Χιμένεθ VS Πογέτ

H πρώτη ήττα του Μανόλο Χιμένεθ ως προπονητής της ΑΕΚ στο τρέχον πέρασμά του από την ομάδα, ήταν η πρώτη για την «Ένωση» σε αγώνα που αφορά τις εγχώριες διοργανώσεις μετά τον Δεκέμβρη του 2015. «Πόνεσε» και λογικό ήταν, με δεδομένο το γεγονός ότι οι «κιτρινόμαυροι» ήταν πάνω στο… ροζ συννεφάκι που ήθελε το ΟΑΚΑ μέρος απαγορευτικό για τον αντίπαλο προκειμένου να νικήσει (γιατί απώλειες υπήρξαν, κάποιες εξ αυτών τραγελαφικές).

Η ΑΕΚ πέταξε ένα ημίχρονο και αυτό είναι κάτι χιλιοειπωμένο, ξεκάθαρο και σαφές. Συμβαίνει να γίνει ένα ημίχρονο που δε θα σου βγαίνει τίποτα, όπως φυσικά συμβαίνει (και συνέβη) να υπάρξει ένα ημίχρονο στο οποίο θα σου βγουν τα πάντα. Το μεγάλο όπλο της ΑΕΚ με τον Χιμένεθ στον πάγκο είναι το δυνατό ξεκίνημα με την πίεση ψηλά και σε συνδυασμό με την ψυχολογική αβάντα που δίνει ο κόσμος να χαντακώνουν τον αντίπαλο. Κόντρα στον Παναθηναϊκό έγινε το ακριβώς αντίθετο, με την ΑΕΚ να είναι αυτή που χαντακώνεται, τους «πράσινους» να τρέχουν και να πιέζουν λυσσασμένα, να προηγούνται, να βρίσκουν δεύτερο γκολ και να δείχνουν επικίνδυνοι για να βρουν και τρίτο ξυπνώντας άσχημες αναμνήσεις στην «Ένωση».

ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΟ

Η κουβέντα που γίνεται αυτή τη στιγμή αφορά τη διαχείριση του ματς από τον Μανόλο. Κατ’ αρχήν η ομάδα δεν ήταν στημένη διαφορετικά σε σχέση με το πώς στήνεται σε κάθε ματς. Απλά αυτή τη φορά δε βγήκε. Εκ των υστέρων η είσοδος του Πατίτο (μετά από αρκετό καιρό απουσίας) στο αρχικό σχήμα αποδείχθηκε λανθασμένη, ενώ η αλλαγή του Λάζαρου έδειχνε να ανεβάζει την ΑΕΚ και να της δίνει πράγματα. Το ίδιο βοήθησε και η αλλαγή του Πέκχαρτ. Για την τρίτη αλλαγή του Μπακασέτα στη θέση του Σιμόες, η ιστορία… πίνει λίγο νερό αφού θα μπορούσε να γίνει καλύτερη κίνηση από τον πάγκο κυρίως ως προς την επιλογή του προσώπου. Παρόλα αυτά, ο Χιμένεθ ως προς την προσέγγισή του έκανε το αντίθετο από αυτό που έκανε ο Πογιέτ.

Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΠΟΓΙΕΤ

Ο Ουρουγουανός συνήθιζε να κεντράρει το τι μπορεί να πάρει σε ένα ματς, φροντίζοντας να το εξασφαλίσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Με σκοπιμότητα, με κακή μπάλα, με κλείσιμο πίσω ακόμα και απέναντι σε μικρότερους αντιπάλους; Δεν τον ενδιέφερε καθόλου στο βωμό του να πάρει ότι καλύτερο γίνεται από το ματς. Στην προκειμένη περίπτωση, ρεαλιστικά αν το δει κάποιος, θα διαπιστώσει ότι το περισσότερο που θα μπορούσε να πάρει η ΑΕΚ από το χθεσινό ματς ήταν η ισοπαλία, αφού έκανε υπερπροσπάθεια σε ένα χρονικό σημείο του ματς, στο οποίο συνήθως σκάει.

Ο Χιμένεθ το πήγε σε μια λογική του στιλ « αφού το έφερα στα ίσια και έκανα come back, πάω να το πάρω». Ο προσανατολισμός της ΑΕΚ σε γενικότερο επίπεδο επιβάλλεται να είναι όπως ο Μανόλο τον αντιλήφθηκε την Κυριακή στην Καλογρέζα, όμως κάπου πρέπει να μπαίνει στο κάδρο και η ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων.

ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Η φετινή ΑΕΚ άλλαξε τρεις προπονητές με εντελώς διαφορετικές φιλοσοφίες και τέσσερις γυμναστές. Επί Κετσπάγια το βάρος έπεσε στη φυσική κατάσταση σε μεγάλο βαθμό, επί Μοράις γίνονταν δίωρες προπονήσεις αφιερωμένες στην τακτική με τη μισή ομάδα να ταλαιπωρείται από προσαγωγούς και επί Μανόλο η κατάσταση τείνει να ομαλοποιηθεί, έχοντας ήδη, όμως, βεβαρυμένο ιστορικό στη σεζόν. Το θέμα είναι ότι η ομάδα δεν έχει τις τρελές αντοχές, κάτι που δεν της δίνει την αβάντα του να κυνηγάει κάτι στο ματς με μεγάλη ένταση μέχρι το τέλος.

Συνεπώς ήταν λίγο… αυτοκτονικό το να δεχτεί γκολ στο τέλος με 8 παίκτες πάνω από τη σέντρα στο τελευταίο λεπτό. Δείχνει μια αφέλεια που στο τέλος της ημέρας αποτέλεσε την αιτία να μην πάρει η ΑΕΚ ούτε έναν βαθμό σε ένα ματς που -σύμφωνα με τα όσα έγιναν σε αυτό δεν τον δικαιούνταν αλλά- θα μπορούσε να τον «κλέψει».

Σε ότι αφορά τον ίδιο τον Χιμένεθ, η χθεσινή προσέγγιση ήταν καμπανάκι για ένα κουσούρι του που είχε φανεί από το πρώτο του πέρασμα στην ομάδα και τότε το πλήρωσε με ένα πολύ βαρύ σκορ στο «Καραϊσκάκη». Τότε, βέβαια, δεν θα μπορούσε να πάρει ούτε βαθμό αλλά να σώσει κάπως την αγωνιστική αξιοπρέπεια της ομάδας με ένα πιο νορμάλ σκορ.

ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Για τον Χιμένεθ, τα όσα έγιναν στην Καλογρέζα με τον Παναθηναϊκό ήταν ένα μάθημα. Και ο τωρινός Χιμένεθ πιθανότατα ως τέτοιο θα το αντιληφθεί. Δεν φαίνεται διατεθειμένος ο Μανόλο να ρισκάρει την -τρέχουσα- επιστροφή του σε ευρωπαϊκό πάγκο μετά από το δύσκολο επαγγελματικό διάστημα που πέρασε. Τα πράγματα, βέβαια, γίνονται οριακά για την ΑΕΚ, όμως δεν της φταίει κανένας Χιμένεθ για αυτό, ούτε ένα ντέρμπι που δεν της πήγε καλά. Στο φινάλε-φινάλε αυτά συμβαίνουν, για μπάλα μιλάμε. Της φταίει το… κακό της το κεφάλι για τον τρόπο που όρισε την τύχη της για τη σεζόν το περασμένο καλοκαίρι, με αποτέλεσμα να μην αρκεί η βελτίωση επί Χιμένεθ (με τα καλά του και τα κακά του) για να σταθεί στα πόδια της αφού όταν ήρθε ο Ισπανός ήταν ήδη χαμένα σχεδόν τα πάντα.