Το λάθος των Αγγελόπουλων
Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα διαβάζαμε τα στατιστικά του Κώστα Σλούκα την Τρίτη. Στο γιουροκάπ. Αν, όπως προέκυπτε από το ρεπορτάζ, ο Ντουσαν Ίβκοβιτς κέρδιζε το μπρα ντε φερ για την εκ νέου αποχώρηση του νεαρού γκαρντ, αυτός πιθανότητα θα πάλευε με τον Βεργίνη για μία θέση στην βασική πεντάδα του Άρη.
Αυτός που άκουσε το όνομά του...
Ένα...λάθος αργότερα και ο Σλούκας έγινε τραγούδι στα χείλη των φίλων του Ολυμπιακού. Σε μια πολύ απαιτητική πενταετία, ελάχιστοι παίκτες, πιθανώς μόνο ο Μπουρούσης, άκουσαν το όνομά τους από την ερυθρόλευκη εξέδρα. Η αδυναμία του Ολυμπιακού να πάρει το πρωτάθλημα ή την Ευρωλίγκα, δεν επέτρεπε αποθεώσεις. Και όμως, φτάσαμε στην τρίτη αγωνιστική του ΤΟΠ-16 κι ένας πιτσιρικάς που κανονικά δεν θα...έπαιζε Τετάρτη, οδήγησε τον Ολυμπιακό στην καλύτερη εμφάνιση της χρονιάς. Μία εβδομάδα νωρίτερα είχε σημειώσει το καλάθι της χρονιάς. Κάτι δεν πάει καλά.
Δικαιώθηκαν οι Αγγελόπουλοι και η φοβέρα του Ντούντα
Οι κυπελλούχοι δικαιώθηκαν για την παραμονή του νεαρού. Μάλλον, οι Άγγελοπουλοι δεν έκαναν ένα ακόμα λάθος. Ήταν αυτοί που απαίτησαν την παραμονή του παίκτη στην ομάδα φέτος με τον προπονητή να μην υπόσχεται θαύματα. Ο Ντουντα ήθελε... φοβέρα. Όντως τα στοιχεία του πιτσιρικά, με γνώμονα τα όσα προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι το σύγχρονο μπάσκετ, δεν ταιριάζουν. Δεν έχει γρήγορα πόδια, δεν είναι αθλητής, η άμυνα δεν αποτελεί τρόπο ζωής, αλλά το παλλικάρι ξέρει μπάσκετ. Βάζει την μπαλα στο καλάθι, δεν έχει πρόβλημα να πάρει την τελευταία επίθεση, θα πασάρει αξιόπιστα.
Το άθλημα δεν είναι μόνο άμυνα
Κάπου εκεί οι Αγγελόπουλοι, όπως συμβαίνει με τον οποιονδήποτε φίλο του μπάσκετ, αποφάσισαν ότι το άθλημα δεν μπορεί να είναι μόνο η άμυνα, τα πλάγια βήματα, το σκυμμένο κεφάλι όταν μιλάει ο προπονητής. Άλλο μπάσκετ αγαπήσαμε. Αγάπησαν.
Το είχαμε γράψει τον Ιούνιο όταν ανακοίνωσαν ότι προτίθενται να φύγουν, πως το μεγαλύτερο σφάλμα τους ήταν ότι δεν ακολούθησαν το ένστικτό τους, το όραμά τους, το...γούστο τους για το μπάσκετ. Αυτοί ήταν που επέμειναν ο Ολυμπιακός να πάρει τους καλύτερους νέους Έλληνες(Σχορτσιανίτης, Βασιλειάδης, Βασιλόπουλος, Βουγιούκας), οι ίδιοι προσπάθησαν να επενδύσουν και στην επόμενη γενιά(Σλούκας, Γιαννόπουλος, Κατσίβελης).
Δεν επέβαλαν όμως την άποψή τους σε αγωνιστικά ζητήματα. Οι προπονητές έκαναν ότι ήθελαν, λειτουργούσαν κατά το δοκούν απερίσπαστοι.
Η μεταγραφή ήταν στον πάγκο
Αν ο Ντούντα, όπως ο Γιαννάκης πριν από αυτόν, έκανε και φέτος ότι ήθελε ο Kosta Slukas δεν θα ήταν ο μοναδικός γκαρντ, από αυτούς που αποκτήθηκαν, που μπορεί να παίξει δίπλα στον Βασίλη Σπανούλη αφού το παιχνίδι τους είναι εντελώς διαφορετικό. Το προπονητικό τιμ έψαξε στον Λουκάς, τώρα στον Λο να βρει έναν παρτενέρ για τον ηγέτη της ομάδας και αυτός βρισκόταν στο βάθος του πάγκου λίγο πριν από την κατάψυξη.
Οι σπουδαίες εμφανίσεις του Σλούκα, δεν σημαίνουν πως ο νεαρός είναι ο πιο αδικημένος παίκτης αυτού του πλανήτη και ότι ο Ίβκοβιτς από γινάτι δεν τον έριχνε στο παρκέ. Το αντίθετο. Η δουλειά με τον κορυφαίο δάσκαλο του μπάσκετ, σίγουρα τον βοήθησε να ανεβάσει την απόδοσή του.
Η επέμβαση και σε άλλες περιπτώσεις
Από την άλλη πλευρά, δεν σημαίνει πως οι Αγγελόπουλοι γνωρίζουν καλύτερο μπάσκετ από τους προπονητές της ομάδας τους, όταν όμως αγαπάς κάτι και ασχολείσαι πραγματικά μαζί του, τότε έχεις και γνώμη και κυρίως μία καλή εικόνα για του τί μπορεί να είναι θετικό και τι αρνητικό. Το λάθος της διοίκησης του Ολυμπιακού ήταν ότι δεν λειτούργησε το ίδιο καταλυτικά, όπως στην περίπτωση Σλούκα, και σε άλλες καταστάσεις.
Διαβάστε ακόμη:
Ιβκοβιτς: "Ολοι ξέρουμε το ταλέντο του Σλούκα"
.jpg)
