Φτου και από την αρχή

Είναι ποιοτικότερη ομάδα ο Πλατανιάς από τον Παναθηναϊκό; Ούτε ο φανατικότερος φίλος των Χανιωτών, ούτε ο πιο χολωμένος με την κατάσταση φίλος των πρασίνων, θα μπορούσαν να ισχυριστούν κάτι τέτοιο. Ούτε ποιοτικότερη, ούτε καν πιο φορμαρισμένη δεν είναι η θριαμβεύτρια ομάδα του αγώνα του Ολυμπιακού Σταδίου.

Έχουν ολοκληρωθεί οι αναμετρήσεις ΟΦΗ-ΠΑΣ Γιάννινα 2-1 και Άρης-Πανθρακικός 0-0. Ο Παναθηναϊκός με νίκη ξαναπιάνει τον ΠΑΣ στη μάχη για την είσοδο στα πλέι οφ, ενώ ο Πλατανιάς ακόμη και με ήττα διατηρείται σε απόσταση ασφαλείας 4 βαθμών από τον Άρη. Ποιος έχει μεγαλύτερο κίνητρο;

Ήταν τυχερός ο Πλατανιάς ή άτυχος ο Παναθηναϊκός σε φάσεις που καθόρισαν ή θα μπορούσαν να καθορίσουν το παιχνίδι; Δεν είδα κάτι τέτοιο. Δεν είδα δηλαδή δοκάρια, τυφλές αποκρούσεις στη γραμμή, αστοχίες σε κενή εστία, τίποτε.

Υπήρξαν λάθη; Ναι, υπήρξαν και από τις δύο πλευρές, αλλά δεν τιμωρήθηκαν. Πέρασαν ανεκμετάλλευτα\ από τον αντίπαλο. Ακόμη και το γκολ που έκρινε το παιχνίδι, μπορεί να σημειώθηκε σε ρυθμούς προπόνησης, αλλά δεν κρύβει κάποιο εξώφθαλμο σφάλμα των γηπεδούχων.

Υπήρξε διαιτητική απόφαση που αλλοίωσε το αποτέλεσμα; Υπάρχει η φάση του 21ου λεπτού με το χέρι του Ποτουρίδη, ένα από τα πάρα πολλά που δεν έχουν δει διεθνώς οι διαιτητές. Ήταν μια διαιτησία με λάθη στον πειθαρχικό έλεγχο, με φαλτσοσφυρίγματα σε κάποιες μονομαχίες, αλλά ούτε “απαγόρευσε” στον Παναθηναϊκό να επιτεθεί, ούτε τον “φρέναρε”με περιττές υποδείξεις.

Θα μπορούσαμε να πούμε, σύμπτωση. Και να ξεμπερδέψουμε. Αλλά μετά το Παναθηναϊκός-Λεβαδειακός 1-2, μετά το Παναθηναϊκός-Skoda Ξάνθη 0-1 και τις αμέτρητες ισοπαλίες που έχουν προηγηθεί, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Άλλωστε και να δούμε τις φετινές αναμετρήσεις των δύο ομάδων, ο Πλατανιάς μετράει τρεις νίκες επί του Παναθηναϊκού και μόλις μία ήττα χωρίς κανένα κόστος, στο κύπελλο.

Αν πρέπει ντε και καλά να αναζητήσουμε δικαιολογίες για τον Παναθηναϊκό, θα καταφύγουμε στις απουσίες των Σισοκό και Σο, αν όμως αναζητούμε τους λόγους του “ναυαγίου”, τότε η κάκιστη μέρα κάποιων βασικών επιλογών, αλλά και η αποδεδειγμένη ανεπάρκεια αρκετών να σηκώσουν το βάρος της φανέλας που φορούν, να ανατρέπουν καταστάσεις και να επιβάλλουν την ανωτερότητά τους, είναι μονόδρομος.

Μπορεί ο προπονητής που διαπίστωσε την απουσία “καρυδιών”, να εξαφάνισε νωρίτερα και τα δικά του, αποφεύγοντας ακόμη και μετά το εις βάρος του 0-1 του ημιχρόνου να παίξει με δύο φορ (κι ας το δοκίμασε σε δύο προπονήσεις μέσα στην εβδομάδα), αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να παίρνουμε αποστάσεις από τα λεγόμενά του.

Μόνο ως ανταπόδοση στην καλή πίστη των ποδοσφαιριστών να υπογράψουν τους νέους διακανονισμούς μπορεί να εκληφθεί το διοικητικό άδειασμα στις διαπιστώσεις του Ισπανού, με τις οποίες παρεμπιπτόντως συμφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία των φίλων του συλλόγου. Και όχι τώρα. Πριν ακόμη έρθει ο Φάμπρι, χρονολογούνται οι διαπιστώσεις ότι 6 στους 10 από τους σημερινούς παίκτες του Παναθηναϊκού δεν θα περνούσαν ούτε έξω από τον μαντρότοιχο της Παιανίας υπό κανονικές συνθήκες.

Και το ενδεχόμενο να κερδίσουν τελικά οι πράσινοι το εισιτήριο για την Ευρώπη, είτε στις εναπομείνασες τρεις αγωνιστικές (μάλλον αδύνατον), είτε λόγω αδυναμίας του ΠΑΣ Γιάννινα να εξασφαλίσει αδειοδότηση, μόνο ως τιμωρία φαντάζει πλέον στα μάτια των περισσότερων.

Κι επειδή ανασυγκρότηση εκ βάθρων και έναρξη περιόδου από τον Ιούνιο δεν συμβαδίζουν, ας το πάρουν απόφαση ότι δεν έχει νόημα να ρισκάρουν και την επόμενη χρονιά, ας επωμισθούν το οικονομικό βάρος της απώλειας αυτών των 3 εκατομμυρίων ευρώ που θα εισέπρατταν στην καλύτερη των περιπτώσεων μέσα από τη συμμετοχή στο Europa League -άλλωστε αρκετές φορές υπογράμμισαν ότι έχουν προετοιμαστεί γι' αυτό το ενδεχόμενο- και να ξεκινήσουν έναν καλύτερο προγραμματισμό, με μεγαλύτερη άνεση χρόνου και λιγότερα λάθη, ώστε να επουλώσουν -κατά το δυνατόν- τις βαθιές πληγές που αφήνει πίσω της η φετινή χρονιά.