Δυο και δυο κι άλλα δυο…

Ο Παναθηναϊκός έχασε 2-0 από την Εστορίλ, μια ομάδα που πέτυχε μόλις τη δεύτερη νίκη της σε διεθνείς διοργανώσεις και προσπαθεί να μπει στον ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χάρτη. Σύμφωνα μάλιστα με τα ρεπορτάζ, ο προπονητής της άφησε 4-5 βασικούς στον πάγκο, διότι θέλει να τους έχει φρέσκους στο πρωτάθλημα, στο οποίο η Εστορίλ παλεύει να μαζέψει βαθμούς για να ξεφύγει από τις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα.

Δεν είναι το πιο παράξενο πράγμα ένα τέτοιο αποτέλεσμα σε ευρωπαϊκούς αγώνες. Συμβαίνει. Μπάλα είναι κι έχουν γίνει και μεγαλύτερες εκπλήξεις.

Ήταν όμως έκπληξη αυτό το αποτέλεσμα - και με τον τρόπο που ήρθε - για τον εφετινό Παναθηναϊκό της Ευρώπης; Εδώ ξεκινάει μια άλλη κουβέντα…

Οι "πράσινοι" έχουν δεχτεί δύο γκολ, από κάθε ομάδα που αντιμετώπισαν ως τώρα στα ευρωπαϊκά τους παιχνίδια, με τη διαφορά πως στις προκριματικές φάσεις τα δεχόταν σε δύο αγώνες, ενώ στη φάση των ομίλων, σε έναν.

Μετά το 0-0 στη Λιέγη, ήρθε το 1-2 από τη Σταντάρ στη Λεωφόρο. Στις δύο νίκες επί της Μίντιλαντ, ο Παναθηναϊκός βρέθηκε πίσω στο σκορ και στις δύο αναμετρήσεις. Στη φάση των ομίλων έχασε 2-1 στη Λεωφόρο από τη Ντινάμο και 2-0 από την Εστορίλ στην Πορτογαλία. Και αν μεν το μέτρο σύγκρισης για το τωρινό μπόι των "πρασίνων" στην Ευρώπη, είναι η Μίντιλαντ, πάει καλά, για όποιον μπορεί να το αποδεχτεί. Αλλά μιλάμε για μια ομάδα που κουβαλάει καλές μνήμες με επιτυχίες στις διεθνείς διοργανώσεις.

Θα είναι δε μεγάλο πλήγμα για το πρεστίζ του να τον βρει το τέλος της σεζόν σε τριψήφιο νούμερο στην ευρωπαϊκή κατάταξη. Στην παρούσα φάση εμφανίζεται στην 94η θέση, κουβαλώντας για τελευταία σεζόν την καλύτερη συγκομιδή της πενταετίας - 7.520 της περιόδου 2010-11. Η ομάδα του Αναστασίου διεκδίκησε 6 βαθμούς και 400.000 ευρώ στη φάση των ομίλων, έως τώρα, και έμεινε στο μηδέν, σε όλα.

Η απουσία του Μπεργκ φαίνεται και… παραφαίνεται. Ο Παναθηναϊκός μοιάζει σαν ομάδα - πλανητικό σύστημα, με έναν ήλιο και δέκα δορυφόρος να κινούνται γύρω του. Έμεινε στα πιτς ο ήλιος και έχασαν το δρόμο τους οι δορυφόροι. Ναι, αλλά οι ομάδες έχουν 23 και 24 παίκτες για να μπορούν να αντιμετωπίζουν τις απώλειές τους και να παίζουν πάντα με 11.

Ο Παναθηναϊκός παίζει με 11, αλλά δεν παίζει καλά. Οι νίκες που πέτυχε στο πρωτάθλημα έχουν κι άλλη ανάγνωση. Έκανε την ανατροπή με τον Πανιώνιο, σε ένα ματς που ο αντίπαλος… ξέχασε να "κλείσει" το παιχνίδι όταν προηγήθηκε και τελικά έχασε. Το έκανε η Εστορίλ μετά το 1-0, έβαλε κι ένα ακόμα και… αντίο.

Κέρδισε εκτός έδρας τον Πλατανιά, αλλά και εκεί δέχτηκε δύο γκολ. Νίκησε τη Νίκη Βόλου με 1-0. Νίκη μεν, αλλά με πολύ φτωχό σκορ απέναντι σε μια ενδεκάδα που δεν πρόκειται να ξαναεμφανιστεί στο πρωτάθλημα.

Το στοίχημα με τα τέσσερα "Μπ"

Ο Παναθηναϊκός έχει αρχικά να ανταγωνιστεί την εικόνα που είχε στο δεύτερο μισό του περασμένου πρωταθλήματος. Προς το παρόν δεν μπορεί. Υπολείπεται σε απόδοση και σε κάλυψη συγκεκριμένων ρόλων.

Ενδεχομένως να υπάρχει μια… παρεξήγηση σχετικά με κάποιους παίκτες του, πεπειραμένους κυρίως. Αυτή η παρεξήγηση έχει να κάνει με το πόση μπάλα ξέρουν και πόση μπάλα μπορούν ή έχουν διάθεση να παίξουν. Φάνηκε πολύ καλά αυτή η "παρεξήγηση" στα ευρωπαϊκά ματς. Και δεν χρειάζονται περαιτέρω επεξηγήσεις, από σεβασμό στην ιδιότητα ενός εκάστου που η ταυτότητά του γράφει "επαγγελματίας ποδοσφαιριστής" και έχει τη δυνατότητα να υπογράφει σύμβαση (συμβόλαιο) για να εργαστεί.

Ο σχεδιασμός ενίσχυσης του Παναθηναϊκού το καλοκαίρι εξαντλήθηκε στο "Στοίχημα των 4 Μπ.": Μπούρμπος, Μπούι, Μπερίσα και Μπαϊράμι (ως επανεκκίνηση). Από τους 4, αυτός που έως τώρα το παλεύει να δείξει ότι μπορεί και θέλει να βοηθήσει είναι ο Μπούρμπος. Ο Μπούι πέρασε και δεν ακούμπησε στα ματς που έπαιξε, ο Μπερίσα από "νέος Ιμπραϊμοβιτς" πήγε στην Κ-20 και ο Μπαϊράμι παλεύει με τα προβλήματά του και την αγωνιστική αποχή δύο και πλέον αγωνιστικών περιόδων. Μακάρι για τους ίδιους και για την ομάδα που υπηρετούν να βελτιωθούν και να προσφέρουν. Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει την επόμενη μέρα ή τον επόμενο μήνα…

Τα οικονομικά προβλήματα για την ΠΑΕ Παναθηναϊκός είναι δεδομένα. Έχει όμως προηγούμενο παράδειγμα πως μπόρεσε να κάνει χρησιμότερες επιλογές, διαχειριζόμενη το πρόβλημα, κάτι που ήταν ανάγκη να γίνει από τη στιγμή που δεν υπάρχουν δύο κρίκοι από τους περσινούς βασικούς 11, δηλαδή ο Καπίνο και ο Αμπέιντ.

Η εμμονή με τον Αμπέντ

Από το τέλος της περασμένης σεζόν έως και την πρόσφατη παρουσίαση των νέων παικτών από το Νίκο Νταμπίζα "σέρνεται" το σενάριο της επιστροφής του Αμπέντ. Και αν μεν το άφησε ο Παναθηναϊκός να σέρνεται για να έχουν "να παίζουν" τα ρεπορτάζ, ενώ ο ίδιος έκανε με την ησυχία του, τις επαφές του και τον σχεδιασμό του για το μέλλον, έχει καλώς.

Αν όμως ίσχυε για τον ίδιο τον Παναθηναϊκό… Συγγνώμη αλλά δεν είναι ούτε ο Τσάβι ούτε ο Τσάμπι Αλόνσο για να τον περιμένει επί μήνες και να κρεμαστεί πάνω του.

Τέτοιο σίριαλ ούτε με τον… Χάτζι, κάτι δεκαετίες πριν.

"Ερχεται ο Αμπέντ", "δυσκολίες για Αμπέντ", "παράθυρο για Αμπέντ", "χαραμάδα για Αμπέντ", "χαλί για Αμπέιντ", "ήρθε ο αδερφός του Αμπέντ και ακολουθεί ο… κανονικός", "πόρτα για Αμπέντ", "πόρτα… από τον Αμπέντ" και άντε πάλι από την αρχή.

Με τόσες πόρτες, παράθυρα, χαραμάδες και χαλιά, τελειώνει… οικοδομή σε τέσσερις μήνες, όχι μεταγραφή.

Η αλήθεια είναι πως ο νεαρός ήταν και καλός και χρήσιμος στον β' γύρο πέρυσι. Όπως αλήθεια είναι πως χρειάστηκε μισό πρωτάθλημα για να βρει ρυθμό και να γίνει καλός το άλλο μισό. Εξελίχθηκε και πήγε να δοκιμάσει την τύχη του αλλού. Θεμιτό.

Μακάρι να καταφέρει ο Αναστασίου και το τιμ του να εξελίξουν με την ίδια υπομονή και πίστωση χρόνου, τον Δώνη και τον Λαγό. Μόνον κέρδος θα προκύψει από δυο παιδιά που προέρχονται από την ομάδα και ανήκουν στην ομάδα.

Πέρα από όλα αυτά όμως, ο Παναθηναϊκός πρέπει να προσδιορίσει το μπόι του, κοιτάζοντας τον καθρέφτη του, ως Παναθηναϊκός. Το να παραμυθιάζεται με φοβερά και τρομερά σερί απέναντι στον φιλότιμο Πλατανιά, τον μαχητικό Ολυμπιακό Βόλου και τη νεανική Νίκη Βόλου, δεν λέει τίποτα.

Ο μεγάλος δρόμος είναι μπροστά. Και τα δύσκολα μαζί…