Κοντονή, πριν συνεχίσεις, ρώτα και τον… Πρίντεζη!

Ανέκαθεν αντιπαθούσα το "κυβερνητικό" ρεπορτάζ. Όχι να το διαβάζω, αλλά να το κάνω. Θεωρούσα και θεωρώ πολύ μονότονο και χωρίς ενδιαφέρον, το να είσαι τη μισή μέρα έξω από γραφεία, να χτυπάς τις ίδιες πόρτες και να ψάχνεις για τον εκάστοτε Υφυπουργό, πρόεδρο Ομοσπονδίας, ή κάποιον από τους παρατρεχάμενους για μια πληροφορία που μπορεί να περάσει και ως "βούλα" στο ρεπορτάζ ή μια σειρά -στην καλύτερη- στο εξώφυλλο της επόμενης μέρας.

Ήμουν και είμαι του… γηπέδου. Εκεί είναι η δράση, εκεί χτυπά η καρδιά του αθλητισμού. Μέρες τώρα σκεφτόμουν να γράψω κάτι με επίκεντρο τον Σταύρο Κοντονή, αλλά το διέγραφα γρήγορα από το μυαλό μου, μέχρι που έσκασε η προτροπή από… ψηλά, από τον αρχισυντάκτη του "Contra.gr", Σταύρο Καραΐνδρο. Πάνω που το γύριζα στο μυαλό μου, ήρθε το… τρίποντο του Γιώργου Πρίντεζη και οι έξαλλοι πανηγυρισμοί που έκαναν τη νύχτα-μέρα στο ΣΕΦ και με αποτελείωσαν.

Τι να γράψεις και τι να πεις τέτοια μέρα για τις… Κοντoνιές; Όταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές αυτού που αγαπάμε, δηλαδή του –ομαδικού κυρίως- αθλητισμού, όποιο χρώμα κι αν έχει η μπάλα, σε στέλνουν στα ουράνια, όλα τ’ άλλα μοιάζουν τόσο μικρά και ασήμαντα…

Για να εξηγούμαι, ασφαλώς, και είμαι υπέρ της τήρησης των κανόνων, του δικαίου που πρέπει να διέπει τα πάντα, καθώς και των αποφάσεων της δικαιοσύνης. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του με λίγα λόγια. Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο λόγο να αμφισβητώ τις προθέσεις του Υπουργού. Η κάθετη διαφωνία μου μαζί του, ωστόσο, εντοπίζεται στον τρόπο και το "πως". Το "πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι" παραπέμπει σε άλλες εποχές, σε άλλους… αιώνες.

Λάθος μέσα

Το να πρέπει να διαλύσω συθέμελα το ελληνικό ποδόσφαιρο επειδή θέλω να το… φτιάξω, ακούγεται στ’ αυτιά μου ως τεράστια μπαρούφα, όπως, επίσης, και το «χτυπάω γροθιά στο μαχαίρι». Καλώς ή κακώς σε όλα τα προηγμένα κράτη η ΟΥΕΦΑ και η ΦΙΦΑ θέτουν τους γενικούς κανόνες που παιχνιδιού. Θέτουν το πλαίσιο που όλοι οι συμμετέχοντες πρέπει να τηρήσουν. Άρα όταν θεωρείς ότι κάτι δεν λειτουργεί σωστά ή είναι σαθρό, οφείλεις να το πολεμήσεις με όσα όπλα έχεις στα χέρια σου κι όχι με λεονταρισμούς που προκαλούν τραγικές συνέπειες.

Ουδείς αμφισβητεί ότι η ΕΠΟ είναι αμαρτωλή, ούτε είναι όλα αγγελικά πλασμένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αρκεί, ωστόσο, μια πρόχειρη ματιά στις συνέπειες ενδεχόμενου «Grexit» για να καταλάβει κανείς πως πλέον η προσπάθεια εξυγίανσης του αθλήματος δεν απέχει και πολύ από την καταστροφή του.

Οι πιθανές συνέπειες

Διάβασα προσεκτικά πριν από μερικές ημέρες την τοποθέτηση του Θόδωρου Γιαννίκου στον Sport24 radio 103,3. O εκ των αντιπροέδρων και νομικός σύμβουλος της ΠΑΕ Ολυμπιακός υπογράμμισε με σαφήνεια τα εξής:

«Αυτό το νομοσχέδιο προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα βίας. Ο τρόπος επίλυσης των ζητημάτων έχει αφεθεί απολύτως στον υφυπουργό, οποίος θα είναι ο μόνος που θα αναβάλει αγώνες, θα τιμωρεί με υπέρογκα πρόστιμα θα κάνει διώξεις, θα τιμωρεί δημοσιογράφους και εφημερίδες. Είναι μία κατασκευή που δεν αρμόζει σε μία χώρα με νορμάλ δημοκρατικές διαδικασίες. Υπάρχει βασική παρεξήγηση στο αυτοαποκαλούμενο αυτοδιοίκητο και αδυνατώ να καταλάβω πώς ένας τόσο έγκριτος νομικός, όπως ο υφυπουργός αθλητισμού, οι σύμβουλοί, αλλά και οι προηγούμενοι δεν μπόρεσαν να διακρίνουν. Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα αντικείμενο που πρέπει να διευθετηθεί διότι αποτελεί ένα υψίστης σημασίας αγαθό για την ελληνική κοινωνία. Είναι μία δραστηριότητα που κάνουν συγκεκριμένες δομές προς ίδιο καλό.

Η Πολιτεία, όπως σε όλη την Ευρώπη, δεν κάνει διακανονισμό των εσωτερικών θεμάτων ενός κλειστού θεσμού, διότι περί κλειστού θεσμού πρόκειται. Η κατάσταση που επικρατεί σε όλον τον κόσμο και στην Ευρώπη, ειδικά από τη στιγμή που το ποδόσφαιρο έχει γίνει επαγγελματικό, διοργανώσεις και ο τρόπος διευθέτησής τους να εναπόκειται στα εσωτερικά όργανά τους. Πολιτεία επιβάλει αθλητικό δικαστή ως μέτρο επίλυσης. Αυτό δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο».

Για τις πιθανές συνέπειες πρόσθεσε: «Από τη στιγμή που μία Ομοσπονδία αναγκάζεται από οποιονδήποτε τρίτο να λάβει μέτρα, χωρίς την έγκριση των εσωτερικών οργάνων, η συμμετοχή της στις διεθνείς Ομοσπονδίες δεν είναι αποδεκτή. Όλες οι ομάδες μέλη της Ομοσπονδίας έχουν πρόβλημα συμμετοχής στις διεθνείς διοργανώσεις. Υπάρχει πρόβλημα και στη διευθέτηση ζητημάτων μεταξύ των ομάδων και των ποδοσφαιριστών. Αυτά ισχύουν με βάση τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί σε αφρικανικές Ομοσπονδίες. Ακόμα και η πρόσκαιρη μη συμμετοχή των ομάδων, εφόσον, δηλαδή, οι ομάδες δεν μπουν στις αρχικές κληρώσεις, τότε θα χάσουν όλη τη σεζόν και δε θα παίξουν καν. Οπότε η Ελλάδα θα χάσει σημαντικούς βαθμούς και θα πέσει ακόμα χαμηλότερα. Όπως καταλαβαίνετε η απώλεια μίας σεζόν μπορεί να έχει καταστρεπτικές συνέπειες για το μέλλον».

Ας ασχολούμαστε με τον Πρίντεζη

Έχω την αίσθηση, λοιπόν, πως μια δημοκρατική κυβέρνηση δεν γίνεται να λειτουργεί με δικτατορικές τάσεις. Ο Υφυπουργός έχει πολλές εξουσίες, αλλά δεν γίνεται να είναι τιμητής των πάντων. Δεν γίνεται να λειτουργεί ως μονάρχης και να γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του, κανόνες και διατάξεις, οι οποίες διέπουν το ποδόσφαιρο αρμοδίως. Σε τελική ανάλυση ας έχει κι αυτός, όπως όλοι οφείλουμε να έχουμε, εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη.

Ας αφήσει, λοιπόν, τα αρμόδια όργανα να κάνουν τη δουλειά τους, τους δικαστές τη δική τους κι εκείνος τη δική του στο μέτρο που το Σύνταγμα και οι Νόμοι του επιτρέπουν. Όλα τα άλλα είναι για λεζάντα και λαϊκή κατανάλωση, μέχρι να φτάσει η ώρα της όπισθεν και της πατροπαράδοτης… κωλοτούμπας. Μέχρι τότε, αλλά και στη συνέχεια προτείνω να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με τον… Πρίντεζη και όλα όσα μας σηκώνουν από την καρέκλα! Μόνο ένας άσχετος ή ένας ανόητος δεν μπορεί να το καταλάβει…