Ανησυχητικό δείγμα και πάλι από την αρχή

Η παρέλαση του ονόματος του Μοντανιέ από την καθημερινότητα της ΑΕΚ δεν ολοκληρώθηκε απλά με ναυάγιο αλλά με κάζο. Οι «κιτρινόμαυροι» είναι οι μοναδικοί χαμένοι της όλης ιστορίας αφού εκτέθηκαν επικοινωνιακά και ουσιαστικά. Τα αρνητικά δείγματα είναι πολύ περισσότερα από τη μη συνεργασία με τον Γάλλο.

Η ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ

Ένα από τα -σοβαρότερα- στοιχεία που προκύπτουν από τις επαφές ΑΕΚ-Μοντανιέ, είναι το γεγονός ότι η ΑΕΚ μπήκε στη διαδικασία να το εξαντλήσει οικονομικά, κάτι που σκάλωσε την κατάσταση και έπαιξε τον ρόλο του για να φτάσουν εδώ τα πράγματα. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Συνέβη και με τον Πογιέτ στην 5ωρη διαδικασία της υπογραφής του δικού του συμβολαίου.

Από κάποιες πλευρές του συλλόγου (όχι επίσημα) προκύπτει ότι ο Μοντανιέ άλλαξε τις απαιτήσεις του ενώ η πλευρά του Γάλλου λέει πως δεν συζητήθηκε το οικονομικό στο πρώτο ραντεβού. Το θέμα είναι, όμως, πως το κλίμα με τον προπονητή τον οποίο -έστω θεωρητικά- η ΑΕΚ πίστευε, χάλασε για ποσά που δε θα έπρεπε να εμποδίζουν ένα μέγεθος σαν την ΑΕΚ να προχωράει.

Το πιο σημαντικό πρόβλημα

Ξεπερνάμε, όμως, το οικονομικό, γιατί με τη βελτιωμένη πρόταση της ΑΕΚ οι δύο πλευρές ήρθαν πολύ κοντά, όμως κάπου εκεί ο Μοντανιέ έβγαλε διστακτικότητα για να αναλάβει το πρότζεκτ. Στάση λογικού ανθρώπου (προσωπική άποψη) αφού το να αναλάμβανε την ομάδα μετά από όλα όσα ακολούθησαν χθες θα έμοιαζε με ανέκδοτο.

Το ρεαλιστικό πρόβλημα είναι πως από την πραγματικότητα προκύπτει πως η ΑΕΚ δεν ήξερε ακριβώς τι ήθελε. Έφερε στην Ελλάδα έναν προπονητή χωρίς εμπειρία πρωταθλητισμού αλλά με άλλα χαρίσματα και ήθελε να της πάρει το πρωτάθλημα όσο πιο οικονομικά γίνεται. Με λίγα λόγια έφερε έναν προπονητή που τα χαρακτηριστικά του δεν είναι συμβατά σε αυτό που -λέει ότι- ψάχνει ο σύλλογος.

Και το ακόμα χειρότερο είναι πως μετά από το ναυάγιο με τον συγκεκριμένο προπονητή, μπορεί να φέρει επαφές με άλλον προπονητή, με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία και προσέγγιση. Από άποψη πλάνου, δεν είναι ότι καλύτερο τα παραπάνω αφού εξακολουθεί να υφίσταται η τάση «βλέποντας και κάνοντας».

ΕΥΘΥΝΕΣ

Αρκετά μεγάλη κουβέντα γίνεται -δικαιολογημένα- για τις ευθύνες μετά το κάζο. Αυτό είναι θέμα του συλλόγου που θα το λύσει εσωτερικά ενδεχομένως ακόμα και με ηχηρό τρόπο. Όλες, όμως, οι πλευρές που συμμετέχουν σε αυτές τις συναντήσεις, είναι εμπλεκόμενες, έχουν συμφέρον και συνεπώς βγάζουν όσα τις συμφέρουν (ή στην καλύτερη όσα δεν τους κάνουν ζημιά). Οπότε ακριβή εικόνα σχετικά με το ποιος έφταιγε δεν είναι απλό πράγμα να έχουμε οι απ’ έξω. Η λογική, πάντως, λέει ότι δε γίνεται να φταίει η άλλη πλευρά. Κάποιες φορές θα φταίει και η ΑΕΚ. Αν ο Πογιέτ αξίωνε υπερβολικά χρήματα για αυτό που έδειξε, με τον Μοντανιέ δεν έγινε κάτι τέτοιο, από τη στιγμή βέβαια που στην ομάδα αποφάσισαν πως όντως αυτός ήταν ο ιδανικός.

ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Μερικά πράγματα όπως και να τα χειριστείς, μένει το άσχημο αποτέλεσμα, το οποίο στην περίπτωση της ΑΕΚ δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι η ομάδα έμεινε στο πρώτο πενθήμερο του Ιουνίου χωρίς προπονητή. Με δεδομένο το γεγονός ότι η προετοιμασία αρχίζει στο τέλος του τρέχοντος μήνα και μέχρι τότε η ΑΕΚ πρέπει να έχει ήδη σχεδιαστεί με τη σφραγίδα του νέου τεχνικού, το κακό δεν είναι και μικρό. Δεν είναι και αξεπέραστο όμως αφού όπως και να το δει κανείς, η ουσία είναι πως το θέμα δεν έχει κλείσει.

Η συνέχεια του έργου θα παιχτεί στον νέο προπονητή, όποιος κι αν είναι αυτός. Το όνομά του θα δείξει αρκετά και παρά το επικοινωνιακό και ουσιαστικό στραπάτσο με Μοντανιέ, μην ξεχνάμε ότι η υπόθεση εκκρεμεί. Στο χέρι της ΑΕΚ είναι να διορθώσει την κατάσταση και να ηρεμήσει τον περίγυρό της κερδίζοντας ξανά την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Η ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ

Τις τελευταίες ώρες γίνονται και κάποιοι ισοπεδωτικοί αφορισμοί. Λάθος κατεύθυνση και αυτή αφού τίποτα δεν πρέπει να μηδενίζεται. Η ΑΕΚ μπήκε σε μία καλή βάση, σε όλους τους τομείς (που πριν δεν υπήρχε) επέστρεψε στην κανονικότητα και πλέον προσπαθεί να βάλει σε μια τάξη το αγωνιστικό. Ότι υπάρχει πρόβλημα, υπάρχει αλλά κάθε συζήτηση που γυρνάει πίσω τις χρονολογίες κάνει ακόμα μεγαλύτερο κακό.

Σε αυτή τη φάση η ΑΕΚ πρέπει να συγκεντρώσει τα δεδομένα και κυρίως να αντιληφθεί η ίδια τι είδους προπονητή θέλει. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει αναταραχή και όλοι προσπαθούν να επικοινωνήσουν με όλους, αφού εναλλακτική δεν υπήρχε καθώς το βάρος είχε πέσει αποκλειστικά πάνω στον Μοντανιέ, ενώ υπήρχε η πεποίθηση ότι ο Γάλλος θα κλείσει έστω την τελευταία στιγμή.

Πλέον στην ΑΕΚ ψάχνουν τα πάντα και στρέφονται σε όλες τις αγορές που απασχόλησαν την τελευταία… 3ετίας. Ο Αρουαμπαρένα συγκεντρώνει λίγες πιθανότητες λόγω των ενστάσεων του Μπάγεβιτς ενώ ο Φινκ που αρέσει στον εκτελεστικό διευθυντή απαιτείται χρόνος για να λυθεί η συνεργασία του με την Αούστρια. Τίποτα δεν αποκλείεται εδώ που φτάσαμε αλλά υπάρχει μια πισινή για τους παραπάνω.

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ

Από εκεί και πέρα τα πρώτα ονόματα που παίζουν είναι αρκετά. Ξεθάφτηκε ακόμα και ο Γκαρίδο (είχε συμφωνήσει μαζί του η ΑΕΚ στη Γ’ Εθνική αλλά τελικά δεν προχώρησε), ο (αντιεμπορικότατος) Λουτσέσκου της Ξάνθης και φυσικά ο -πολύ δύσκολος λόγω κασέ- Ρομπέρτο Μαρτίνεθ. Στην παρούσα φάση διανύουμε κατάσταση αναμπουμπούλας και κανείς δεν μπορεί να πει κάτι με σιγουριά ως προς τα ονόματα. Κατά τη διάρκεια της Κυριακής ενδεχομένως το πράγμα να γίνει πιο συγκεκριμένο. Το μόνο που μπορεί να πει κανείς με σιγουριά είναι ότι στην «Ένωση» θα προσπαθήσουν να προχωρήσουν ακόμα και μέχρι το Δευτέρα το θέμα του νέου προπονητή.

Το ζητούμενο είναι να γίνει γρήγορη κίνηση αλλά όχι βιαστική, γιατί έτσι η ΑΕΚ θα χτίσει την επόμενη μέρα της πάνω στην άμμο. Το ένα λάθος φέρνει το άλλο και τα ξεπερασμένα χρονικά περιθώρια πιέζουν. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κερδίσει όμως ο ίδιος ο σύλλογος είναι η εμπιστοσύνη του κόσμου του, η οποία έχει κλονιστεί. Παρότι ψιλοαργά, το θετικό για την ΑΕΚ είναι ότι η κατάσταση μπορεί να ισιώσει με μία-δυο απλές κινήσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Όχι του Μοντανιέ στην ΑΕΚ