Κυκλοθυμικός σαν τον προπονητή του

Η Τούμπα έγινε φέτος το μειονέκτημα της ομάδας και οι εκτός έδρας αγώνες το πλεονέκτημά της. Ό,τι θα το ζούσαμε κι αυτό, κανείς δεν το φανταζόταν. Θυμίζω ενδεικτικά τις πολύ μεγάλες εκτός έδρας νίκες κόντρα σε Τότεναμ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, ΟΦΗ, Κέρκυρα, Πανιώνιο και σε αντιδιαστολή τις πολύ μεγάλες εντός έδρας ήττες με Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, Ουντινέζε, Ατρόμητο, Αστέρα Τρίπολης, Γιάννενα, ή τις ισοπαλίες με ΟΦΗ και Κέρκυρα. Μοναδική μικρή παρένθεση οι δυο νίκες στην Τούμπα επί της ΑΕΚ για πρωτάθλημα και κύπελλο.

Η κακή συνήθεια

Επίσης, φέτος εξελίσσεται σε κακή συνήθεια στην Τούμπα η επίτευξη γκολ από τον αντίπαλο, μικρό ή μεγάλο, στα πρώτα λεπτά των αγώνων. Είτε είναι ο Αστέρας Τρίπολης και τα Γιάννενα, είτε ο Ολυμπιακός, δεν έχει σημασία. Έπεσαν οι διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος σ’ αυτή την αλλόκοτη χρονιά μέσα στην Τούμπα.

Η «τρύπα» αριστερά

Η αριστερή πλευρά αποτελεί εξόφθαλμα την τεράστια «τρύπα» της άμυνας. Και τα τρία γκολ με τον Αστέρα ξεκίνησαν από χάσιμο της μπάλας από αριστερά και κατέληξαν σε αδυναμία μαρκαρίσματος από τον Λίνο. Το ίδιο έγινε και στο γκολ του ΠΑΣ, στο οποίο έβαλε… λίγο και το χεράκι του και ο Χαλκιάς. Ή καλύτερα δεν το έβαλε σωστά. Η απόκρουσή του προς το κέντρο της εστίας ήταν λανθασμένη, αλλά έχει το ελαφρυντικό του δυνατού αέρα στο πρώτο σουτ.

Το λάθος του Χαλκιά

Ας πάρουμε, όμως, την φάση από την αρχή.. Έχασε την μπάλα ο Γεωργιάδης, απέκρουσε ασθενώς το πρώτο σουτ ο Χαλκιάς, η μπάλα πήγε στα αριστερά, στον χώρο ευθύνης, δηλαδή, του ανεπαρκέστατου αμυντικά Λίνο και ο Βίλα φυσικά σκόραρε χωρίς μεγάλη πίεση.

Το τραγικό μαρκάρισμα του Τσιρίλο

Μετά την αριστερή πλευρά τα «σκήπτρα» στα ανοσιουργήματα φέτος παίρνει το κέντρο της άμυνας, ιδίως στα ματς που λείπει ο Μαλεζάς. Τότε γίνεται το έλα να δεις… Το τραγικό μαρκάρισμα του Τσιρίλο στο δεύτερο γκολ του ΠΑΣ, τα λέει όλα.

Κι όταν μειώνεις το σκορ, μετά από συνδυασμό Νιμανί – Παπάζογλου, καταλαβαίνεις σε τι ελεεινά χάλια βρίσκεται η ομάδα. Πλην του Λαζάρ, που ξεχώριζε σαν την μύγα μέσα στο γάλα, όλοι οι άλλοι ήταν σε πολύ κακή μέρα. Ο Τσουκαλάς δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία που του δόθηκε και ο Γιάννου με τον Αθανασιάδη ήταν εντελώς ντεφορμέ.

Ο… σούπερμαν Σαλπιγγίδης

Ο Σαλπιγγίδης από δεξιά έπαιρνε κάτι μπαλιές απίθανες, που έπρεπε να είναι ο σούπερμαν για να τις προλάβει. Και για την δημιουργία ρηγμάτων με ποιον θα συνεργαζόταν δεξιά; Με τον μη έχοντα επιθετική σκέψη Σνάουτσνερ; Ας σοβαρευτούμε.

Η τριπλή ταυτόχρονη απουσία

Ο Μπόλονι, από την άλλη, πρωτοτύπησε πάλι, βάζοντας για πρώτη φορά σε επίσημο παιχνίδι τον νεαρό και άπειρο Παναγιωτούδη, την ώρα που είχε μειώσει ο ΠΑΟΚ σε 1-2 και θα πίεζε για την ανατροπή του σκορ. Λανθασμένα, θεωρώ, πως ο Ρουμάνος τεχνικός επέλεξε την έκτιση των ποινών των Φωτάκη, Γκαρσία και Μαλεζά στο ίδιο ματς, διότι η τριπλή ταυτόχρονη απουσία τους, «ξεγύμνωσε» και το κέντρο, αλλά και την επίθεση.

Είναι δεδομένο ότι τα Γιάννενα ήταν και τυχερά, αφού με δυο ευκαιρίες έκαναν δυο γκολ και ο ΠΑΟΚ με πολλαπλάσιες μόνο ένα, αλλά αυτό δεν λέει και πολλά πράγματα. Όταν χάνεις μέσα στην Τούμπα δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία.

Συμπερασματικά, η μαθηματική εξασφάλιση της θέσης που οδηγεί στα πλέι οφ, μετατέθηκε για την επόμενη αγωνιστική, που είναι πολύ δύσκολη. Αντίπαλος είναι η κακή ανάμνηση του κυπέλλου και πολύ καλή ομάδα που λέγεται Ατρόμητος και μάλιστα στην έδρα του. Το γεγονός, όμως, ότι το ματς είναι εκτός έδρας είναι προσόν για τον ΠΑΟΚ, εδώ που φτάσαμε…

Τα πλέι οφ θα κρίνουν και τον Μπόλονι

Ο Μπόλονι με τις αναίτιες δημόσιες «εκρήξεις» του και τα αμφιταλαντευόμενα αποτελέσματα της ομάδας χάνει ερείσματα ανάμεσα στον κόσμο. Από την πορεία του ΠΑΟΚ στα πλέι οφ θα εξαρτηθούν πολλά και για τον Ρουμάνο τεχνικό. Διότι σε περίπτωση που δεν τα πάει καλά η ομάδα, ελάχιστοι θα στεναχωρηθούν αν τελικά φύγει.