι να περιμένουν τα πάντα απ’αυτόν, να είναι ο παίκτης που παίρνει και κρατάει την μπάλα σε κάθε επίθεση, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί σε μεγάλη ομάδα.

Συμπεράσματα

Ο Τάτος μπορεί να κάνει πράγματα και θαύματα στον Άρη και να έδειξε αμέσως την ποιότητά του, αλλά ο,τι κι αν καταφέρει μέχρι το τέλος της σεζόν δεν προσφέρεται για ουσιαστικά συμπεράσματα. Αυτά που κάνει τώρα τα ξέραμε, τα είχαμε δει και στον Ατρόμητο, δεν είναι καινούργια. Αλίμονο αν δεν έβγαζε μάτια σε μια ομάδα που παλεύει για τη σωτηρία της. Τα ερωτηματικά αφορούν την ανταπόκρισή του στο επίπεδο του Ολυμπιακού και σ’αυτά δεν παίρνουμε απαντήσεις από το τι πετυχαίνει στον Άρη.

Αν ο Ολυμπιακός ήθελε να κρίνει τον Τάτο σε σχέση με τον πήχη στον Πειραιά, θα έπρεπε να τον κρατήσει και να του δώσει κανονικές ευκαιρίες στο δεύτερο μισό του φετινού πρωταθλήματος. Να δούμε σ’αυτές αν μπορεί να ανταποκριθεί, αν μπορεί να βγάλει από πάνω του το small team syndrom, να προσφέρει σε μια ομάδα που δεν περιμένει τα πάντα απ’αυτόν και δεν του συγχωρεί κάθε λάθος.

Στα 23 του είναι, ποιότητα έχει σίγουρα, δεν είναι για πέταμα. Αλλά για το τι μπορεί να προσφέρει στον Ολυμπιακό, έστω ως παίκτης στο ροτέισον της ομάδας, η φετινή σεζόν πήγε χαμένη. Δεν μας έδωσε καμία απάντηση, ούτε θα μας δώσει μέχρι την λήξη της.