Όταν... φωνάζει ο Μαρινάκης

Ο χρόνος που επέλεξε ο Βαγγέλης Μαρινάκης να μιλήσει τόσο σκληρά στους ποδοσφαιριστές δεν ήταν τυχαίος. Δεν το έκανε εν βρασμώ, δηλαδή, μετά το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, όταν οι "ερυθρόλευκοι" παρουσίασαν "χλωμό" πρόσωπο και υπήρξαν ακραίες αποδοκιμασίες, ούτε παραμονές του τελικού του Κυπέλλου. Διότι, αν μιλούσε μετά το παιχνίδι με τους "πράσινους", με τον αυθορμητισμό που τον διακρίνει, ενδεχομένως τα πράγματα για ορισμένους να ήταν πιο δύσκολα.

Οι λόγοι που οδήγησαν τον πρόεδρο του Ολυμπιακού στο ξέσπασμα ήταν:

* Ότι οι ποδοσφαιριστές δεν έκαναν το χατήρι στον κόσμο και στον ίδιο στα δύο παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο, όπου οι "ερυθρόλευκοι" έμειναν στην ισοπαλία και οι οπαδοί έφυγαν στενοχωρημένοι.

* Παρά τις ομιλίες τους στους παίκτες για βελτίωση της εικόνας τους, από τον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης από τον α΄ γύρο κιόλας, δεν είδε κάποια σημαντική διαφορά.

* Αποφάσισε να ρίξει τις ασπίδες, μεταφέροντας στους ποδοσφαιριστές τις ευθύνες που τους αναλογούν, ενόψει και του τελικού του Κυπέλλου, καθώς επιθυμεί διακαώς την κατάκτηση του νταμπλ.

* Θέλησε να δώσει στους ποδοσφαιριστές να καταλάβουν, ότι γνώριζε πολύ καλά τι συμβαίνει στα αποδυτήρια, αλλά και εκτός Ρέντη, όμως, έκανε τα στραβά μάτια, ευελπιστώντας στην αλλαγή προσώπου. Τα περί "κακής εικόνας στο γήπεδο", για "κάκιστη εικόνα και στην εξωγηπεδική ζωή, μη νομίζετε ότι δεν τα ξέρουμε", για "κλίκες", για "αρρωστημένη νοοτροπία" και "όχι καλό κλίμα στα αποδυτήρια", είναι ενδεικτικά.

Η σιωπή πολλές φορές εκλαμβάνεται ως αδυναμία, αλλά ο Μαρινάκης τράβηξε μία γραμμή και είπε "μέχρι εδώ", δίνοντας στους παίκτες να αντιληφθούν ότι η βελόνα έφτασε στην "κόκκινη γραμμή". Όσο για τις παρέες (οι Αλγερινοί, οι υπόλοιποι γαλλόφωνοι, οι Σέρβοι, οι ισπανόφωνοι, οι πιο παλαιοί ξένοι, οι "Γερμανοί", οι πιο παλαιοί και οι πιο νέοι Έλληνες παίκτες), πάντα υπάρχουν στις ομάδες. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι να λειτουργούν ως ένα στο γήπεδο και να μην επηρεάζουν αρνητικά το κλίμα, είτε με γκρίνιες στα αποδυτήρια είτε κρατώντας μούτρα, όπως είπε ο μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού, όταν δεν είναι στην ενδεκάδα.

Επιπλέον, δύο μηνύματα θέλησε να περάσει ο Μαρινάκης, μέσω της επίσκεψής του στο Ρέντη: Πρώτον, ότι δεν αποστασιοποιείται, όπως πολλοί υποστήριζαν, αλλά παραμένει στην πρώτη γραμμή. Και, δεύτερον, ότι είναι διατεθειμένος να προχωρήσει ακόμα και σε εκπλήξεις, όσο αφορά τις αποχωρήσεις παικτών.

Φταίνε, όμως, μόνο οι ποδοσφαιριστές; Εκείνοι που σχεδίασαν και έκαναν τις εισηγήσεις τους στον πρόεδρο του Ολυμπιακού το περασμένο καλοκαίρι, δεν φέρουν καμία ευθύνη;