Η "συνταγή" του Μίτσελ για τις αμυντικές… αρρυθμίες!

Αν επιχειρήσει κανείς ένα γκάλοπ ανάμεσα σε οπαδούς του Ολυμπιακού και τους ρωτήσει τι τους ανησυχεί για τη φετινή ομάδα, η απάντηση μάλλον θα είναι η ίδια από όλους και συνοψίζεται σε μία λέξη: ΑΜΥΝΑ.

Λογικό είναι εδώ που τα λέμε. Μετά την αποχώρηση των Μανωλά, Χολέμπας και Αβραάμ, ο Μίτσελ θα πρέπει να δημιουργήσει μια νέα τετράδα στα μετόπισθεν, η οποία να εμπνέει σιγουριά, αλλά και ασφάλεια στους μπροστινούς να κάνουν το παιχνίδι τους.

Από τη μέση και μπροστά, άλλωστε, το ρόστερ έχει γεμίσει με πολύ ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, όπως ο Αφελάι, ο Ντουρμάζ, ο Ντοσεβί, οι οποίοι μαζί με τον μαέστρο Τσόρι, τον «δυναμίτη» Κασάμι, αλλά και τον «πιστολέρο» Κώστα Μήτρογλου, μπορούν όχι μόνο να πληγώσουν, αλλά και να σκοτώσουν κάθε αντίπαλη άμυνα. Κι επειδή κάποιοι θα θυμηθούν ότι αντίπαλοι φέτος στο Champions League είναι η Γιουβέντους και η Ατλέτικο, εγώ με τη σειρά μου θα τους θυμίσω ότι πέρυσι δέχθηκαν γκολ από τον Ολυμπιακό και η Παρί του Τιάγκο Σίλβα και η Μπενφίκα του Λουιζάο, τόσο εντός όσο κι εκτός έδρας.

Βέβαια, ο Ισπανός την είχε μυριστεί τη δουλειά και με τον Χολέμπας, αλλά και με τον Αβραάμ από ένα σημείο και μετά. Περίμενε ότι μάλλον δεν θα τους έχει στη διάθεσή του και τον Σεπτέμβρη, αφού ο Χοσέ ήταν «φευγάτος» από πέρυσι, ενώ ο Παπαδόπουλος είχε φανερώσει ψήγματα δυσαρέσκειας από το βασικό στάδιο της προετοιμασίας, στο πρώτο μέρος της οποίας, μάλιστα, έλειψε για μερικές ημέρες λόγω του γάμου του.

Από τα πρώτα κιόλας φιλικά, λοιπόν, ο «γάτος» Μίτσελ ξεκίνησε τη δουλειά πάνω στο νέο πλάνο της άμυνας. Γι’ αυτό και άρχισε να δίνει όλο και περισσότερο χρόνο συμμετοχής στους Ελαμπντελαουί και Μαζουάκου, οι οποίοι είχαν συνήθως ανάμεσά τους τον Αμπιντάλ ως έναν από τους δύο στόπερ, αλλά του έλειψε ένα άλλο πολύ καλό και ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο.

Αναφέρομαι στον Δημήτρη Σιόβα, ο οποίος για όσους δεν το γνωρίζουν πέρυσι το καλοκαίρι επρόκειτο να φύγει από τον Ολυμπιακό. Θεωρούσε ότι δύσκολα θα χωρέσει στην ενδεκάδα, λόγω της παρουσίας Αβραάμ και Μανωλά κι επειδή υπήρχε ήδη ενδιαφέρον από το εξωτερικό σκεφτόταν σοβαρά να φέρει πρόταση και κουνήσει μαντήλι.

Η περσινή παρέμβαση

Έλα, όμως, που ο κόουτς είχε διαφορετική γνώμη. Μόλις κατάλαβε ότι κάτι… τρέχει με τον Σιόβα ενημέρωσε και τον ίδιο, αλλά και τους αρμόδιους της ΠΑΕ ότι τον υπολογίζει για βασική επιλογή και έθεσε βέτο σε πιθανή αποχώρησή του. Κάπου εκεί οι κουβέντες για παραχώρηση του αριστεροπόδαρου αμυντικού σταμάτησαν και οι προτάσεις που είχε φέρει ο μάνατζέρ του Ίλια Ίβιτς, από την Σταντάρ Λιέγης και τη γαλλική Εβιάν, με αντάλλαγμα γύρω στα 2 με 2,5 εκατομμύρια, μπήκαν στο «αρχείο».

Μπορεί ο Σιόβας να στάθηκε άτυχος από τα μισά της σεζόν μέχρι το φινάλε, καθώς ταλαιπωρήθηκε από σοβαρό τραυματισμό, ωστόσο, ο Μίτσελ όχι απλά δεν έπαψε να τον υπολογίζει, αλλά τον προορίζει και φέτος για ενδεκαδάτο. Απλά του καθυστέρησε την εφαρμογή του σχεδίου, ο νέος τραυματισμός του Δημήτρη στη διάρκεια της προετοιμασίας. Όταν επιστρέψει, πάντως, σκοπεύει να τον «χωρέσει» σε δύο σχήματα.

Το πρώτο θα είναι με τον Αμπιντάλ δίπλα του, καθώς ο Γάλλος παρότι αριστεροπόδαρος, όπως ο Σιόβας, μπορεί λόγω εμπειρίας και ταχύτητας και παίξει και ως δεξιός στόπερ. Αμφότεροι είναι καλοί τεχνίτες, ικανότατοι στο ψηλό παιχνίδι και παίζουν με… μυαλό. Άρα σύμφωνα με το σκεπτικό του Μίτσελ μπορούν να αποτελέσουν ένα δίδυμο το οποίο θα έχει καλή προσαρμογή και σωστές αλληλοκαλύψεις έστω κι αν θα υστερεί σε σπιρτάδα λόγω της απουσίας του Μανωλά.

Τετράδα με τρεις στόπερ

Το δεύτερο πλάνο που ετοιμάζει ο έμπειρος τεχνικός συμπεριλαμβάνει τρεις στόπερ στην αμυντική γραμμή. Τον Αμπιντάλ αριστερά, τους Σιόβα, Μποτία στόπερ και δεξιά έναν εκ των Ελαμπντελαουί, Σαλίνο. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα έχει πολλά overlap από αριστερά, παρότι ο έμπειρος Έρικ έχει πολλές δυνάμεις, ωστόσο, θα έχει τρεις πολύ καλούς αμυντικούς, οι οποίοι θα μπορούν να καλύψουν με αμοιβαίες μετακινήσεις και πιθανές προωθήσεις του Ομάρ.

Μπορεί μέχρι τώρα ο Ολυμπιακός να μην έχει παίξει με σχήμα τριών κεντρικών αμυντικών και διάταξη 3-4-3 ή 3-5-2, παρότι κι αυτό έχει περάσει από το μυαλό της τεχνικής ηγεσίας, όμως, τετράδα με τρεις στόπερ κι έναν ακραίο, όπως είχε κάνει παλιότερα και ο Βαλβέρδε με τον Μαρκάνο αριστερό μπακ, θα δούμε σίγουρα σε κάποια παιχνίδια, πιθανότατα του Champions League.

Το 4-4-2 με διπλή ζώνη

Και κάτι ακόμη με μεγάλη σημασία. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Μίτσελ άρχισε φέτος να εφαρμόζει και σύστημα 4-4-2. Κάποιοι στο άκουσμα αυτής της διάταξης σκέφτονται ότι θέλει να ενισχύσει περισσότερο την επίθεση με δύο «καθαρούς» προωθημένους, αλλά αυτή είναι η μισή αλήθεια.

Με αυτό το σύστημα, ο Ισπανός θέλει πρώτα απ’ όλα να θωρακίσει την άμυνά του! Πως θα γίνει αυτό; Μα με τρεις χαφ, οι οποίοι να έχουν και ανασταλτικές αρετές. Στο 4-4-2 με ρόμβο στον άξονα και τον Τσόρι στην κορυφή του, ο Εντινγκά ή ο Μιλιβόγεβιτς θα αναλάβει ρόλο λίμπερο μπροστά από τους τέσσερις αμυντικούς, ενώ θα συνεπικουρούν ο Κασάμι ως αριστερός εσωτερικός χαφ και ο Μανιάτης δεξιά σε αντίστοιχο ρόλο.

Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός θα έχει μια δυνατή τριάδα ως πρώτη γραμμή κρούσης των αντιπάλων και πίσω άλλους τέσσερις, μπροστά από τον Ρομπέρτο. Όσο για την επίθεση, σε ένα τέτοιο σχήμα, πλην του Μήτρογλου, θα δούμε και τον δαιμόνιο Αφελάι και τον επίσης γρήγορο Ντουρμάζ, καθώς είναι δεδομένο πως σε κάποια παιχνίδια και ο «πολυμήχανος» Τσόρι θα καθίσει στον πάγκο, είτε για λίγους τακτικής, είτε για λόγους ξεκούρασης.

Κάπως έτσι σκοπεύει ο Μίτσελ να διαμορφώσει τη νέα άμυνα του Ολυμπιακού, ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε αγώνα, και -αν μη τι άλλο- είναι σίγουρο πως οι σκέψεις του έχουν και –ποδοσφαιρική- λογική και… ενδιαφέρον. Απομένει να μάθουμε πόσο καλά θα εφαρμοστούν όλα τα παραπάνω μέσα στο γήπεδο, πόσο γρήγορα οι παίκτες του θα αφομοιώσουν τους νέους τους ρόλους, αλλά και πότε θα αποκτήσουν την απαιτούμενη ομοιογένεια… Εν αναμονή!