H μεγ(κ)άλη φάρμα του μπάσκετ

Αναμφίβολα είναι ο ατζέντης με την μεγαλύτερη επιρροή στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Συνάμα, όμως, η καινοτομία του να δημιουργήσει μια αναπτυξιακή ομάδα για τους πελάτες του, έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο πετυχημένα και συζητημένα projects στην παγκόσμια "πιάτσα" της πορτοκαλί θεάς Άλλωστε ο Μίσκο Ραζνιάτοβιτς έχει να υπερηφανεύεται ότι τα "μωρά" του στην Μέγκα Λεκς, έχουν "μεγαλώσει" τόσο πολύ που θα διεκδικήσουν την πρόκριση τους στην Ευρωλίγκα! Σε πρώτη φάση, προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τις τρομερές επιτυχίες τους, καθώς τον Φεβρουάριο κατέκτησαν το Κύπελλο Σερβίας νικώντας στον τελικό την Παρτιζάν, ενώ το προηγούμενο Σάββατο με την δεύτερη τους νίκη επί της Μπούντουσνοστ, πανηγύρισαν την πρόκριση τους τελικούς της Αδριατικής Λίγκας.

Η ιστορία και ο στόχος

Ο Μίσκο (όπως τον αποκαλούν φίλοι κι εχθροί) πήρε το 2004 τα ηνία της (εκείνη την εποχή επονομαζόμενης) Άβαλα Άντα, όταν βρισκόταν στην δεύτερη κατηγορία του Σερβικού μπάσκετ. Η ομάδα ανέβηκε αμέσως και ο Σέρβος ατζέντης άλλαξε την ονομασία σε Μέγκα. Στην πορεία των ετών έχουν προστεθεί διάφορα "επώνυμα", όπως το Ισχράνα ή το τωρινό Λεκς που έχουν να κάνουν με σπόνσορες, ή το Βιζούρα που αφορούσε τη συγχώνευση με την ομώνυμη ομάδα από το Βελιγράδι.

Στόχος του ήταν μέσω της Μέγκα , οι "πελάτες" του να μπορούν να παίρνουν αγωνιστικές ευκαιρίες και να εξελίσσουν το ταλέντο τους, ώστε στην συνέχεια να βρίσκουν ένα καλύτερο συμβόλαιο.

Ο μοναδικός Έλληνας και οι πρώην "Έλληνες"

Ένας από τους πρώτους που φόρεσαν την φανέλα της Μέγκα και ο μοναδικός Έλληνας είναι ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς. Το καλοκαίρι του 2008, όταν υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Πανιώνιο, είχε εκπρόσωπο τον Ραζνιάτοβιτς, ο οποίος συμφώνησε με τον Λιανό, να τον παραχωρήσει για ένα χρόνο στην Μέγκα. Ωστόσο ο Βλάντο δεν είχε μείνει ικανοποιημένος από τις συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή, δεν μπόρεσε να βελτιωθεί κι έτσι ο δανεισμός του, δεν τον βοήθησε σε τίποτα. Απλά συνέβαλλε, στην λύση της συνεργασίας του με τον Μίσκο.

Ο τελευταίος σιγά σιγά άρχισε να οργανώνει καλύτερα την ομάδα του. Το 2012 προσέλαβε για προπονητή τον παλιό διεθνή σέντερ Ντέγιαν Μιλόγεβιτς, δίνοντας του το ελεύθερο να δουλεύει με τα νεαρά παιδιά, δίχως να έχει το άγχος του αποτελέσματος. Παράλληλα τον πλαισίωσε με άλλους πρώην παίκτες, όπως για παράδειγμα τον Νέναντ Τσάνακ που μέχρι πέρσι ήταν βοηθός του και τώρα είναι ο χεντ κόουτς του εφηβικού τμήματος και τον Γκόραν Τσάκιτς που εκτελεί χρέη γενικού διευθυντή. Ο πρώτος είχε παίξει μια σεζόν στον Μακεδονικό και ο δεύτερος για δύο χρόνια στον Απόλλωνα Πατρών.

Κέντρο "αναγέννησης"

Ο Μιλόγεβιτς έδειξε καλά στοιχεία από την πρώτη στιγμή, καθώς συνδυάζει τρία πράγματα: Την εμπειρία στο κορυφαίο επίπεδο του μπάσκετ (ένεκα της θητείας του, στην Μπούντουσνοστ, στην Παρτιζάν, στη Βαλένθια με Κατσικάρη και στην Γαλατασαράι), την εργατικότητα του και το… χαλαρό του χαρακτήρα του, που τον κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στα νεαρά παιδιά.

Ακόμα και έμπειροι παίκτες του έχουν αδυναμία, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Μπόμπαν Μαριάνοβιτς, του οποίου "έσωσε" την καριέρα το 2012, μετά από δύο άκαρπα χρόνια στην Ρωσία με την ΤΣΣΚΑ και την Νίζνι.

Ο "Μπόμπι" εξαργύρωσε την καλή του σεζόν το 2013, με ένα διετές συμβόλαιο στον Ερυθρό Αστέρα και η "αναγέννηση" του οδήγησε και άλλους έμπειρους παίκτες στην Μέγκα. Ο Νόβισα Βελίτσκοβιτς επίσης άρπαξε την ευκαιρία και πλέον βγάζει καλά λεφτά στην Τουρκία με την Τράμπζονσπορ, ο Ντέγιαν Μούσλι "αναβαθμίσθηκε" στην Μανρέσα και ο Μάρκο Κέσελι επέστρεψε στην Α1 (έστω και) με το Λαύριο.

Η χρονιά της "έκρηξης"

Βέβαια η μεγαλύτερη επιτυχία της συγκεκριμένης ομάδας, είναι η ανάδειξη νέων παικτών. Η χρονιά της "έκρηξης" ήταν το 2014, όταν τρεις ταλαντούχοι επιλέχθηκαν στο ντραφτ του ΝΒΑ. Οι Νάγκετς είχαν πάρει στο Νο41 τον Γιόκιτς, οι Σίξερς στο Νο 52 τον Μίτσιτς και στο Νο56 οι Σπερς τον Ντάνγκουμπιτς.

Από εκείνο το σημείο κι έπειτα, ταλέντα απ’ όλη την Ευρώπη θέλουν να παίζουν στην Μέγκα. Είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος διαθέτει δύο Γάλλους τον Τιμοθέι Λουβαβού και τον Άλφα Καμπά, τον Μαυροβούνιο Νίκολα Ιβάνοβιτς, ο οποίος την προτίμησε από την Παρτιζάν, αλλά και τον Κροάτη Ίβιτσα Ζούμπατς, τον οποίο ο Ραζνιάτοβιτς αγόρασε μόνος του (!) από την Τσιμπόνα, όταν η τελευταία οδηγήθηκε σε δικαστική διαμάχη με την Τσεντεβίτα, η οποία αρχικά τον είχε αποκτήσει.

Ο ιδιαίτερος τρόπος λειτουργίας

Άλλωστε η Μέγκα διαθέτει έναν τρόπο λειτουργίας που (εκ των πραγμάτων) οδηγεί τους παίκτες σε καλύτερο μονοπάτι. Πρώτα απ’ όλα η αμοιβή των νεαρών κυμαίνεται από 1000 ως 2000 ευρώ το μήνα. Στις συμφωνίες δεν υπάρχουν "buy out" και κάθε σύλλογος που ενδιαφέρεται για στέλεχος της Μέγκα, διαπραγματεύεται με τον Μίσκο την απόκτηση του.

Όλοι μένουν στο Βελιγράδι κοντά στο προπονητήριο του Ερυθρού Αστέρα, όπου καθημερινά κάνουν διπλές κι εντατικές προπονήσεις. Τα εντός έδρας παιχνίδια τους, τα δίνουν στην Μιτρόβιτσα, μια πόλη που βρίσκεται 50 λεπτά μακριά από το Βελιγράδι. Ο Ραζνιάτοβιτς την επέλεξε ως έδρα, γιατί οι κάτοικοι έχουν αγνή αγάπη για το μπάσκετ και στα περισσότερα παιχνίδια το γήπεδο των 2000 θέσεων, γεμίζει με οικογένειες και πολλά παιδιά.

Γενικά υπάρχει μια παιδικότητα στην ομάδα, που συνδέεται με την κόρη του Ραζνιάτοβιτς. Αρχικά είχε επιλεχθεί ως χρώμα εμφάνισης το ροζ, ενώ φέτος τα χρώματα είναι μοβ και πράσινο. Μάσκοτ είναι ο mr Pinki που φέρει το πρόσωπο του ροζ πάνθηρα, ενώ πριν το τζάμπολ και στην διάρκεια των τάιμ-άουτ, γίνονται χορευτικές επιδείξεις από νεαρές μαθήτριες! Βέβαια υπάρχει και μια έντονη… σουρεάλ νότα, με την ύπαρξη δύο… ελαφρώς ενδεδυμένων μεγαλοκοπέλων που κρατάνε το νούμερο με την κάθε περίοδο, όπως συμβαίνει στο επαγγελματικό μποξ.

Όλα αυτά οδηγούν σε μια κατάσταση, πρωτόγνωρη για τη σύγχρονη εποχή του επαγγελματικού μπάσκετ. Οι παίκτες λειτουργούν δίχως την πίεση της νίκης, υποστηρίζονται εντός του παρκέ από καλούς επαγγελματίες και στις εξέδρες από ένα κοινό που δεν πρόκειται ποτέ να τους ψέξει σε περίπτωση ήττας.

Πέρσι η Μέγκα είχε ηττηθεί σε πολλά κρίσιμα παιχνίδια, είτε στον πόντο, είτε στην παράταση, απέναντι σε παραδοσιακές δυνάμεις, όπως ο Ερυθρός Αστέρας και η Παρτιζάν. Φέτος, όμως, τα "μωρά" του Μίσκο μεγάλωσαν και άρχισαν να κερδίζουν αυτά τα ματς, με όπλο τους την εξουθενωτική πίεση στην άμυνα και το πηγαίο ταλέντο που διαθέτουν στην επίθεση.

H πρώτη μεγάλη επιτυχία ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Σερβίας στις 21 Φεβρουαρίου, με την επικράτηση τους επί της Παρτιζάν. Ακόμα μεγαλύτερη, όμως, ήταν η πρόκριση στους τελικούς της Αδριατικής Λίγκας. Η Μπούντουσνοστ είχε το καλύτερο ρεκόρ στην κανονική περίοδο και το πλεονέκτημα, αλλά η Μέγκα αρχικά "άλωσε" την Ποντογκόριτσα και το προηγούμενο Σάββατο σε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι, έκανε το 2-0 !

Δείτε πως το πανηγύρισαν οι φίλοι της στο κατάμεστο κλειστό της Μιτρόβιτσα

Πλέον η Μέγκα θα αντιμετωπίσει με μειονέκτημα έδρας στους τελικούς τον Ερυθρό Αστέρα, με διακύβευμα τον τίτλο που οδηγεί στην Ευρωλίγκα της επόμενης σεζόν. Σε περίπτωση που λάβει χώρα (και) αυτό το "θαύμα", τότε ο Ραζνιάτοβιτς ενδέχεται να αναθεωρήσει την απόφαση, η ομάδα του να μην αγωνίζεται στην Ευρώπη. Φέτος απέρριψε την πρόταση του Eurocup, διότι έχοντας ως στόχο την βελτίωση των παικτών-πελατών του, δεν θέλει να χάνει ώρες προπόνησης με τα συνεχή ταξίδια και τα παιχνίδια.

Αναμφίβολα κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει, αφού μέσα σε 12 χρόνια, το project του κατάφερε το ιδανικό: Να συνδυάζει την ανάπτυξη-πώληση των πελατών του και την ομαδική επιτυχία…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Μίσκο Ραζνάτοβιτς: Ο άνθρωπος που "ελέγχει" το μπάσκετ