Ευρωμπάσκετ: Δουλειές του ποδαριού

Η ανακοίνωση της FIBA Europe για διοργάνωση του επόμενου Ευρωμπάσκετ από τέσσερις χώρες αποκαλύπτει με ανάγλυφο τρόπο τα αδιέξοδα της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας αλλά του αθλήματος σε παγκόσμιο επίπεδο γενικότερα.

Είναι καταπληκτικό. Μία διοργάνωση που αρχικά δόθηκε σε μία και μοναδική χώρα (Ουκρανία) τελικώς θα διεκπεραιωθεί από τέσσερις οι οποίες δεν έχουν και ιδιαίτερη γεωγραφική σχέση μεταξύ τους. Με την πρώτη σοβαρή δυσκολία (πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία) η FIBA Europe σήκωσε ουσιαστικά τα χέρια ψηλά και επέλεξε μία λύση στα όρια του εκτρώματος που ευλόγως προκάλεσε θυμηδία.

Οι μοναδικοί που χάρηκαν ήταν οι Γάλλοι που εκτός από όμιλο θα διοργανώσουν και την τελική φάση (στο ποδοσφαιρικό γήπεδο της Λιλ) δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον Τόνι Πάρκερ να παίξει και ένα μεγάλο τουρνουά μπροστά στο κοινό που τον λατρεύει ως ημίθεο. Άντε και οι Λετονοί με τους Κροάτες που επίσης θα έχουν την ευκαιρία να φιλοξενήσουν όμιλο.

Το μπάσκετ όμως, στο σύνολό του, κατά την ταπεινή μας άποψη γνώρισε μία συνολική ήττα η οποία έφερε στο προσκήνιο τα μεγάλα οργανωτικά προβλήματα αλλά και την έλλειψη μακρόπνοου σχεδιασμού. Η ανάθεση του Ευρωμπάσκετ του 2015 έγινε μόλις 12 μήνες πριν τη διεξαγωγή ενώ η ανάθεση του Ευρωμπάσκετ του 2017 δεν έχει γίνει καν. Απλώς δόθηκε, προφορικά και αυθαίρετα, μία προτεραιότητα στην Ουκρανία η οποία έχασε τη διοργάνωση του 2015 λόγω του πολέμου.

Μια τρύπα στο νερό τα νοκ - άουτ

Ως προς το σύστημα διεξαγωγής, η FIBA Europe έκανε μία τρύπα στο νερό. Υιοθέτησε το νοκ-άουτ σύστημα του Παγκοσμίου Κυπέλλου (όμιλοι και κατευθείαν νοκ-άουτ χωρίς ενδιάμεσο στάδιο γκρουπ) σ' ένα τουρνουά που έχει γεωγραφικό ορίζοντα από το Μονπελιέ μέχρι τη Ρίγα πράγμα που σημαίνει ότι αν μία ομάδα αγωνίζεται στον όμιλο της Λετονίας και προκριθεί, κινδυνεύει να κάνει το ταξίδι στη Λιλ μόνο για ένα παιχνίδι.

Εν τω μεταξύ στο εφετινό Παγκόσμιο Κύπελλο εφαρμόστηκε η νέα πατέντα να διεξαχθεί η νοκ-άουτ φάση μαζί με τους ημιτελικούς σε δύο πόλεις (Μαδρίτη και Βαρκελώνη) με αποτέλεσμα οι ΗΠΑ να εμφανιστούν στην ισπανική πρωτεύουσα για τον τελικό και μόνο (αν εμφανιστούν τελικά).

Κοντολογίς: δουλειές του ποδαριού χωρίς όραμα, χωρίς ιδιαίτερο προγραμματισμό και χωρίς προηγούμενη μελέτη. Οι συγκρίσεις με τις αντίστοιχες δραστηριότητες στο ποδόσφαιρο φυσικά είναι συντριπτικές εναντίον του μπάσκετ. H UEFA έχει ήδη κάνει γνωστή την πρόθεση να αναθέσει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2020 σ' ένα γκρουπ χωρών ενώ η FIFA ανέθεσε πριν από ένα χρόνο στο Κατάρ το Μουντιάλ του 2022 (έστω και αν η συγκεκριμένη απόφαση σηκώνει πολλή κουβέντα).

Το ευρωπαϊκό μπάσκετ και σε τελική ανάλυση το παγκόσμιο (πλην ΝΒΑ φυσικά) στερούνται οργάνωσης γεγονός που με τη σειρά του στοιχίζει σε δυναμική και αναγνωρισιμότητα του αθλήματος ανά τον κόσμο. Είναι ένα οδυνηρό συμπέρασμα για το σπορ που η χώρα μας λάτρεψε και λατρεύει αλλά, δυστυχώς, είναι ένα συμπέρασμα αληθινό.