Θρύλος καλεί Χόλγκερσον

Ο Νίλς Χόλγκερσον "μάγεψε" τους 78ers την δεκαετία του '80 απο την συχνότητα της ΕΡΤ 2, αλλά ελάχιστοι θυμούνται ποιά αγριόπαπια καβαλούσε ο σουηδός μικροσκοπικός ήρωας στο ταξίδι του για το Έκερσμπεργκ. Στη διαδρομή (γύρος του κόσμου), υπήρχε και μια αλεπού, που επίσης αγνοούμε τα στοιχεία της, η οποία ντε και καλά έπρεπε να γευθεί τον Νιλς (κατ'ουσίαν).

Ο Τάκης Λεμονής "μάγεψε" τους απανταχού φίλους του Ολυμπιακού την περασμένη χρονιά, αλλά ελάχιστοι θυμούνται ποιά αγριόπαπια (ΑΕΚ) "καβαλούσε" στο ταξίδι του για το νταμπλ. Στην διαδρομή (καθιέρωση στον ερυθρόλευκο πάγκο) υπήρχε και μια αλεπού (κόσμος) που τώρα θέλει ντε και καλά να γευτεί την απομάκρυνση του Τακη -Χόλγκερσον- Λεμονή.

Το πόσο μικροσκοπικός ήταν ο σουηδός σχετικά με τον κόσμο γύρω του, είναι ανάλογο με το πόσο μικροσκοπικός μοιάζει ο Λεμονής γύρω απο τον δικό του κόσμο. Σ'αυτόν τον (κόκκινο) κόσμο, όποιο και να είναι το όνομα του προπονητή έρχεται εντελώς σε δεύτερη μοίρα. Ακόμα και όταν λέγεσαι Ντούσκο Μπάεβιτς

(με προφορά ε...) δεν έχεις τύχη να επιβιώσεις. Με την ίδια ευκολία που κερδίζεις τον Παναθηναϊκό 4-1 μέσα στη Λεωφόρο και γνωρίζεις την δημοτικότητα του Τσάκα (μην τολμήσει κανείς να ρωτήσει ποιος είναι), με τον ίδιο ακριβώς τρόπο βγαίνεις απο το απυρόβλητο. Αρκεί μια ισοπαλία με την Σκόντα Ξάνθη και η αποκαθήλωση σου θα γίνει πιό γρήγορα και απο την pole position του Μοντόγια στο γκραν πρι της Ιντιανάπολις. Μην ξεχνάτε οτι φέτος αγρίεψαν και οι "αγριόπαπιες"...

Ο οπαδός (δεν υπάρχουν αγνοι φίλαθλοι), ξεχνά, ανάλογα με το συμφέρον του όσα θέλει και θυμάται με μνήμη Johnie Mnemonic αυτά που επίσης θέλει. Για τον οπαδό του Ολυμπιακού (για τους άλλους θα τα πούμε άλλη φορά) τρεις είναι οι ιδανικές καταστάσεις. Να βγαίνουν ραντεβού με την Μαίρη του Big Brother. Να φτιάχνουν τα δόντια τους στην σέξι οδοντίατρο Χριστίνα Ιακωβίδου και να κοουτσάρουν την ομάδα απο την κερκίδα. Ο Θεός Τζόλε των Ανω Λιοσίων λίγα λεπτά πριν απο την επίτευξη του γκολ, ήταν ο "βγάλε έξω τον καράφλα". Μετά το τέρμα... ήταν το μαγικό δεξί πόδι, που πήρε λίγη απο την μαγεία του αριστερού και έστειλε την μπάλα στο πλεχτό.

Μην έχετε αυταπάτες. Δεν υπάρχουν παίχτες του Ολυμπιακού. Ούτε προπονητές. Σχεδόν δεν υπάρχουν ούτε πρόεδροι (λέμε τώρα). Υπάρχει μόνο μια σταθερή αξία. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Είτε ώς πάθος, είτε ως ασθένια, είτε ως ναρκωτικό, είτε ως ιδέα υπάρχει μόνο ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Τα υπόλοιπα είναι διακοσμητικά στοιχεία εις τον αιώνα τον άπαντα.

Για να ξεπεράσει κανείς τον Ολυμπιακό (σε φήμη) στο το μυαλό του "γαύρου" δεν θα χρειαστεί απλά εγχείρηση εγκεφάλου. Θα χρειαστεί (τουλάχιστον) να θυμηθεί οτι την αγριόπαπια του Νιλς Χόλγκερσον την έλεγαν Μάρτιν και την αλεπού που τον κυνηγούσε Σμίρε.....Τόσο απλό είναι!