Η βραδιά που το μπάσκετ ΝΤΡΟΠΙΑΣΤΗΚΕ όσο ποτέ!

Κύριοι, όλα οκ, το ευχαριστηθήκατε; Κάνατε αρκετά ρεζίλι το μπάσκετ ή θα πρέπει να προσπαθήσετε λίγο ακόμα; Μάλλον όμως τα καταφέρατε. Διαλύσατε ότι είχε μείνει όρθιο με την πολύτιμη αρωγή των παικτών που... λούφαξαν. Συγχαρητήρια σε όλους. Ξεσπαθώνει ο Νίκος Γιαννόπουλος.

ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ / Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: EUROKINISSI)
ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ / Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: EUROKINISSI) EUROKINISSI SPORTS

Η νύχτα της Παρασκευής για το παγκόσμιο μπάσκετ θα περάσει στην ιστορία ως η πιο ντροπιαστική ημέρα του αθλήματος. Μέχρι την επόμενη βέβαια που θα έρθει πολύ σύντομα, την επόμενη φορά δηλαδή που παιχνίδια Εθνικών ομάδων θα συμπέσουν μ' αυτά της Ευρωλίγκας.

Ερεβος! Βαθύ, πηχτό σκοτάδι υπάρχει πλέον πάνω από το μπάσκετ. Ο,τι ξορκίζαμε, ό,τι τρέμαμε (με μια βαθιά ελπίδα ότι στο τέλος, έστω και στο παραπέντε οι υπεύθυνοι θα έβρισκαν μία κάποια λύση) συνέβη! Επαιζε η Εθνική και είχαμε το ένα μάτι στην διπλανή τηλεόραση γιατί ταυτόχρονα έπαιζε και ο Παναθηναϊκός. Σε ποιον να το πεις και ποιος να το πιστέψει...

Λοιπόν, για να τελειώνουμε, αυτή η οπερέτα, αυτή η κακοπαιγμένη επιθέωρηση πρέπει να τελειώσει άμεσα. Αύριο, αν είναι δυνατόν. Και θα τελειώσει αν οι χαρτογιακάδες της Ευρωλίγκας πειστούν να κάνουν ένα βήμα πίσω και ανοίξουν το παράθυρο του Φεβρουαρίου απαλλάσοντας από το βαρύ δίλημμα τους παίκτες. Πλέον, δεν υπάρχει άλλη λύση. Η FIBA, που αίφνης το 2015 θυμήθηκε ότι πρέπει να είναι η αρχή που θα ρυθμίζει τα πάντα στο άθλημα, έβαλε αρκετό νερό στο κρασί της. Ο Μπερτομέου και η παρέα του, ακόμα τίποτα. Εχουν το κρασί ανόθευτο μπροστά τους και μεθούν πίνοντας άσπρο πάτο στην ντροπή του αθλήματος.

Τέτοια αδιαφορία για το άθλημα, για το προϊόν έστω, για να μιλήσουμε με τους όρους που καταλαβαίνουν τα τα golden boys της Βαρκελώνης, πρώτη φορά συναντάνται. Οι Αμερικανοί, όσοι από αυτούς τέλος πάντων, παρακολούθησαν αυτή τη φαρσοκωμωδία στην Ευρώπη, θα πρέπει να κρατούν την κοιλιά τους από τα γέλια. Εκεί οι ρόλοι μεταξύ του ΝΒΑ και των υπολοίπων φορέων έχουν ξεκαθαρίσει χρόνια και κανείς δεν μπλέκει στα χωράφια με τη λίγκα των μεγάλων εσόδων να διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Εδώ, στας...Ευρώπας, με τι προσόντα η Ευρωλίγκα κουνά το δάχτυλο; Εχει, μήπως, εξασφαλίσει τα έσοδα που υπάρχουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού στις ομάδες της; Εχει αποκτήσει το κύρος και την αναγνώριση ανά τον κόσμο, που έχει εδώ και χρόνια το ΝΒΑ; Μπορεί να πείσει έστω τους μισούς, έστω, Ευρωπαίους παίκτες, να παραμείνουν στις τάξεις της; Οχι, είναι η απάντηση σ' όλα τα παραπάνω ερωτήματα.

Δεν έχει, άρα, το δικαίωμα, δεν έχει το ανάστημα να επιβάλλει ένα τέτοιο αλαλούμ. Ούτε βέβαια η FIBA έχει το δικαίωμα να ευτελίζει έτσι το μπάσκετ στα χέρια της και να βλέπουμε πλέον εθνικές ομάδες μίας χρήσης επειδή δεν κατάφερε η ίδια να συνεννοηθεί με την Ευρωλίγκα. Θα ήταν πολύ αστείο αν δεν ήταν τόσο θλιβερό και επικίνδυνο για το μπάσκετ όλο αυτό το σκηνικό.

ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΥΣ ΜΑΤΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ

Για το παιχνίδι δεν χρειάζεται να πούμε πολλά παρά μόνο να υποκλιθούμε (ναι, να υποκλιθούμε) στην αυταπάρνηση όσων αγωνίστηκαν, όσων μάτωσαν (και κυριολεκτικά κάποιοι από αυτούς) για να έρθει αυτό το σημαντικό διπλό. Αποκλείεται να περίμενε κανείς εύκολη επικράτηση, θέαμα, κτλ, σοβαροί να είμαστε.

Στα προκριματικά παίζει ρόλο ΜΟΝΟ το αποτέλεσμα. Νέτα-σκέτα! Να γίνεται η δουλειά και... έξω από την πόρτα. Τα όσα ιλαροτραγικά παρακολουθήσαμε στα τελευταία λεπτά με τον Γιάννη Μπουρούση να βαφτίζεται χειριστής και πλέι μέικερ και να κατεβάζει την μπάλα και να χάνεται μία μεγάλη διαφορά ήταν απόρροια του προσωρινού του εγχειρήματος. Παίκτες που δεν είχαν ξαναπαίξει όλοι μαζί μαζεύτηκαν για τρεις προπονήσεις και στη συνέχεια έπαιξαν επίσημο ματς. Πώς να υπάρξει έστω και στοιχειώδης συνοχή σ' όλο αυτό;

Ενα μεγάλο και ξεχωριστό μπράβο στον Παναγιώτη Βασιλόπουλο. Μετά από όσα πέρασε, αφού βρέθηκε σχεδόν εκτός μπάσκετ, όχι μόνο επέστρεψε δυναμικά, όχι μόνο κέρδισε πρόσκληση στην Εθνική αλλά έπαιξε με καταματωμένη τη φανέλα μετά από χτύπημα αντιπάλου. Ενας προσωπικός θρίαμβος, ένα μεγάλο "άντε γαμήσου" στην κακοδαιμονία όλων των προηγούμενων χρόνων.

Εύγε τέλος και στον αρχηγό, τον Γιάννη Μπουρούση. Για ένα ματς ήρθε το παλικάρι και τα έδωσε όλα. Με πόνο ψυχής. Και έκανε προσωπικό ρεκόρ με τη φανέλα της Εθνικής, αυτός που δεν έχει ανάγκη να αποδείξει τίποτα, σε κανέναν. Συγχωρεμένος έτσι για τα παιδικά λάθη στο τέλος της κανονικής περιόδου. "Μπούρου" είναι αυτός, τον αγαπάμε με τις αδυναμίες του!

ΥΓ: Τρία από αυτά τα παιδιά που ταξίδεψαν στην Αγγλία γι' αυτό το ματς θα κάνουν τώρα στην άκρη για να χωρέσουν οι τρεις του Παναθηναϊκού οι οποίοι πήραν άδεια από την ομάδα τους για να συμμετάσχουν στο ματς της Δευτέρας κόντρα στο Ισραήλ. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ντροπή απ' όλες.

ΥΓ2: Οι παίκτες ανά την Ευρώπη υπέστησαν την Παρασκευή μία επώδυνη ήττα. Οι ιδιοκτήτες των ομάδων τους έκαναν πλάκα, τους "γλέντησαν" κανονικά. Κύριοι, δεν βρέχει, σας φτύνουν.

ΥΓ3: Ούτε στατιστικά της προκοπής είχαν τα προκριματικά...Πόνεσαν τα ματάκια μας!

News 24/7

24MEDIA NETWORK