Η λύση είναι μόνο στο μυαλό τους!

Τα "γκάζια" του Ουζουνίδη στα ημίχρονα που δεν αρκούν για να αποβάλλουν την κάκιστη εικόνα και δεν λύνουν το πρόβλημα της ελλειμματικής νοοτροπίας του ΠΑΟ μακριά απ’ την "ασφάλεια" της Λεωφόρου, η copy-paste τακτική ομάδων επιπέδου Λαμίας που έχουν καταλάβει το "πράσινο σύνδρομό" και ολίγη από… fair play. Ο Κώστας Γουλής αναλύει το "0 στα 4" του "τριφυλλιού" στην επαρχία

Η λύση είναι μόνο στο μυαλό τους!

Η συνήθεια που κάθε άλλο παρά… λατρεία αποτελεί πλέον για τους «πράσινους», επανεμφανίστηκε (και) το βράδυ του Σαββάτου (21/10) στη Λαμία. Όπως έγινε φέτος και στα Περιβόλια, στην Κέρκυρα και στο Αγρίνιο. Αυτή τη φορά υπήρξε έστω μία «αντίδραση» στο δεύτερο 45λεπτο, αλλά όταν έχεις κάνει κακό… συνήθειο να «πετάς» κατά τέτοιο τρόπο ημίχρονα μακριά απ’ την «ασφάλεια» της έδρας σου, η μπάλα νομοτελειακά θα συνεχίσει να σε «τιμωρεί».

Ναι, υπάρχουν άπειρα προβλήματα κι έρχονται κι άλλα στον εφετινό Παναθηναϊκό μετά το τράβηγμα της… πρίζας από τον Γιάννη Αλαφούζο, όμως αυτό δεν (πρέπει να) αποτελεί δικαιολογία για την αδυναμία που εξακολουθούν να βγάζουν οι «πράσινοι» μακριά απ’ το «Απόστολος Νικολαΐδης». Δεν είναι ένα και δυο τα «παραδείγματα», έλλειψης αυτοπεποίθησης και ψυχολογικής ανεπάρκειας για παιχνίδια σαν κι αυτό στο ΔΑΚ Λαμίας. Είναι πολλά και δεν έρχονται μόνο σαν συνέχεια της περσινής σεζόν, αλλά ξεκινούν τουλάχιστον 5-6 χρόνια πιο πίσω, όταν ο Παναθηναϊκός έπαψε να «φοβίζει» μακριά απ’ το σπίτι του. Το τόνισε ο Ουζουνίδης με τρόπο… κυνικό πριν απ’ το ματς στις δηλώσεις του στηNOVA, το επανέλαβε και μετά τον αγώνα, περιγράφοντας την απογοήτευση που γέννησε (ακόμη ένα) πρώτο ημίχρονο του «τριφυλλιού», σε έδρα ομάδας της επαρχίας…

Και ναι, τα πρώτα 45 λεπτά ήταν… ντροπή για τους «πράσινους». Οσο «βαριά» κι αν ακούγεται η λέξη. Διότι όταν άλλα λέγονται πριν κι άλλα… γίνονται μετά και περιμένεις πως με την ένταση στο 20-30%, θα πάρεις… σβηστά τη νίκη κόντρα σε τέτοιου είδους ομάδες, που πουλούν πολύ ακριβά το… τομάρι τους (και καλά κάνουν), ε, τότε ρε φίλε δεν έχεις καμία τύχη… Και το μόνο που καταφέρνεις στο τέλος της ημέρας είναι να… κυνηγάς την ουρά σου και να πολλαπλασιάζεις σαν ομάδα το πρόβλημα σου και την πίεση που θα νιώθεις, κάθε φορά που βγαίνεις για να παίξεις απ’ το «ασφαλές» περιβάλλον της έδρας σου.

Το δε, χειρότερο για τον Παναθηναϊκό, είναι πως όλο αυτό το πρόβλημα, που έχει αρχίσει να αποκτά πλέον χαρακτήρα «συνδρόμου», το έχουν καταλάβει πολύ καλά όλες -μα όλες- οι ομάδες τέτοιου βεληνεκούς. Και τον αντιμετωπίζουν στο γήπεδο με τακτική…copy-paste. Δύναμη στο παιχνίδι και στις προσωπικές μονομαχίες (ούτε μία, μία μονομαχία δεν πήρε παίκτης του Παναθηναϊκού στο α’ μέρος) και πίεση αρκετά ψηλά για να «κοπεί» στα δυο ο «πράσινος» άξονας και να μην φτάνει η μπάλα μπροστά…

Βάλτε σ’ όλο αυτό την ανεκδιήγητη νωχελικότητα, την κακή εικόνα ορισμένων παικτών (σκιά του εαυτού του ο Λουντ, ανασφάλεια στα μετόπισθεν ελλείψει Μολέδο) και μια-δυο τζούρες «γκίνιας» (απίστευτο «τρίσποντο» στο αυτογκόλ, δοκάρι Μολίνς στο 92’) κι έχετε μπροστά σας σε… επανάληψη, όλο το «έργο» των εκτός έδρας αγώνων του Παναθηναϊκού απ’ τον Φλεβάρη και μετά. Από τότε δηλαδή που σημειώθηκε η τελευταία εκτός έδρας νίκη του «τριφυλλιού» σε γήπεδο της επαρχίας (το 5-0 επί του Αστέρα στην Τρίπολη).

Και η λύση δεν μπορεί βεβαίως να είναι επί μονίμου βάσεως τα… γκάζια του Ουζουνίδη στα αποδυτήρια, σε κάθε ημίχρονο μακριά απ’ τη Λεωφόρο. Διότι όσο κι αν όντως «ξύπνησε» την ομάδα του ο… εξάψαλμος απ’ την αποκαρδιωτική εμφάνιση του πρώτου 45λεπτου, το… κακό είχε ήδη συμβεί. Και οι «πράσινοι» έπρεπε να τρέξουν και να υπερκαλύψουν (με έξτρα άγχος) τις ανορθογραφίες του πρώτου μισού. Ε, αυτό δεν φτάνει. Και δεν μπορεί να φτάνει πάντα…

Η λύση είναι ΜΟΝΟ στο μυαλό των παικτών του Παναθηναϊκού. Κι όσο κι αν έχει μεγάλη ευθύνη (και) ο Ουζουνίδης για την πνευματική προετοιμασία τους στην εβδομάδα πριν από κάθε εκτός έδρας αγώνα, από ένα σημείο και μετά επιβάλλεται να αντιληφθούν και οι ποδοσφαιριστές το (επαναλαμβανόμενο) λάθος στη νοοτροπία τους. Διότι πάνω απ’ όλα, τούτη η «πληγή» εκτός έδρας είναι θέμα ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ. Και η εικόνα του β’ ημιχρόνου στη Λαμία -όπου ο Παναθηναϊκός έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει απ’ το 1λεπτό- απλά το επιβεβαίωσε…

Υ.Γ.: Το ματς με τη Λάρισα ήταν ως ένα βαθμό «οδηγός» για την ενδεκάδα εν όψει (και) του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Κάποιοι όμως με την απόδοσή τους στο ματς με τη Λαμία βάζουν εκ νέου τον Ουζουνίδη σε σκέψεις. Κάποιοι έδειξαν πως εξακολουθούν να μην είναι σε καλή αγωνιστική κατάσταση (Λουντ) και κάποιοι άλλοι έδειξαν πως ήρθε η… ώρα να βγάλουν στο γήπεδο αυτό για το οποίο αποκτήθηκαν (Μουνιέ).

Υ.Γ.1: Αν και οι υπόλοιποι «πράσινοι» κατέθεταν στο γήπεδο το φιλότιμο και τη νοοτροπία του Γκιγέρμο Μολίνς, αλλά και του Δημήτρη Κουρμπέλη, ο Παναθηναϊκός θα είχε σώσει πολλές παρτίδες μακριά απ’ την έδρα του.

Υ.Γ.2: Επειδή λέγονται και γράφονται ήδη πολλά για τη φάση του γκολ της ισοφάρισης. Υπεύθυνος για τη διακοπή ενός αγώνα είναι ΜΟΝΟ ο διαιτητής. Διότι δεν μπορεί μία πλευρά να επικαλείται μη τήρηση του…fairplayγια κράμπα ποδοσφαιριστή της στο 85’ και να βάζει στο… ντουλάπι αυτές τις δύο λεξούλες, όταν απ’ το 1-0 στο 37’ να ψάχνει τρόπους για να κάνει καθυστερήσεις σε κάθε ευκαιρία. Μονά-ζυγά… μονόζυγα, δεν γίνεται…

News 24/7

24MEDIA NETWORK