Τα πουκάμισα του Μίτσελ κι ένα "μπράβο" στον Αφελάι

Είναι άσχημο να μιλάς, να γράφεις και να αποφασίζεις εν θερμώ. Πολλές φορές σε παρασύρει το συναίσθημα και χάνεις την ουσία. Μια ουσία που θεωρώ ότι έχασε ο Γιάννης Αναστασίου –για μία ακόμη φορά- μαζί και τις εντυπώσεις. Ο προπονητής του ΠΑΟ σε αντίθεση με τον Μίτσελ, κάθε φορά που χάνει η ομάδα του ψάχνει διαρκώς για δικαιολογίες και αυτή του η στάση καλύπτει αρνητικά την καλή του δουλειά.

Δεν είναι το θέμα μου ο Αναστασίου, αλλά επέλεξα αυτή την εισαγωγή για να προχωρήσω στον Μίτσελ. Έναν κόουτς, ο οποίος, όπως και ο προκάτοχός του Ερνέστο Βαλβέρδε, δεν έχει μπει και δεν θα έμπαινε ποτέ σε μια τέτοια διαδικασία. Ένας τεχνικός, ο οποίος σέβεται το ρόλο του σε μία ομάδα και έχει προσωπικότητα, δεν θα γινόταν ποτέ μαριονέτα. Μαριονέτα θα γίνει όποιος έχει έλλειμμα γνώσεων ή πίστης στον εαυτό του και θα επιχειρήσει μέσα από τέτοιες μεθόδους και συμπεριφορές να γίνει περισσότερο αρεστός στα αφεντικά του.

Θα συμφωνήσω με όλους όσους είδαν ότι στο χθεσινό ντέρμπι φοβήθηκε ο… Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη. Υπό την έννοια ότι ο ΠΑΟ έπαιξε μαντρωμένος, με διπλή ζώνη άμυνας, με πολύ δύναμη και φάουλ στις προσωπικές μονομαχίες, προκειμένου να "χαλάσει" το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Και ο Μίτσελ, όμως, μετά το περσινό στραπάτσο δεν ασχολήθηκε με τίποτε άλλο παρά με την ουσία και τους τρεις βαθμούς.

Δεν είναι υπερβολή ότι ο Ισπανός κόουτς που επέλεξε την ίδια ενδεκάδα με την Ατλέτικο Μαδρίτης, έπαιξε περίπου όπως με τους πρωταθλητές Ισπανίας και τη Γιουβέντους. Είχε δώσει σαφείς εντολές στους παίκτες του να μην αφήσουν γυμνή την άμυνά τους και περίμενε ότι κάποια στιγμή θα έρθει το γκολ, όπως και ήρθε από το κεφάλι του Τάσου Αυλωνίτη. Αντιμετώπισε δηλαδή το "αιώνιο" ντέρμπι με συνταγή Champions League!

Έχει και άστρο ο Μίτσελ. Αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Η τύχη, όμως, διαχρονικά ακολουθεί τους τολμηρούς. Ο κόουτς του Θρύλου επέλεξε τον Αυλωνίτη για να αντικαταστήσει τον Μποτία που είχε πρόβλημα στη μέση από το 20άλεπτο (σ.σ. τράβηγμα από πίσω του Καρέλη, ο οποίος είχε ήδη μια κίτρινη κάρτα…) και δεν προτίμησε να γυρίσει στόπερ έναν από τους Μιλιβόγεβιτς ή Εντινγκά, ώστε να διευκολύνει και την πρώτη πάσα προς τον άξονα. Ο υψηλόσωμος αμυντικός τον δικαίωσε στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα, ενώ το εντυπωσιακό τετ α τετ του Μήτρογλου, προήλθε από κλέψιμο του Εντινγκά, της δεύτερης αλλαγής δηλαδή που έκανε ο τεχνικός των "ερυθρολεύκων".

Σαν τα πουκάμισα

Επίσης, δεν είναι εκτός πραγματικότητας να πει κανείς ότι ο Μίτσελ προσπαθεί να ξεπεράσει τον… εαυτό του στον φετινό Ολυμπιακό. Βλέπει ότι κάτι δεν του βγαίνει στη συνολική "χημεία" της ομάδας και από αγώνα σε αγώνα αλλάζει τα συστήματα σαν τα πουκάμισα. Ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε αγώνα και τη δυναμικότητα του αντιπάλου, αλλάζει διάταξη και ρόλους σε ορισμένους παίκτες του, πράγμα που μπορεί να χαρακτηριστεί από δύσκολο έως απίθανο.

Χθες για να μπορέσει να χωρέσει την ενδεκάδα τον Αφελάι, χωρίς να διαταράξει τις ισορροπίες στα μετόπισθεν, άφησε στον πάγκο τον Ντέλβιν και χρησιμοποίησε τον Κασάμι σε ρόλο δεξιού χαφ-εξτρέμ. Ο διεθνής Ελβετός μέσος, ουσιαστικά θυσιάστηκε σε έναν ρόλο που δεν ξέρει και δεν μπορεί να αποδώσει. Ούτε γρήγορος είναι για να πάει στο ένας με έναν, ούτε σέντρα με το δεξί μπορεί να βγάλει. Το επιχείρησε δύο φορές και η μπάλα έφτασε με το ζόρι στα χέρια του Στιλ.

Με αυτό τον τρόπο, όμως, ο Ολυμπιακός δεν κινδύνευσε καθόλου ανασταλτικά, ενώ είχε στο γήπεδο και τον παίκτη που έκανε τελικά τη διαφορά. Στον Ιμπραΐμ Αφελάι αναφέρομαι, ο οποίος κατά την ταπεινή μου άποψη άξιζε έστω μια απλή αναφορά στα σημερινά εξώφυλλα των εφημερίδων, αφού ήταν μακράν ο κορυφαίος παίκτης των γηπεδούχων και του γηπέδου ολόκληρου.

Ο Ολλανδός εξτρέμ έκανε τα πάντα κόντρα στον ΠΑΟ, έδωσε ό,τι είχε και από τα δικά του πόδια ξεκίνησε κάθε καλή προσπάθεια των νικητών προς την αντίπαλη περιοχή. Όπως, όμως, "αδικήθηκε" από πολλούς και στο παιχνίδι με την Ατλέτικο στο οποίο πέτυχε γκολάρα, ενώ έδωσε και την ασίστ στον Μαζουάκου, έτσι και χθες είδε τον Αυλωνίτη να του κλέβει τη δόξα, καθώς στο ποδόσφαιρο και ειδικά σε τέτοια παιχνίδια, ο σκόρερ είναι πάνω απ’ όλα.

Ο Αφελάι πέρα από τα τεράστια προσόντα του, ξέρει ποδόσφαιρο. Όχι μπάλα, ποδόσφαιρο! Παίζει πάντα για την ομάδα, βάζει τα ατομικά του χαρίσματα στο σύνολο και ποτέ μα ποτέ δεν θα κάνει το κομμάτι του, όπως άλλοι συμπαίκτες του που "σκοτώνονται" για να δουν το όνομά τους στον πίνακα των σκόρερ, έστω κι αν χρειαστεί να βουτήξουν τη μπάλα μέσα από τα χέρια εκείνου που έχει χρίσει ο κόουτς ως εκτελεστή. Ναι, καλά καταλάβατε, στον Μήτρογλου αναφέρομαι για τον οποίο έχω γράψει πολλές φορές ως τώρα ότι έχει γυρίσει διαφορετικός από εκείνον που έφυγε για το Λονδίνο πριν δέκα μήνες.

Κάνει ό,τι γουστάρει!

Ο Κώστας επενδύοντας στην τεράστια προσπάθεια που κατέβαλε για να γυρίσει στον Ολυμπιακό, γεγονός που οφείλουμε να του πιστώσουμε, νομίζει ότι απέκτησε το δικαίωμα να κάνει ό,τι γουστάρει. Πλέον δεν συμμετέχει στο παιχνίδι της ομάδας. Μπορεί και να μην έχει τις δυνάμεις να το κάνει, καθώς δεν ξεχειλίζει κιόλας από φυσική κατάσταση (sic). Περιμένει από τους άλλους να τρέχουν, να σκοτώνονται και να του ακουμπήσουν τη μπάλα στα πόδια για να βάλει το γκολ λες και είναι υποτακτικοί του. Ειδικά με τον Τσόρι συμπεριφέρεται λες και είναι τσακωμένοι. Μία φορά από το ξεκίνημα της σεζόν αποφάσισε να παίξει ομαδικά, γύρισε τη μπάλα στον Κασάμι στο παιχνίδι με τη Γιουβέντους και όλοι ξέρουμε ότι αυτή η πάσα χάρισε στην ομάδα μια ιστορική νίκη.

Ο Μίτσελ, ίσως και ο Μαρινάκης, θα πρέπει να του τραβήξουν το αυτί. Να του εξηγήσουν ότι αν συνεχίσει με αυτά τα μυαλά ούτε στον Ολυμπιακό δεν θα συνεχίσει μετά από το τέλος της σεζόν, μάλλον ούτε στη Φούλαμ. Αν δεν δουλέψει περισσότερο για να μπει στο παιχνίδι της ομάδας κι αν δεν γυρίσει τη… βίδα για να βοηθήσει την ομάδα, το πρόβλημα θα είναι δικό του κι όχι των άλλων. Κι εδώ πλέον δεν μιλάμε για ένα χαμένο… επιδόρπιο όπως είπε χαριτολογώντας και ο κόουτς προκειμένου να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, αλλά για πολλά περισσότερα…

Τα παιδιαρίσματα του "πιστολέρo" έρχονται να αναδείξουν ακόμη περισσότερο το ρόλο και τη συμπεριφορά του Αφελάι, ο οποίος στη διάρκεια των καθυστερήσεων της αναμέτρησης βρέθηκε καθισμένος στο χορτάρι να πιάνει τα πόδια του προσπαθώντας να κάνει διατάσεις για να αντιμετωπίσει τις κράμπες. Δεν μπορούσε από ένα σημείο και μετά να κουνηθεί από την κούραση, αλλά όσο έπαιξε ήταν εκεί για την ομάδα κι όχι για πάρτη του. Ποιος; Ο Αφελάι που ήρθε από τη Μπαρτσελόνα και πρόσφατα έγινε ξανά διεθνής και βασικός στην Εθνική του Γκους Χίντινγκ. Όσο για το γκολ μάλλον του το έκανε δώρο ο Θεός, αφού για να κερδίσει το φάουλ που μετέτρεψε σε ασίστ ο Τσόρι χρειάστηκε να πέσει και να ξανασηκωθεί τρεις φορές από τα διαδοχικά φάουλ των αντιπάλων!

Νίκη τίτλου

Γενικά, ο φετινός Ολυμπιακός έχει ακόμη θέματα να λύσει. Η ομάδα δεν έχει βρει ακόμη την ταυτότητά της στα παιχνίδια που καλείται να κυριαρχήσει και να διασπάσει κλειστές άμυνες. Η χθεσινή του επικράτηση, πάντως, είναι μία από εκείνες που συχνά αποκαλούμε «νίκες τίτλου». Υπό την έννοια ότι οι «ερυθρόλευκοι» έμειναν σε απόσταση βολής από τον ΠΑΟΚ, έξι ημέρες πριν από την εκτός έδρας αναμέτρηση με τον Αστέρα στην Τρίπολη. Με γκέλα χθες κι άλλη μία στην Τρίπολη το πουλάκι του πρωταθλήματος θα είχε πετάξει μακριά κι άντε να το πιάσεις…

Το τρίποντο στο ντέρμπι του "Καραϊσκάκης" θα λειτουργήσει και ως παυσίπονο για να κλείσει κάποιες πληγές, αλλά η επίδρασή του δεν θα είναι αιώνια. Ο νέος Ολυμπιακός έχει ακόμη πολλή δουλειά μπροστά του, σε αντίθεση με τις άλλες παραδοσιακές δυνάμεις του ελληνικού ποδοσφαίρου που διατήρησαν τον ίδιο κορμό σε σύγκριση με πέρυσι. Είναι, όμως, και η ομάδα με τις μεγαλύτερες δυνατότητες. Έχει βάθος στο ρόστερ και πολλές λύσεις, αλλά αυτές οι λύσεις θα πρέπει να μπουν σταδιακά στην "εξίσωση". Για όλα αυτά θα πρέπει να μεριμνήσει ο Μίτσελ, ο οποίος, πάντως, έδειξε και χθες ότι έχει τον τρόπο να φτάνει στην ουσία. Και η ουσία σε αυτό το παιχνίδι ήταν οι τρεις βαθμοί-χρυσάφι και τίποτε περισσότερο…

Διαβάστε ακόμη

Σταύρος Καραΐνδρος: Ντέρμπι με χαμένο τον Μήτρογλου

Έσβησε το tweet της συγγνώμης ο Μήτρογλου

Μίτσελ: "Ο Μήτρογλου έκανε λάθος, δεν θα του δώσουμε επιδόρπιο"