Έξω οι ξένοι
Δόθηκαν μάχες στο ευρωπαϊκό μπάσκετώστε να υπάρχει ένας ικανός αριθμός αλλοδαπών για να βελτιώνονται οι ομάδες, όμως ο Ολυμπιακός προτίμησε να έχει καλά παιδιά. Αυτό δεν αλλάζει, ούτε και η απουσία ενός γκαρντ/φόργουορντ για το σκοράρισμα. Ότι έγινε έγινε, και δεν σημαίνει ότι καταδικάζει τους πρωταθλητές. Τους δυσκολεύει σίγουρα. Ο Τάσος Μαγουλάς σχολιάζει...
Ένας καλός παίκτης από το ΝΒΑ, ένας χρήσιμος αναπληρωματικός με καριέρα στην Ευρώπη, ένας Σκοπιανός που φέτος έχει περισσότερα σκαμπανεβάσματα από ένα τρενάκι του λούνα παρκ και ...τέλος.
Λο, Χάινς, Άντιτς (που έχει κοστίσει νίκες και διαφορές μεν, αλλά προσφέρει γενικά) αποτελούν τους μοναδικούς από τους επτά, ζωή να έχουν, ξένους του Ολυμπιακού οι οποίοι βοηθούν πραγματικά. Σε μία χρονιά με αρκετές ατυχίες, οι επιλογές των πρωταθλητών τους καταδικάζουν να τρέχουν συνέχεια να προλάβουν να καλύψουν κάτι. Ο Πάουελ κάνει δύο, τρία συμπαθητικά παιχνίδια και μετά τραυματίζεται. Ο Περκινς είναι χρήσιμος μόνο όταν δεν αγωνίζεται, ο Σερμαντίνι, ειναι ο εαυτός του και ο Γκετσεβίτσιους ένας παίκτης που δεν θέλει ο προπονητής.
Τέσσερις ξένοι, με μηδενική ή σποραδική προσφορά και μία ομάδα που έχασε έναν βασικό γκαρντ, έχει στο νοσοκομείο έναν συμπληρωματικό ψηλό και για δύο σερί παιχνίδια δεν διαθέτει τον απόλυτο καταλύτη του παιχνιδιού της.
Γι αυτό δόθηκαν μάχες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ ώστε να υπάρχει ένας ικανός αριθμός αλλοδαπών για να βελτιώνονται οι ομάδες, όμως ο Ολυμπιακός προτίμησε να έχει καλά παιδιά. Αυτό δεν αλλάζει, ούτε και η απουσία ενός γκαρντ/φόργουορντ για το σκοράρισμα. Ότι έγινε έγινε, και δεν σημαίνει ότι καταδικάζει τους πρωταθλητές. Τους δυσκολεύει σίγουρα.
Ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του διάλεξαν, τώρα θα πορευτούν στον δρόμο που έμεινε. Οι πρωταθλητές κινδυνεύουν να μείνουν εκτός και δεν ξέρουν αν καταφέρουν να νικήσουν Φενέρ και Χίμκι θα έχουν τελικά κάτι καλύτερο από την τρίτη θέση. Δεν ειναι και το ζητούμενο το πλασάρισμα όπως έχει αποδείξει φέτος η συγκεκριμένη ομάδα με τις τρεις εντός έδρας ήττες στο τοπ-16 και τις μόλις δύο εκτός.
Το ζητούμενο είναι ο Ολυμπιακός να βρει τον τρόπο για να πορευτεί στην Ευρωλίγκα όσο καλύτερα γίνεται στους 2+4,5 αγώνες των πλέι οφ. Δεν θα μάθει να σουτάρει ο Πέρκινς, δεν θα βρει τον μαγικό ζωμό ο Σπανούλης να παίζει άμυνα-επίθεση 40 λεπτά και για άλλους τέσσερις, δεν θα ψηλώσει ο Χάινς για να βάζει τα λέι απ στις τελευταίες επιθέσεις απέναντι σε ψηλούς...ψηλούς.
Μπορεί όμως να αντιμετωπίσει μία άμυνα ζώνης καλύτερα. Μπορεί να μην δείχνει πανικό στα τελευταία δύο λεπτά κάθε αγώνα είτε προηγείται είτε ηττάται. Μπορεί να μην δίνει την μπάλα στον Χάινς σε επιθέσεις που καίνε(με Σιένα εντός και Μακάμπι τα παραδείγματα). Μπορεί να βρει έναν τρόπο να σηκώνει λίγο βάρος από τις πλάτες του Σπανούλη.
Ο Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του θα κρίνουν πόσο μακριά θα πάει η ομάδα. Έκαναν κακές επιλογές, συναντούν σημαντικές ατυχίες, πήραν μεγάλες νίκες αλλά δεν έχουν ανακαλύψει την μηχανή του χρόνου για να γυρίσουν πίσω. Μόνο ...μπροστά πάει το μηχάνημα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μόλις κλείσουμε το στόμα για την εμφάνιση του Λόγκαν και τον θυμηθούμε με το γυαλιστικό πάγκου στο χέρι πέρυσι με τον Παναθηναϊκό, οφείλουμε να εξηγήσουμε κάτι: ο Αμερικανός αυτό που έκανε στο ΣΕΦ, μπορεί να το κάνει καλά, δηλαδή προσωπικές ενέργειες και στατικά σουτ ίσως κι εκτός λογικής. Αυτό το μπάσκετ δεν ήθελε ο Ομπράντοβιτς γι αυτό κι επέλεξε να πετύχει ή να αποτύχει πέρυσι, χωρίς να αξιοποιεί παίκτες όπως ο Λόγκαν. Η Μακάμπι με τον πενιχρό προϋπολογισμό της, επιβιώνει προσαρμόζοντας το στυλ της στο υλικό της και όχι το αντίστροφο.
Ειρήσθω εν παρόδω, ο Μπλατ μετά από χρόνια διαφήμισης, εμφανίζει την πρώτη πραγματικά καλή προπονητική δουλειά σε σύλλογο. Το κάνει παίζοντας και στήνοντας μία ομάδα αλά Γκέρσον.
Διαβάστε ακόμη:
.jpg)
