Οδυνηρή τιμωρία για τα λάθη του καλοκαιριού

Το πρώτο μέρος ολοκληρώθηκε κόντρα στη ροή του αγώνα, αλλά όχι προσβάλλοντας τη λογική. Ήταν υπερβολικό το προβάδισμα του ΟΦΗ, αλλά όχι και το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός παρέμεινε στο μηδέν. Ο ΟΦΗ αξιοποίησε τη μία από τις δύο επιθετικές φάσεις που έφτιαξε σε ολόκληρο το σαρανταπεντάλεπτο, την ίδια ώρα που ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να μεταφράσει σε τελική προσπάθεια προς την αντίπαλη εστία την υψηλή κατοχή της μπάλας, πλην δύο μόνο περιπτώσεων, μιας συνεργασίας των Κλωναρίδη – Καρέλη κι ενός σουτ του Νάνο.

Οι Κρητικοί δεν έπαιξαν κάποιο εξαντλητικό κατενάτσιο στο πρώτο μέρος. Ο Γκατούζο παρέταξε ένα σφικτό 4-4-2, με σαφείς αμυντικούς προσανατολισμούς, δύο ζώνες άμυνας, αλλά τους Περογραμβράκη, Πετρόπουλο να μένουν ψηλά κρατώντας πίσω και τους Κουτρουμπή, Σίλντεφελντ, Λαγό.

Το επίσης 4-4-2 (ή 4-3-1-2) του Παναθηναϊκού, με τον Ατζαγκούν πίσω από το επιθετικό δίδυμο των Κλωναρίδη, Καρέλη, βρήκε χώρους μεταξύ των δύο ζωνών των φιλοξενουμένων, αλλά δεν είχε από κει και πέρα ούτε εκτός περιοχής σουτ, ούτε την τελική πάσα για τη δημιουργία προϋποθέσεων γκολ.

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν επιθετικός μονόλογος των “πρασίνων”. Και με το 4-4-2, είτε με τον Κλωναρίδη, είτε με τον Πέτριτς παρτενέρ του Καρέλη και με το 4-2-3-1, όταν πέρασε ο Ντίνας στη θέση του Λαγού, η ομάδα του “τριφυλλιού” μονοπώλησε τη δραστηριότητα στο χορτάρι, δημιούργησε πολύ περισσότερες φάσεις, αλλά και πάλι η μπάλα δεν κούνησε τα δίχτυα του Λόρια. Χρειάστηκε ένα κόρνερ (Νάνο), μία κεφαλιά (Κουτρουμπής) και μία κόντρα πάνω στον Τριποτσέρη, για να έρθει το ματς στα ίσα, αφού προηγουμένως οι Ατζαγκούν και Πράνιτς δεν αξιοποίησαν τις καλές ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν.

Και το 1-1 θα ήταν το τελικό αποτέλεσμα, αν η ολιγωρία στην καρδιά της άμυνας του Παναθηναϊκού και πάλι από κόρνερ στις καθυστερήσεις δεν έδινε την μοναδική ευκαιρία στον Μακρή να χριστεί σκόρερ για τους Κρητικούς και να δώσει ένα τρίποντο-χρυσάφι. Τους Κρητικούς που δεν είχαν απειλήσει στον υπόλοιπο χρόνο, παρ' ότι όσο κυλούσε ο χρόνος, ο Παναθηναϊκός άφηνε χώρους παλεύοντας μάταια να βρει γκολ.

Το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι δίκαιο, αλλά δεν έχει κάτι παραπάνω από δόση τύχης για τους φιλοξενούμενους, που έκαναν όσα έπρεπε να κάνουν για να μην χάσουν. Και με κάποιες καθυστερήσεις (κάμποσες δηλαδή) και με αμυντικό τείχος στο τελευταίο ημίωρο. Κι ενώ έκαναν αλλεπάλληλες καθυστερήσεις, πήραν το ματς στις καθυστερήσεις! Από τα παράδοξα της μπάλας...

Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός έχασε γιατί δεν μπορούσε να νικήσει. Δεν μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες εύκολου γκολ, πολύ δε περισσότερο δεν μπορεί να πετύχει δύσκολα γκολ και σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Σήμερα είχε και εξαιρετικά καταπονημένο τον Καρέλη μετά τις δύο συμμετοχές του με την εθνική ομάδα, με τον νεαρό να πηγαίνει σχεδόν πάντα δεύτερος στη μπάλα.

Έσπασε μεν άλλο ένα δόντι στην τσατσάρα που μετράει αντίστροφα τις αγωνιστικές για την επάνοδο του Μπεργκ, αλλά η βαθμολογική απώλεια ήταν πολύ σημαντική. Μία ακόμη οδυνηρή τιμωρία για τα λάθη του καλοκαιριού, που μπορεί χθες να παραδέχθηκε ως “ελλείψεις” ο πρόεδρος της ΠΑΕ μιλώντας στα μέλη της “Παναθηναϊκής Συμμαχίας”, αλλά πλέον είναι αργά...