Τρινκέρι: Ο προπονητής της... φεγγαρόπετρας

Ο Στιβ Γιατζόγλου έλεγε μία τρομερή ιστορία όταν ο πρόεδρος του Ηρακλείου, ο Μανώλης Παπακαλιάτης, του πρότεινε να αναλάβει την ομάδα στα τέλη των 90ς: «μου έλεγε θα πάρουμε αυτόν τον παίκτη, θα διώξουμε τον άλλο, θα παίζουμε περισσότερο αυτό το στιλ. Κάποια στιγμή προς το τέλος της συζήτησης με ρώτησε τι θέλω. Του απάντησα ότι εγώ δεν θέλω τίποτα διότι απ' ό,τι κατάλαβα, «πρόεδρε εσύ δεν ψάχνεις για προπονητή. Προπονητή έχεις, για πρόεδρο ψάχνεις».

Επειδή όμως ο Γιώργος Βασιλακόπουλος δεν ειναι έτοιμος να παρατήσει την προεδρία (της ΕΟΚ), αυτό που έψαχνε ήταν ένας ταλαντούχος βοηθός για να λειτουργεί ως πρώτος προπονητής.

Οι απαιτήσεις ήταν πολύ συγκεκριμένες: ένας νεαρός τεχνικός, αποδεδειγμένα ικανός, με ελάχιστες οικονομικές απαιτήσεις, ακόμα λιγότερες... προπονητικές(βοηθοί, πρόγραμμα προετοιμασίας) με ισχυρό κίνητρο την φιλοδοξία να διαφημίσει το όνομά του. Α, και κάτι ακόμα: να μην είναι Έλληνας.

Καλωσήρθες Αντρέα Τρινκέρι στο "γαλάζιο" πάγκο και μακάρι να πετύχεις διότι χρειάζεται το μπάσκετ την καλή εθνική. Ο προπονητής με την εξαιρετική διαδρομή, έχοντας ως γνώμονα το υλικό, με την Καντού, παίζει ένα μπάσκετ που θυμίζει πολύ αυτό που αγαπά ο Παναγιώτης Γιαννάκης και ο... Γιώργος Βασιλακόπουλος. Ειναι πολύ φιλόδοξος και θέλει να αποδείξει ότι δεν ειναι απλά ο πέμπτος καλύτερος προπονητής στην Ιταλία (Μεσίνα, Ρεκαλκάτι, Πιανιτζιάνι, Σκαριόλο προηγούνται) αλλά αυτός που αξίζει να πάρει τις καλές δουλειές στην πατρίδα του.

Το αν θα πετύχει εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν θα έχει όλους τους παίκτες από την προετοιμασία, αν δηλαδή θα έχουμε συγκέντρωση ανάλογη με αυτήν του 2010, την τελευταία φορά που εμφανιστήκαμε χωρίς απώλειες. Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι επελέγη ο ...τέλειος άνθρωπος, ανάλογα με το job description, ο Τρινκέρι μπορεί να καταφέρει.

Γιατί επελέγη ο Τρινκιέρι; Διότι κάλυπτε όλες τις απαιτήσεις που έθετε ο εργοδότης του. Συζητήσιμος, με πολύ μικρό κασέ και χωρίς να ζητάει λόγο για τους ανθρώπους γύρω του. Από την μία η γνωστή παρέα της... φεγγαρόπετρας ήθελε να ελέγχει απόλυτα τον πάγκο και όλο το περιβάλλον. Βλέπετε είναι πιο σημαντικό να αισθάνεται ασφαλής ο πρόεδρος και οι συν αυτώ με... δικά τους παιδιά παρά να ρισκάρει με πιο έμπειρους τεχνικούς. Από την άλλη το οικονομικό σκέλος ήταν σημαντικό διότι το συγκεκριμένο τιμ λογικά κοστίζει όλο μαζί όσο μισός μισθός ενός έμπειρου Έλληνα χεντ κόουτς.

Γιατί δεν επελέγη κάποιος από τους πολλούς ικανούς Έλληνες τεχνικούς ούτε καν για συνεργάτης, αλλά πήγαμε σε λογική ξένου κόουτς και συνεργατών χωρίς πραγματική προϋπηρεσία σε συλλόγους ή στην προπονητική γενικότερα (με εξαίρεση τον Ηλία Κατζούρη); Διότι αυτή την φορά ο Βασιλακόπουλος θέλει να πετύχει (ο ίδιος, διότι στο μυαλό του αυτός είναι η εθνική) χωρίς να στηρίζεται σε ένα κομμάτι του ελληνικού μπάσκετ το οποίο δεν ανέδειξε ο ίδιος: τους Έλληνες προπονητές.

Ακόμα κι έτσι θα πρέπει όλοι να στηρίξουν την ομάδα, να μην έχουμε είτε τα φαινόμενα του 2011 όταν εμφανίστηκαν οι μισοί παίκτες, είτε του 2012 όταν η ομοσπονδία δεν σχεδίασε προετοιμασία αλλά... world tour με φίλους, με τα γνωστά αποτελέσματα του προολυμπιακού.

Το καλό με τον πολύγλωσσο Τρινκέρι είναι ότι δεν γνωρίζει ελληνικά, οπότε δεν θα αγχώνεται με όσα θα ακούγονται από το βάθος του πάγκου και πίσω από την… καρέκλα του.

Είναι σημαντικό να πετύχει η εθνική διότι μπορεί Παπανικολάου και Λημνιάτης να επιλέγονται ως "παιδιά" του προέδρου, αποτελούν όμως εξαιρετικά μυαλά τα οποία δυστυχώς δεν έχουν ακόμα το προπονητικό βάρος να πουν "όχι" και να κτίσουν την καριέρα που αξίζουν μακριά από τον εναγκαλισμό της παρέας της φεγγαρόπετρας.