Διορθώνει την άμυνα, επιμένοντας στην επίθεση
Ο Δημήτρης Κριτής γράφει για την εστίαση της προσοχής του Αντρές Στραματσόνι στην άμυνα του Παναθηναϊκού.
Τον Αντρέα Στραματσόνι, πολύ πριν από τον Παναθηναϊκό, συνοδεύει ο χαρακτηρισμός του "tactician", λόγω της σχεδόν εμμονικής του σχέσης με την τακτική των αγώνων, τη διανομή (και αναδιανομή ακόμη και στη διάρκεια της αναμέτρησης) ρόλων, την αυστηρή οριοθέτηση καθηκόντων και ζωνών ευθύνης για καθέναν από τους 10 που παρατάσσει μπροστά από τον τερματοφύλακα.
Πιστεύει ότι η προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο είναι το νούμερο ένα ζητούμενο σε μια ομάδα, αφού θα της επιτρέψει όχι μόνο να το υποστηρίξει, αλλά και να το υπερασπιστεί "αν υπάρχουν αστοχίες στις pregame εκτιμήσεις και έως ότου επέμβει ο πάγκος διορθωτικά". Λατρεύει δε τους παίκτες που δεν διστάζουν να τσαλακωθούν αγωνιστικά, μπαίνοντας με μειονέκτημα θέσης σε φάσεις, προκειμένου να καλύψουν την ολιγωρία ενός συμπαίκτη και να βοηθήσουν το σύνολο.
Πάνω απ' όλα, όμως, απεχθάνεται τις ολιγωρίες που εκθέτουν και τους φιλότιμους και την ομάδα, ιδιαίτερα όταν δεν είναι αποτέλεσμα της πίεσης του αντιπάλου ή αριθμητικής ανισορροοπίας στη φάση, αλλά αποτέλεσμα της έλλειψης συγκέντρωσης και αγωνιστικών συμπεριφορών που καταστρατηγούν το πλάνο.
Θέμα και συγκυριών
Τον ακούσαμε άλλωστε να λέει ότι πάνω από την αμυντική λειτουργία της τελευταίας τετράδας είναι η συνολική ανασταλτική λειτουργία, μετά από το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό, όπου πραγματικά για ένα ημίχρονο οι μέσοι ήταν άφαντοι, αλλά να μην το επαναλαμβάνει και να κάνει λόγο για μικροαρρυθμίες στο αμυντικό κομμάτι, στο ματς της Μυτιλήνης.
Ασφαλώς και ανησυχεί για τα προβλήματα που εντοπίζονται στο δεύτερο μισό του γηπέδου και προς την περιοχή του Στιλ, αλλά ασφαλώς αναγνωρίζει και τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάστηκαν όλο αυτό το διάστημα, χωρίς να εντοπίζει τις αδυναμίες αποκλειστικά στο κεντρικό αμυντικό δίδυμο.
Άλλοτε ήταν οι μέσοι που "διευκόλυναν" την πολύ εύκολη προσέγγιση της περιοχής του Στιλ, άλλοτε ήταν οι ακραίοι μπακ που αντιμετώπισαν προβλήματα στον χώρο ευθύνης τους και επέτρεπαν τη δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων κι άλλοτε πάλι ήταν θέμα επικοινωνίας ή χημείας του κεντρικού αμυντικού διδύμου οι φάσεις που δεχόταν η "πράσινη" εστία.
Άλλωστε, οι συγκυρίες (τραυματισμοί και κάρτες) δεν βοήθησαν μέχρι σήμερα τον Ιταλό τεχνικό να παγιώσει ένα συγκεκριμένο δίδυμο στα μετόπισθεν κι αν ανατρέξουμε στις ενδεκάδες των αγώνων, θα δούμε όλα τα πιθανά δίδυμα στο αρχικό σχήμα, γεγονός που δεν αποδίδεται ασφαλώς σε πειράματα.
Ανασχεδιασμός λόγω Σάντσεθ
Και η αλήθεια είναι ότι ο Στραματσόνι είχε επενδύσει στην παρουσία του Σέρχιο Σάντσεθ, αλλά ο σοβαρός τραυματισμός του Ισπανού τον υποχρεώνει να αναθεωρήσει τα σχέδιά του. Το γεγονός ότι έχει ξεχωρίσει ως αντι-Σάντσεθ στο υπάρχον έμψυχο δυναμικό τον Γιώργο Κουτρουμπή δεν το συναντάμε για πρώτη φορά.
Και ο Γιάννης Αναστασίου ακολούθησε ακριβώς την ίδια συνταγή, χωρίς κατ' ανάγκην αμφότεροι να διακρίνουν ηγετικά χαρακτηριστικά στον 24χρονο αμυντικό, αλλά προκρίνοντας την ευχέρειά του στο ανέβασμα της μπάλας από πίσω. Για τον σκληρό κεντρικό αμυντικό που θα ξεφυσάει στον σβέρκο του αντίπαλου επιθετικού κορυφής "μάχονται" οι Τελάντερ και Ταυλαρίδης, που δοκιμάστηκαν και ως δίδυμο, αλλά μάλλον δεν κέρδισαν την εμπιστοσύνη του κόουτς.
Με τις πληροφορίες να θέλουν τον Παναθηναϊκό να κινείται ζωηρά για την απόκτηση δανεικού που θα αντικαταστήσει τον Σάντσεθ στο διάστημα της απουσίας του, μένει να δούμε αν η αναπλήρωση θα είναι απλώς αριθμητική ή θα είναι και ταυτόσημη τακτικά, δηλαδή με παίκτη που θα έχει και οργανωτικό ρόλο.
Τις τελευταίες ημέρες στο Κορωπί, πάντως, οι ασκήσεις τακτικής έχουν μεγαλύτερη έμφαση και συχνότερες παρατηρήσεις σε ό,τι αφορά στην αμυντική συμπεριφορά και λιγότερο απευθύνονται στους συμμετέχοντες επιθετικούς, δείγμα του ότι ο Στραματσόνι μπορεί να είναι λάτρης του επιθετικού ποδοσφαίρου, αλλά δεν είναι "Ολλανδός" του όσα πάνε κι όσα έρθουν.
Για την ακρίβεια, δεν παύει να είναι Ιταλός, με ό,τι αυτό σημαίνει για την αμυντική συμπεριφορά. Θα "ψαχτεί"” στα ανασταλτικά καθήκοντα των ποδοσφαιριστών του, όπως για παράδειγμα η δοκιμή του Εσιέν σε ρόλο αριστερού εσωτερικού μέσου με τον Ζέκα στον άξονα και τον Αμπέντ δεξιά και η χρησιμοποίηση του Πράνιτς ως αριστερού μπακ, που είδαμε στη Μυτιλήνη, αλλά δεν θα κάνει θεαματικές ανατροπές όσο το πράγμα λειτουργεί και αποδίδει στο μεσοεπιθετικό κομμάτι.
Τουλάχιστον όχι έως ότου δέσει το "γλυκό" από τη μέση και μπροστά, βγουν αυτοματισμοί και αποκτήσει αυτονομίες η επιθετική τριπλέτα.
