Λεμπρόν Τζέιμς: Η... μοναξιά του Βασιλιά

Κάθεται στη γωνία των αποδυτηρίων, δίχως κανείς να τον ενοχλεί, για να φάει την… πρασινάδα του. Το πιάτο του μετά από κάθε ματς περιέχει μαρούλι, σελινόριζα και σπαράγγια τα οποία καταναλώνει με… προσήλωση και δίχως την παραμικρή βιασύνη. Κρέας δεν υπάρχει ούτε για αστείο…

Κάθε μέρα που περνάει στην Αμερική και παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς ακόμα και τις πιο αδιάφορες λεπτομέρειες της ρουτίνας του Λεμπρον Τζέιμς, διαπιστώνουμε το μεγαλείο του, αλλά και την… μοναξιά του. Δεν έχει υπάρξει άλλος σούπερ-σταρ στον παγκόσμιο αθλητισμό που να έχει επικριθεί όσο αυτός, πλην όμως το κλισέ "μόνος μου εναντίον του κόσμου", όχι μόνο του ταιριάζει απόλυτα, αλλά δείχνει να του αρέσει κιόλας.

Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΥΛΗ

Στο "βασίλειο" του, έχει φροντίσει να έχει άτομα της απολύτου εμπιστοσύνης του. Ο πρώτος είναι ο ατζέντης του Ριτς Πολ με τον οποίο μεγάλωσαν παρέα και από το… πουθενά τον έκανε εκατομμυριούχο. Πλέον εκτός του Τρίσταν Τόμπσον, στο πελατολόγιο του μπήκε και ο Τζέι Αι Σμιθ. Μην περιμένετε, όμως, ότι θα προστεθούν ποτέ ο Κάιρι Ίρβινγκ και ο Κέβιν Λοβ. Η απόσταση που τους χωρίζει είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ ότι έδειξε ο φακός, λίγο μετά τον θρίαμβο των Καβς στην "Οracle Arena", όταν ο Λε Μπρον είχε αγκαλιάσει τον Ίρβινγκ και είπε "είμαι πολύ περήφανος για τον πλέι-μέικερ μου"…

Ο ΚΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΟΛΩΝΕΙ

"Μου;;;"Ο Κάιρι πρέπει στα αποδυτήρια να πήρε ασπιρίνες για να συνέλθει, καθώς έχει καταστήσει σαφές πως θέλει και μπορεί να γίνει... βασιλικότερος του βασιλέως. Στην διάρκεια της σεζόν, υπήρξαν αρκετές φορές που οι δύο τους συγκρούστηκαν όχι μόνο εντός των τειχών, αλλά και φανερά μέσα στο παρκέ.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, που μας έχουν μεταφέρει στελέχη άλλων ομάδων του ΝΒΑ που βρέθηκαν φέτος στην Ελλάδα, είχε να κάνει με την τάση του Λε Μπρον να επιπλήττει τον Μοζγκόφ για τις αμυντικές του αδυναμίες. Κάποιες φορές που ο Ρώσος δεν ήταν αρκετά γρήγορος για να τον βοηθήσει στο πίσω μέρος του παρκέ, τον "έψελνε", ωστόσο, υπήρχαν και άλλες που η ευθύνη ήταν 100% δική του. Ο Ίρβινγκ, λοιπόν, δεν δίσταζε στα τάιμ-άουτ να τα βάζει ανοιχτά με τον Λε Μπρον, φωνάζοντας του, δίχως να φοβάται το πολύ μεγαλύτερο (πραγματικό και ειδικό) βάρος του συμπαίκτη του.

Η σχέση τους μακριά από τις τέσσερις γραμμές είναι ανύπαρκτη, πράγμα που ως ένα σημείο είναι λογικό, καθώς ο Λε Μπρον έχει τη δική του οικογένεια με τρία παιδιά, ενώ ο "Κύριε Ελέησον" απολαμβάνει τα προνόμια του εργένη. Κανείς από τους δύο δεν έχει κάνει κάτι για να την ενισχύσει, αλλά αποδεικνύεται πως δεν χρειάζεται. Οι νίκες είναι σαν την κουβέρτα και σκεπάζουν τα πάντα, όπως έχει πει ο μέγιστος Στιβ Γιατζόγλου…

Αν οι Καβαλίερς γίνουν η πρώτη ομάδα στην ιστορία των τελικών, που ανατρέψουν το εις βάρος τους 3-1, κανείς δεν θα θυμάται πως οι δύο καλύτεροι παίκτες τους, λένε τα απολύτως απαραίτητα.

Επιπροσθέτως η αποπομπή του Ντέιβιντ Μπλατ κατόπιν της σχετικής… βασιλικής επιταγής θα δικαιωθεί πανηγυρικά…

Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΤΟΥ ΛΟΒ

Μόνο ένα πράγμα φαίνεται πως δεν πρόκειται να… κουκουλωθεί ανεξαρτήτως της έκβασης των τελικών. Ο Κέβιν Λοβ δείχνει σαν ψάρι έξω από το νερό στο Κλίβελαντ. Εντός των τεσσάρων γραμμών, προσπαθεί να βρει ένα ρόλο σαν spot shooter που μάλλον τον αδικεί, ενώ στην άμυνα παρά την φιλότιμη προσπάθεια που κάνει, "μπάζει" από παντού.

Την ίδια στιγμή στα αποδυτήρια της Orakle Arena μετά το 3-2, έμοιαζε απομονωμένος. Στην μια γωνία βρισκόταν ο Λε Μπρον, έχοντας δίπλα το επιτελείο του (Τόμπσον και Σμιθ) και στην άλλη, ο Λοβ, δίχως κανέναν στο πλευρό του.

Από μόνη της αυτή η εικόνα, μπορεί και να μην "λέει" τίποτα. Αν, όμως, την συνδυάσει με όλα αυτά που συμβαίνουν στους Καβς, αντιλαμβάνεται πως είναι ενδεικτική της περιθωριοποίησης του λευκού πάουερ φοργουορντ σε όλα τα επίπεδα.

Μπορεί το προηγούμενο καλοκαίρι να υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο έναντι 110 εκατομμυρίων δολαρίων (!), αλλά από την 1η Ιουλίου, στο Κλίβελαντ θα ξεκινήσουν οι διεργασίες ανταλλαγής του. Η απόκτηση του απαιτήθηκε από τον Λε Μπρον το καλοκαίρι του 2014 και μάλιστα έναντι πολύ υψηλού τιμήματος (Άντριου Ούιγκινς), πλην όμως στα δύο χρόνια που μεσολάβησαν οι δύο τους δεν μπόρεσαν ποτέ να βρουν «χημεία». Το δακτυλίδι θα είναι αρκετό για να "σκεπάσει" τα προβλήματα ανάμεσα σε Τζέιμς και Ίρβινγκ, όχι όμως και για να "καλύψει" την αδυναμία του Λοβ να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις που υπήρχαν από αυτόν.

Άλλωστε ο Στιβ είπε ότι οι νίκες είναι σαν την κουβέρτα, όχι σαν υπέρδιπλο πάπλωμα…