H σκυταλοδρομία, η Γκουί και η ντόπα

Η Φλοριά Γκουί έκανε φινάλε σπρίντερ στην σκυταλοδρομία 4Χ400 του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος της Ζυρίχης, έδωσε στη Γαλλία ένα εντελώς απρόσμενο (μέχρι και 50 μέτρα πριν τον τερματισμό) χρυσό μετάλλιο και έγινε αντικείμενο συζήτησης σε όλη την αθλητική Ευρώπη. Για την ακρίβεια έγινε αντικείμενο θαυμασμού σε όλη την αθλητική Ευρώπη και αντικείμενο χλευασμού στην Ελλαδάρα, όπου εκτός όλων των άλλων προσόντων μας προφανώς είμαστε ειδικοί και σε θέματα ντόπινγκ! Αρκεί να μη χρειαστεί να εφαρμόσουμε τις γνώσεις μας στους Έλληνες αθλητές. Εκεί μπορούμε να πιστέψουμε τα πάντα, από την ανωτερότητα του DNA μας μέχρι νυχτερινά ατυχήματα με μηχανάκια, ό,τι χρειαστεί τέλος πάντων, προκειμένου να κοιμηθούμε ήσυχοι τα βράδια.

Ο Φρανσουά Ντοπέ...

Το βίντεο της απίστευτης κούρσας, έγινε όπως ήταν φυσικό πρώτο θέμα στα ελληνικά αλλά και στα ξένα αθλητικά σάιτ. Η διαφορά ανάμεσα στα δυο: Στα ελληνικά αθλητικά σάιτ, ένας σεβαστός αριθμός σχολίων των αναγνωστών εντόπισε με ακρίβεια την αιτία για το ξέφρενο σπρίντ της Γκουί: Ντόπα! Όπως έγραψε και ένας αναγνώστης του sport24.gr "είχε άγιο: Τον Άγιο Φρανσουά Ντοπέ".

Στα ευρωπαϊκά αθλητικά σάιτ, στα οποία μπήκα με περιέργεια προκειμένου να διαπιστώσω αν όλοι αντιμετωπίζουν το γεγονός με τη δική μας καχυποψία, υπήρχαν σαφώς λιγότερα σχόλια αντίστοιχου ύφους. Λογικό. Οι ξένοι ως γνωστόν μασάνε κουτόχορτο. Εμείς όμως ξέρουμε.

Την τύφλα μας

Ναι, ΟΚ, αλλά τι ξέρουμε ακριβώς; Θέλω να πω, από όσους είδαν την κούρσα της Γκουί ως αποτέλεσμα ντόπας, μπορούν να μας εξηγήσουν για τι είδους ντόπα μιλάμε; Είναι ας πούμε ειδικά φτιαγμένη για να λειτουργεί σαν ...νέφτι στον κώλο, εκατό μέτρα πριν τον τερματισμό; Και γιατί πιάνει μονάχα στις σκυταλοδρομίες; Εφόσον η Φλορία Γκουί είναι "Αστραχάν" (ντοπαρισμένο άλογο σα να λέμε, χαρακτηρισμός αναγνώστη κι αυτός) γιατί έφτασε 24 χρονών (γεννήθηκε στις 2 Μαΐου του 1990) και το παλμαρέ της, μέχρι το χρυσό της Ζυρίχης, περιελάμβανε απλώς κάποιες μικροεπιτυχίες με την 4Χ400 της χώρας της; Γιατί δεν έχει την παραμικρή ατομική διάκριση; Μήπως αποφάσισε να ντοπαριστεί στα μισά της κούρσας, για πρώτη φορά στη ζωή της και από εδώ κι εμπρός θα συνεχίσει να περνάει τις αντιπάλους της σαν σταματημένες;

Η καχυποψία και η ανοησία

Ας μην κοροϊδευόμαστε, η καχυποψία του κόσμου απέναντι σε κάθε εντυπωσιακό αθλητικό κατόρθωμα είναι δικαιολογημένη και οικουμενική. Δικαιολογημένη είναι και η άγνοια γύρω από το θέμα. Δεν έχουν λόγο οι φίλαθλοι να ξέρουν πώς λειτουργεί το σύγχρονο ντόπινγκ, πώς βοηθάει, πώς εξελίσσει τον αθλητή και πόσο επηρεάζει τελικά τις επιδόσεις του. Η αίσθηση ότι "όλοι ντοπάρονται" τους αρκεί για να δηλητηριάσει το μυαλό τους, δίχως περαιτέρω εξηγήσεις ή παραπάνω γνώση.

Μόνο που εδώ στην Ελλάδα, δε μιλάμε απλώς για καχυποψία. Μιλάμε για βεβαιότητα. Ο μέσος, ισοπεδωτικός Ελληνάρας δεν υποψιάζεται ότι όλοι ντοπάρονται. Το γνωρίζει πέραν πάσης αμφιβολίας. Και η αυτή η απόλυτη βεβαιότητα (όπως και κάθε απόλυτη βεβαιότητα) όταν συνδυαστεί με την απόλυτη άγνοια, οδηγεί στην απόλυτη ανοησία.

Προσέξτε, δεν ισχυρίζομαι ότι όλα στον παγκόσμιο στίβο είναι καλώς καμωμένα. Και ποιος μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα η Γκουί να πιαστεί αύριο - μεθαύριο ντοπέ. Τίποτα από όλα ετούτα όμως δεν έχει σχέση με την ουσία. Με τον αβάσταχτο "ξερολισμό" μας δηλαδή και με το αφόρητο "έλα μωρέ τώρα, σε τα μας;" ύφος του νεο-Έλληνα αθλήιατρου-πολιτικού - οικονομολόγου - ιστορικού - προπονητή - σεισμολόγου - εσχάτως και αρχαιολόγου, κ.ο.κ.

Διαβάστε ακόμη:

Παγκόσμιος θαυμασμός για Γκουί (VIDEOS)

Τρελή κούρσα και χρυσό! (VIDEO)