Αυτό μπορούσε, αυτό έκανε

Ο Αντώνης Τσακαλέας γράφει για την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Ηρακλή στην Τούμπα και σχολιάζει την αντίδραση του κόσμου του "Δικεφάλου".

15 ΦΕΒ 2016

Σε ένα παιχνίδι στο οποίο από την αρχική ενδεκάδα του ΠΑΟΚ έλειπαν οι παίκτες που φέτος έχουν πετύχει 34 γκολ( Μακ 15, Αθανασιάδης 9, Ροντρίγκες, 5, Μυστακίδης 3, Ζάϊρο 2) και έχουν βγάλει 25 ασίστ (Ροντρίγκες, Μυστακίδης και Ζάιρο από 4, Μακ, Αθανασιάδης, Κωνσταντινίδης από 3, Τζιόλης και Σκόνδρας από 2), ο Δικέγφαλος του Βορρά δεν μπορούσε να δημιουργήσει. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν απαιτήσεις από τους υπόλοιπους, οι οποίοι όχι μόνο έβγαλαν ελάχιστες φάσεις, αλλά τελικά ηττήθηκαν από τον Ηρακλή.

Ο ΠΑΟΚ έχασε από μια αντεπίθεση, καθώς έμεινε ανοργάνωτος πίσω και ο Λεοζίνιο, μετά από πάσα Βέλλιου, με μια "υδραυλική" κίνηση δημιούργησε χώρο και πλάσαρε “φαρμακερά”. Προσπαθώ να θυμηθώ αν υπήρχε φέτος φορά που ο ΠΑΟΚ να έχασε από αντεπίθεση. Κοιτάζω το πρόγραμμα με τα παιχνίδια και τα αποτελέσματα. Στη Μυτιλήνη, στο ματς κυπέλλου δέχθηκε γκολ ο ΠΑΟΚ σε αντεπίθεση, αλλά το σκορ ήταν ήδη 1-0 υπέρ της Καλλονής.

Είναι ελάχιστα τα παιχνίδια στα οποία ο ΠΑΟΚ φέτος, βρέθηκε στη κατάσταση που ήταν χθες, στο ματς με τον Ηρακλή. Να είναι δηλαδή το σκορ 0-0 στα μισά του δευτέρου μέρους και ο ΠΑΟΚ όχι μόνο να έχει ως πρώτο στόχο τη νίκη, αλλά και να τη ψάχνει… όπως λάχει. Διότι ο ΠΑΟΚ και στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό ήταν σε παρόμοια κατάσταση, αλλά σε εκείνο το ματς δεν πανικοβλήθηκε. Δέχθηκε αντεπιθέσεις, αλλά τότε δεν είχε πληγωθεί.

Δεν ήξερε που βρισκόταν!

Που θέλω να καταλήξω; Ο ΠΑΟΚ, στο παιχνίδι με τον Ηρακλή, δεν ήξερε που πήγαινε, που βρισκόταν, τι ήθελε να κάνει, και το πως να το κάνει, αλλά και να το ήξερε, τελικά, δεν μπορούσε να το κάνει. Με τον όποιο ορθολογισμό είχαν οι επιλογές του Ιγκόρ Τούντορ με βάση τις πολλές απουσίες, ο ΠΑΟΚ "ψάχτηκε" από παντού. Από τα δεξιά ο Κίτσιου προσπαθούσε - όπως και στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο - να συγκλίνει αλλά δεν του βγήκαν παρά ελάχιστες φάσεις. Στα αριστερά ο Λέοβατς επέστρεψε, και έπαιξε ως αριστερό φουλ μπακ. Ποτέ δεν μπόρεσε να αποδώσει σε αυτή τη θέση, πόσο δε μάλλον σε παιχνίδι στο οποίο δεν μπορούσε να παίξει για περισσότερο από 45 λεπτά. Στον άξονα ο Πέλκας ξεκίνησε ένα σωρό προσπάθειες και τη μόνη που τελείωσε, έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι. Ο Μπερμπάτοφ τα βρήκε σκούρα με τους παίκτες του Ηρακλή. Ο Τσίμιροτ ακόμα τρέχει για να καλύψεις χώρους, να πάρει μπάλα, να την κουβαλήσει. Καλός παίκτης είναι, μάγος δεν είναι.

Ο ΠΑΟΚ έπαιξε μετά από καιρό 3-5-2. Αλλά δεν... Και δεν φταίει η τακτική. Ή μάλλον, δεν φταίει τόσο η τακτική. Φταίει η κατάσταση που ήταν ο ΠΑΟΚ και φυσικά οι παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν. Το αποτέλεσμα κρίθηκε μέσα σε δυο λεπτά, όταν στο 71’ ο Πέλκας σημάδεψε στο δοκάρι και στο 73’ ο Λεοζίνιο σημάδεψε... πλεκτό. Αλλά, αφήνω το αποτέλεσμα στην άκρη. Η εικόνα μετράει. Ο ΠΑΟΚ ήθελε, το προσπαθούσε, αλλά δεν…

Όταν μια ομάδα έχει πολλές και σημαντικές απουσίες, μπορεί να σε σώσει ή η τακτική σου, ή μια ατομική ενέργεια. Στα μισά του δευτέρου μέρους, και όσο δεν υπήρχε σκορ, ο ΠΑΟΚ ήταν υποχρεωμένος να πάει για τη νίκη. Και τότε φάνηκαν οι απουσίες του. Όλες, μια προς μια. Δεν είχε τον παίκτη να πάρει ατομική προσπάθεια, δεν είχε τον παίκτη να τελειώσει φάση, δεν είχε τον παίκτη που δεν θα παρασυρθεί και δεν θα φύγει μπροστά.

Αυτό μπορούσε, αυτό έκανε

Ο χθεσινός ΠΑΟΚ, αυτό μπορούσε, αυτό έκανε. Και δεν είναι δικαιολογία, είναι πραγματικότητα. Όπως πραγματικότητα είναι πως ο ΠΑΟΚ, στο παιχνίδι με τον Ηρακλή, δεν είχε την παραμικρή βοήθεια από τον πάγκο. Ο Ιγκόρ Τούντορ μπορούσε να κάνει λίγα πράγματα, αλλά δεν τα έκανε ούτε αυτά. Περισσότερο αναφέρομαι στη ψυχολογική προετοιμασία, το δέσιμο της ομάδας, το κλίμα εντός αυτής και άλλα τέτοια. Ας επιστρέψω καθαρά στο βράδυ της Κυριακής. Σε παιχνίδι που δεν είχε δημιουργικούς παίκτες, και ενώ αυτό βάδιζε στο 0-0, ο Τούντορ πήγε να το πάρει. Αλλά και να κρατούσε, τι; Το 0-0; Να πήγαινε για τον βαθμό, μέσα στη Τούμπα, με τον Ηρακλή; Πάλι γιούχα δε θα έτρωγε; Πάλι δυσαρεστημένος δεν θα ήταν ο κόσμος;

Εδώ που τα λέμε, είναι τόσο μπερδεμένη η κατάσταση, που ο ΠΑΟΚ πλέον κινδυνεύει να χάσει ακόμα και το τρένο των πλέι οφ, επειδή ακριβώς δεν υπάρχουν εντός ΠΑΟΚ "φωνές λογικής". Υπάρχει και η λογική του "μικραίνει ο ΠΑΟΚ αν πάει να κρατήσει το 0-0 με τον Ηρακλή στη Τούμπα". Μικραίνει - ξεμικραίνει, αυτός ήταν χθες ο ΠΑΟΚ.

Αμάξι χωρίς βενζίνη

Και κάτι ακόμα. Ο κόσμος έχει κριτήριο. Καταλαβαίνει τι γίνεται. Και οι παίκτες ξέρουν και τι γίνεται αλλά και τι τους γίνεται. Ο ΠΑΟΚ δέχθηκε το γκολ του Λεοζίνιο και κάποιοι άρχισαν να φεύγουν, ενώ η Τούμπα "σίγησε". Οι οργανωμένοι άρχισα να τα βάζουν με τους παίκτες, τον Σαββίδη και την κατάσταση, και το υπόλοιπο γήπεδο απλά έβλεπε το παιχνίδι. Πήγε κάποια στιγμή να δώσει ώθηση στην ομάδα, αλλά όσο και να σπρώχνεις αμάξι χωρίς βενζίνη, μπρος δε θα πάρει. Και ο ΠΑΟΚ, μετά το 0-1 του Ηρακλή, φαινόταν οτι δεν μπορεί. Όπως έλεγα πως και με τον Πανιώνιο δεν θα μπορούσε αν το δεχόταν. Το δέχθηκε χθες το γκολ, διότι με τον Πανιώνιο το 0-0 ήταν θετικό, ενώ με τον Ηρακλή δεν θα ήταν...

ΥΓ: "Κέρδισε δυο μήνες ηρεμία" έγραφα το πρωί της Παρασκευής. Και δεν μπόρεσε να την αξιοποιήσει ούτε για δυο μέρες. Δε φτάνει, τελικά, μόνο η ηρεμία. Θέλει να υπάρχουν και μυαλά να σκεφτούν για να την αξιοποιήσουν.