Ο ΠΑΟΚ της 30ετίας και οι ελλείψεις του

Δεν χρειάζεται να περιμένουν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ να αναδειχτεί η ομάδα τους πρωταθλήτρια χειμώνα για να διαπιστώσουν ότι η πορεία της είναι καλύτερη από τα τελευταία... 30 χρόνια. Αρκεί ότι είναι πρωτοπόρος με τη λήξη του έτους. Είχε να συμβεί από τα Χριστούγεννα του 1984.

Προφανώς αξίζουν συγχαρητήρια στον Άγγελο Αναστασιάδη και τους παίκτες του. Αν μη τι άλλο, πέτυχαν ό,τι δεν πέτυχαν άλλοι προπονητές με περισσότερες περγαμηνές και άλλοι παίκτες με μεγαλύτερη φήμη. Προφανώς, επίσης, πρέπει να αναγνωριστεί ότι στη διατήρηση της πρωτιάς από τον ΠΑΟΚ έως το τέλος του 2014 συνέβαλαν οι αγωνιστικές αδυναμίες και οι βαθμολογικές απώλειες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, καθώς και η απουσία της ΑΕΚ, στοιχεία που δεν χαρακτήριζαν τα περισσότερα από τα 30 προηγούμενα Πρωταθλήματα.

Ο-μά-δα, αλλά με κενά που "φώναζαν"

Ήδη, τα δείγματα γραφής για τον ΠΑΟΚ, όπως και για όλες τις ομάδες, είναι ικανά για να έχει κανείς άποψη για τα υπέρ και τα κατά του ρόστερ του. Δύο είναι οι διαπιστώσεις με τις οποίες κανείς λογικός παρατηρητής δεν μπορεί να διαφωνήσει.

Η πρώτη: Ο ΠΑΟΚ παρουσίασε ένα σύνολο που χαρακτηρίζεται ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Παίκτες πειθαρχημένοι, υποταγμένοι στις εντολές του προπονητή και "δουλεμένοι" με μια συγκεκριμένη φιλοσοφία. Παίκτες που όταν μπαίνουν στο γήπεδο ξέρουν τι θέλουν να παίξουν και προσπαθούν να εφαρμόσουν όλα όσα διδάσκονται καθημερινά, από το ξεκίνημα της προετοιμασίας, χωρίς κανείς από αυτούς να θεωρεί τον εαυτό του σημαντικότερο από την ομάδα. Κι όλα αυτά, φυσικά, ανεξάρτητα με το αν καταφέρνουν να έχουν καλή απόδοση, ή αν καταφέρνουν να παίρνουν το αποτέλεσμα που θέλουν.

Η δεύτερη: Η ομάδα αυτή αδικήθηκε γιατί οι μεταγραφές του περασμένου καλοκαιριού... έμειναν στη μέση. Δεν καλύφτηκαν με απαραίτητους παίκτες θέσεις και ρόλοι κι αυτό είχε ως συνέπεια να χαθεί η συνοχή και η αποτελεσματικότητα της ομάδας όταν άρχισαν να συσσωρεύονται προβλήματα απουσιών βασικών παικτών, σε συνδυασμό με την αυτονόητη ανάγκη του ροτέισον, μια που ο ΠΑΟΚ μετείχε παράλληλα σε τρεις διοργανώσεις.

Το τι πρέπει να συμβεί είναι εύλογο. Ήδη αποφασίστηκε και ήδη ανακοινώθηκε επίσημα από τον Ζήση Βρύζα στην πρόσφατη συνάντηση που είχε με δημοσιογράφους: Θα αποκτηθούν οι παίκτες που δεν αποκτήθηκαν το καλοκαίρι. Ένας στόπερ, ένας αριστερός εξτρέμ και ένας χαφ με οργανωτικές ικανότητες. Αυτά ακριβώς είναι τα κενά του έμψυχου δυναμικού που "φώναζαν" από το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου. Με την προσθήκη αυτών των παικτών, όχι μόνο θα υπάρχουν λύσεις που θα αντέχουν στον χρόνο και τις δοκιμασίες, αλλά και δεν θα υποχρεώνεται ο Άγγελος Αναστασιάδης να καταφεύγει σε "αλχημείες" για να ξεπερνά τις δυσκολίες. Αρκεί, φυσικά, να αποδειχθούν αυτές οι μεταγραφές πετυχημένες. Αρκεί οι παίκτες που θα γίνουν ασπρόμαυροι να είναι ικανοί να προσφέρουν. Γιατί, κακά τα ψέματα. Οι εύστοχες επιλογές στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο είναι δύσκολη υπόθεση.

Οι σταθεροί και τα "λάστιχα"

Μια απλή αναδρομή σε όσα περίεργα είδαμε μέχρι τώρα σχετικά με τη χρησιμοποίηση των παικτών του ΠΑΟΚ από τον κόουτς, δείχνει ότι οι μόνοι παίκτες που δεν έχουν αλλάξει ρόλους είναι ο Βίτορ, ο Κατσικάς, ο Κίτσιου, ο Ρατς, ο Σπυρόπουλος, ο Κάτσε, ο Μακ και, φυσικά, ο Γλύκος και ο Ιτάνζ. Ολοι οι υπόλοιποι, ανεξάρτητα με το αν είχαν πολύ ή λίγο χρόνο συμμετοχής, αγωνίστηκαν σε περισσότερες από μία θέσεις. Και, οι περισσότεροι από αυτούς, όχι λόγω της στρατηγικής που ήθελε να ακολουθήσει ο προπονητής τους, αλλά λόγω της πίεσης για εσωτερικές αλλαγές ώστε να αντιμετωπιστούν οι καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης που πολλές φορές προέκυψαν, ιδιαίτερα τον τελευταίο μήνα.

Δύο από τους "μπαλαντέρ" μετατράπηκαν σε λάστιχα. Ο Αθανασιάδης και ο Σαλπιγγίδης. Είδαμε τον Κλάους φορ, τον είδαμε αριστερό και δεξί εξτρέμ, τον είδαμε και οργανωτή. Είδαμε τον Σάλπι δεξιό εξτρέμ, τον είδαμε φορ, τον είδαμε δεξί μπακ, τον είδαμε και κεντρικό χαφ. Κοντά τους ο Περέιρα ως δεύτερος φορ, αριστερός και δεξιός εξτρέμ, ο Παπαδόπουλος ως φορ αλλά και ως αριστερός και δεξιός εξτρέμ, ο Τζιόλης ως χαφ και στόπερ, ο Τζανδάρης ως αμυντικό και ως αριστερό χαφ - εξτρέμ, ο Γκολάσα τα ίδια, ο Μάρτενς, ο Σκόνδρας, ο Τζαβέλλας και πάει λέγοντας.

Επιτέλους, έναν επιτελικό...

Κατά τη γνώμη μου, η μεγαλύτερη έλλειψη του ΠΑΟΚ είναι ο χαφ που ξέρει μπάλα. Ο επιτελικός χαφ ο δεξιοτέχνης, με φαντασία, με ταχύτητα στην κίνηση και τη σκέψη, που "βλέπει" γήπεδο και μπορεί να μοιράσει πάσες, είτε διασπώντας τις αντίπαλες άμυνες, είτε προκαλώντας πλαγιοκοπήσεις. Έχουν περάσει πολλά "τρεχαντήρια" από τα χαφ του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια, πολλοί μέσοι με ανασταλτικές ικανότητες, αλλά κανείς με οργανωτικές. Δεν μιλάω απαραίτητα για το "δεκάρι το καλό" που είναι δυσεύρετο και πανάκριβο στην αγορά, μιλάω για έναν παίκτη τύπου Νάτχο, πιο προωθημένο όμως και με περισσότερη συμμετοχή στον δημιουργικό τομέα.

Σαφώς είναι απαραίτητος ένας ακόμη καλός κεντρικός αμυντικός, σαφώς είναι απαραίτητος ένας αριστερός εξτρέμ γιατί ο ΠΑΟΚ δεν έχει καθαρόαιμους πλάγιους επιθετικούς πλην του Μακ, πιστεύω όμως ότι ο παίκτης που θα δυναμώσει πολύ την ομάδα και θα αλλάξει, ως ένα βαθμό, την εικόνα της και τις δυνατότητές της είναι ένας επιτελικός χαφ.

Αυτός ο παίκτης, είπε ο Ζήσης Βρύζας, θα καταβληθεί προσπάθεια ώστε να αποκτηθεί σύντομα για να είναι στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο και να αρχίσει αμέσως προπονήσεις με την ομάδα. Μακάρι. Ευχής έργον θα ήταν. Και ας έρθουν οι άλλοι δύο έως τις 10 Ιανουαρίου. Αρκεί όντως να έρθουν και να αξίζουν...