Το συμβόλαιο του Αφελάι και το "χρυσό" γκολ!

Ο Ιμπραΐμ Αφελάι αποτέλεσε στη διάρκεια του καλοκαιριού την πιο δυνατή μεταγραφή του Ολυμπιακού. Από πλευράς ονόματος, οικονομικού ανταλλάγματος, επικοινωνίας και προσδοκιών. Μπορεί η Μπαρτσελόνα να μην έβαλε χρήματα στο ταμείο της, καθώς παραχώρησε με μηδενικό ενοίκιο τον Ολλανδό διεθνή άσο στους πρωταθλητές Ελλάδας, ώστε να γλιτώσει και το υψηλό του συμβόλαιο, ωστόσο, οι "ερυθρόλευκοι" του πρόσφεραν αποδοχές που ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο ετησίως συν μπόνους κατάκτησης στόχων.

Επίσης, του πρόσφεραν τη δυνατότητα και το κίνητρο σε περίπτωση που τα πάει καλά φέτος να ανανεώσει για ακόμη δύο χρόνια τη συνεργασία και να ρίξει άγκυρα στον Πειραιά έως το 2017 με ακόμη πιο ευνοϊκούς όρους. Προκειμένου, μάλιστα, να πεισθούν οι άνθρωποι του συλλόγου ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση μετά από τους σοβαρούς τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν, χρειάστηκε ο Μίτσελ να επικοινωνήσει με τον κόουτς της Μπάρτσα, Λουίς Ενρίκε, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι ο 28χρονος άσος όχι απλά είναι υγιής, αλλά ανταποκρίθηκε εξαιρετικά και στην καλοκαιρινή προετοιμασία.

Η μεταγραφή ολοκληρώθηκε σε ένα χρονικό σημείο που ήταν ήδη γνωστό ότι ο Αφελάι λόγω Χίντινγκ επιστρέφει στην Εθνική ομάδα της Ολλανδίας και ως βασική επιλογή, οπότε ήταν λογικό οι απαιτήσεις να ανέβουν ακόμη περισσότερο. Με λίγα λόγια, ο Ιμπραΐμ θα έπρεπε να κάνει όχι απλά τη διαφορά, αλλά… πλάκα σε ένα πρωτάθλημα χαμηλής εμβέλειας όπως το ελληνικό.

Παρότι ανήκω στην κατηγορία εκείνων που βλέπουν με συμπάθεια τον Ολλανδό και περιμένουν το πότε θα γίνει… ιπτάμενος, ελάχιστα είναι τα παιχνίδια που ξεχώρισε από το ξεκίνημα της περιόδου. Στο δικό μου μυαλό ήταν στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων στο 3-2 με την Ατλέτικο Μαδρίτης, στο οποίο σκόραρε και έδωσε την ασίστ στο 1-0 του Μαζουάκου, καθώς και στο "ισχνό" 1-0 επί του ΠΑΟ. Στο ντέρμπι "αιωνίων" του πρώτου γύρου θα έλεγα ότι επιβεβαίωσε την παροιμία "μεταξύ τυφλών βασιλεύει ο μονόφθαλμος".

Σύμφωνα με όσα έχουμε δει ως τώρα, ο Αφελάι δεν έχει καμία σχέση με τον παικταρά των προηγούμενων χρόνων, όχι επειδή δεν έχει τα προσόντα, αλλά επειδή δεν έχει τον… αέρα που επιβάλει το όνομά του, η εμπειρία και οι παραστάσεις του. Συμπεριφέρεται ως ένας άτολμος ποδοσφαιριστής, ο οποίος τακτικά θα ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του προπονητή, αλλά δεν θα κάνει μια προσωπική ενέργεια, δεν θα πάρει την πρωτοβουλία να πάει στο "ένας με έναν", δεν θα προσφέρει το απρόβλεπτο, όλα αυτά δηλαδή για τα οποία αποκτήθηκε και με το σχετικό αντάλλαγμα.

Αναρωτιέμαι αν υπάρχει καλύτερο "στοίχημα" για τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή από παιχνίδια όπως το αποψινό με την Ντνίπρο. Γι’ αυτά τα παιχνίδια τον απέκτησε ο Ολυμπιακός, γι’ αυτά τα παιχνίδια ζουν οι μεγάλοι παίκτες, τέτοια ματς μένουν στην ιστορία και φτιάχνουν καριέρες και συμβόλαια, έστω κι αν δεν έχουν την τεράστια λάμψη του Champions League.

Περιμένω, λοιπόν, να δω αν έφτασε η ώρα να δούμε τον κανονικό Αφελάι! Αυτόν που θα πάρει πρωτοβουλίες και θα αναδειχθεί σε μπροστάρη για την πρόκριση στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Κι αν δεν έχει αποκτήσει το κατάλληλο δέσιμο να παίξει για τη φανέλα που φοράει, ας παίξει για τον εαυτό του και για το επόμενό του συμβόλαιο.

Το να παίρνει τη μπάλα να κάνει μια στροφή γύρω από τον εαυτό του και να τη δίνει δίπλα ή πίσω δεν είναι το ζητούμενο για έναν άσο της δικής του κλάσης. Κι αν έχει επιλέξει να αλλάξει ομάδα στο τέλος της περιόδου, τουλάχιστον ας παλέψει να πείσει τον επόμενο εργοδότη του. Κάποιος, λοιπόν, οφείλει να του το πει και να του βγάλει τα γκέμια. Να τον πείσει πως έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες από το να κρατάει τη μπάλα, να την επιστρέφει στον διπλανό του και απλά να μην κάνει λάθη. Όποιος παίρνει πρωτοβουλίες, άλλωστε, προκειμένου να κάνει τη διαφορά, θα κάνει και λάθη.

Το αποψινό παιχνίδι, όπως και το επόμενο στη Λεωφόρο, όπως και η ρεβάνς με τη Ντνίπρο και την ΑΕΚ, είναι παιχνίδια τα οποία θα έπρεπε να αποτελούν το αγαπημένο… φαγητό ενός τόσο προικισμένου μεσοεπιθετικού. Θα έπρεπε να τρώει το χορτάρι για να δείξει πως είναι ο "παλιός" Αφελάι κι όχι κάτι σαν… Αφελάι. Και στέκομαι στον Ολλανδό επειδή ο Τσόρι που είναι και πέντε χρόνια μεγαλύτερος, δεν έχει πολλά να δείξει από εδώ και πέρα πλησιάζοντας στο φινάλε της καριέρας του. Ακόμη κι έτσι, όμως, το αλάνι από την Αργεντινή επειδή έχει εγωισμό, πέρα από ποιότητα, δεν μπορεί να περιοριστεί σε ρόλο κομπάρσου. Θα "λυσσάξει" για να "δείξει" και να σπρώξει την ομάδα. Μακάρι να το κάνει και ο Αφελάι επειδή και ξέρει και μπορεί, αρκεί να το πιστέψει και να κοιταχθεί στον… καθρέφτη.

Από ‘κει και πέρα, το παιχνίδι που ξεκινά σε λίγες ώρες στο ανακαινισμένο "Ολιμπίνσκι" του Κιέβου είναι ματς του ενός γκολ! Αυτό θα κυνηγήσει ο Ολυμπιακός στην οικονομία της αναμέτρησης και ο λόγος είναι προφανώς. Με ένα γκολ εκτός έδρας οι "ερυθρόλευκοι" θα αποκτήσουν το πάνω χέρι ακόμη κι αν δεχθούν όχι ένα, αλλά δύο γκολ, ενόψει της ρεβάνς στο "καυτό" Καραϊσκάκη.

Αυτό νομίζω ότι θα επιδιώξει και ο Βίτορ Περέιρα, πέρα φυσικά από τον αυτοσκοπό της αναμέτρησης που δεν είναι άλλος από την απαραβίαστη εστία. Θα καταφέρει ο Ολυμπιακός να "ματώσει" τα δίχτυα της Ντνίπρο; Θα επιβάλει το δικό του νόμο στο παγωμένο Κίεβο; Θα αποδείξει στην πράξη ότι είναι το φαβορί του "ζευγαριού";

Νομίζω πως και ξέρει και θέλει και μπορεί ο μοναδικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στα σαλόνια της Ευρώπης, να πάει ακόμη πιο μακριά. Αρκεί οι παίκτες του να έχουν συνειδητοποιήσει το βαθμό δυσκολίας, να μην υποτιμήσουν τον αντίπαλο και να μην σκέφτονται το ντέρμπι της Λεωφόρου. Αν όλα τα παραπάνω συμβούν, οι πρωταθλητές θα επιστρέψουν με την πρόκριση από την Ουκρανία!