Επαναπροσδιορισμός του στόχου

Το καταστροφικό αποτέλεσμα στη Ζένιτσα διαφοροποιεί τα πλάνα της Εθνική μας ομάδας και τη στέλνει να παλεύει για τη δεύτερη θέση και τα μπαράζ. Αυτή είναι η ουσία της ήττας από τη Βοσνία, όσον αφορά στους βαθμούς που χάθηκαν.

Υπάρχει και το πρεστίζ και αυτό είναι που επλήγη το βράδυ της Παρασκευής. Γιατί δεν είναι μόνο το βαρύ 3-1 (μπορεί να έρθει ως αντιδιαστολή το 2-4 από τους Γερμανούς το καλοκαίρι), αλλά η εικόνα της ελληνικής ομάδας. Εδώ εντοπίζεται η ειδοποιός διαφορά.

Ο Φερνάντο Σάντος είναι γνώστης του ελληνικού πρωταθλήματος, παρακολουθεί πολλά παιχνίδια, αλλά κόντρα στη Βοσνία πιάστηκε αδιάβαστος. Το πρώτο του λάθος ήταν η χρησιμοποίηση του Αβραάμ Παπαδόπουλο, ο οποίος γύρισε από ένα μεγάλο τραυματισμό και μία εξίσου μεγάλη απουσία και ξεκίνησε βασικός απέναντι στον πλέον επικίνδυνο παίκτη των αντιπάλων (Τζέκο). Και μπορεί στην αρχή να τον εκνεύρισε με τα συνεχόμενα επιθετικά φάουλ, στα δύσκολα όμως φάνηκε η διαφορά. Και τα δύσκολα ήταν οι στημένες φάσεις όπου οι Βόσνιοι έκαναν πάρτι.

Το δεύτερο λάθος του Πορτογάλου ήταν η χρησιμοποίηση του Κατσουράνη στο κέντρο. Θα μπορούσε να παίξει δίπλα στον Παπασταθόπουλο στο κέντρο της άμυνας και να μπει στα χαφ ο Μανιάτης ή θα μπορούσε να μείνει στον πάγκο και να παίξει κάποιος άλλος (πραγματικός) στόπερ στη θέση του.

Ολα αυτά, βέβαια, εκ του αποτελέσματος και βάσει των όσων είδαμε. Αυτά κρίνουμε και δεν το παίζουμε μετά Χριστόν προφήτες. Το σημαντικότερο τούτη τη στιγμή είναι να ξεχαστεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα η ήττα και ό,τι άφησε και να επικεντρωθούμε στα δύσκολα παιχνίδια που ακολουθούν. Ο επαναπροσδιορισμός του στόχου είναι δεδομένος: πάμε για τα μπαράζ. Οτιδήποτε άλλο θα είναι μεμψιμοιρία που δεν αρμόζει σε αυτή την Εθνική. Σε αυτή την ομάδα που έχει δικαίωμα σε ένα κακό βράδυ και μια κακή ήττα. Κι αυτό γιατί έχει τη δυνατότητα να διορθώσει το λάθος της...

ΥΓ: Η Τζούλια και οι λοιποί... συγγενείς που θα σπεύσουν να κριτικάρουν την Εθνική και να την πετάξουν στα λιοντάρια, του χρόνου το καλοκαίρι θα ψάχνουν για εισιτήριο για τη Βραζιλία. Το 'χουμε ξαναδεί το έργο...