Φαβορί γιατί μας αξίζει

Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει για την πρεμιέρα της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ, το γεμάτο ρόστερ της "επίσημης αγαπημένης" και το πρόβλημα στο δίδυμο Καλάθη-Σπανούλη.

Φαβορί γιατί μας αξίζει
INTIME SPORTS

Ιστορικώς ως 'Έλληνες" έχουμε πρόβλημα να υποστηρίξουμε τον τίτλο του φαβορί. Ακόμα και η Εθνική μπάσκετ που ξεπέρασε πολλά όρια, όχι μόνο του αθλητισμού μας, αντιμετωπίζει συχνά ζήτημα όταν έρχεται η ώρα του "πρέπει". Στα Ευρωμπάσκετ δε, όποτε βάζουμε στις αποσκευές τη λέξη φαβορί, συνήθως μένει εκεί καλά κρυμμένη.

Βάσει των τελευταίων διοργανώσεων και της αδυναμίας από το 2009 να μπούμε στην τετράδα, δεν είναι εύκολο να χρίσουμε ως υποψήφια για μετάλλιο την Ελλάδα. Αυτή όμως είναι και η μεγάλη διαφορά. Από το 2008, το 2007 έλειψε ο Φώτσης, η Ελλάδα παρατάσσει για πρώτη φορά ό,τι καλύτερο διαθέτει. Ούτε μία απουσία. Γι'αυτό και παρουσιάζεται ως το φαβορί για την αναμέτρηση με τα Σκόπια στον Stoiximan.gr.

Αυτό είναι το μεγάλο καλό νέο. Άπαντες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του προπονητή από όλα τα σημεία του κόσμου. Σίγουρα το προπονητικό τιμ είχε την ευχέρεια να διαλέξει όποιον ήθελε. Οι καλύτεροι βρίσκονται ήδη στο Ζάγκρεμπ. Είμαστε λοιπόν πλήρεις;

Απόλυτη ελευθερία

Είναι η πρώτη φορά μετά την εποχή Γιαννάκη, όπου το προπονητικό τιμ, ιδιαίτερα ο επικεφαλής προπονητής, έχει απόλυτη ελευθερία κινήσεων. Η ομοσπονδία δεν ενεπλάκη σε καμία παράμετρο, επιτρέποντας μετά από πολύ καιρό σε έναν κόουτς να δράσει κατά το δοκούν. Ο Κατσικάρης και οι συνεργάτες του εκπόνησαν το πλάνο τους από νωρίς και ως αποτέλεσμα, αρχές Αυγούστου η Εθνική ξεκίνησε προετοιμασία με τη12αδα έτοιμη. Ο νέος προπονητής της Μούρθια διάλεξε αυτούς που πιστεύει πως θα υπηρετήσουν το πλάνο και δεν κρίθηκε η φόρμα ή η χρονιά. Είναι ένα ρίσκο το γεγονός πως δεν δοκιμάστηκαν άλλοι παίκτες;

Αντίο στη μεγάλη γενιά

Η φετινή διοργάνωση μοιάζει λίγο με αποχαιρετισμό στα όπλα. Η κορυφαία γενιά της Ευρώπης(Νοβίτσκι, Γκασόλ, Πάρκερ) θα δώσει την τελευταία της παράσταση με όραμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τον επίλογο της διαδρομής στο Ρίο το 2016. Το ίδιο ισχύει και για την δική μας ομάδα. Η γενιά του Σπανούλη και του Ζήση θεωρητικά αποχωρεί μετά το 2016 και αυτό προσδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα. Για την Εθνική μας, για έναν σημαντικό αριθμό παικτών, αποτελεί επιπλέον κίνητρο για επιτυχία στο Ευρωμπάσκετ, για τη νομοτελειακή αποχώρηση μετά από 15 χρόνια υπηρεσίας με τα γαλανόλευκα. Είναι η εθνική μας φαβορί σε αυτό το γεμάτο Ευρωμπάσκετ;

Φυσικά και είναι για να απαντάμε σε ένα-ένα τα ερωτήματα. Οι καλύτεροι Έλληνες παίκτες των ημερών μας, με επιτυχίες σε όλα τα επίπεδα, με ένα εξαιρετικό προπονητικό τιμ, διαθέτουν όλα τα εχέγγυα για την επιτυχία. Δεν γίνεται σε αυτό το σύνολο με τις προσωπικότητες, το ταλέντο και την διάθεση να μην δώσεις τον τίτλο του φαβορί. Θα ήταν άδικο για το μέγεθός τους. Σε επίπεδο δωδεκάδας, η Εθνική βρίσκεται στις τέσσερις καλύτερες τουλάχιστον στα χαρτιά.

Ξέρουν τους ρόλους;

Μπορείς να έχεις τους καλύτερους μαζί, αλλά οι καλύτεροι να μην μπορούν να διαδραματίσουν διαφορετικούς ρόλους. Ερχόμαστε στο πρώτο ερώτημα, αν η ομάδα μας είναι πλήρης. Το μόνο που πρακτικά λείπει, όπως πολλά χρόνια, είναι ένας παίκτης με σταθερό σουτ. Ένα δυάρι που θα ξεκολλήσει τους υπόλοιπους.

Πλην του Βασιλειάδη, το μπάσκετ μας δεν παράγει τέτοιους παίκτες οπότε...Λείπει το σουτ και ίσως ένας "χαμάλης" ψηλός για βρώμικες δουλειές. Σχήμα οξύμωρο, διότι ο Κουφός έρχεται από το ΝΒΑ ως ο ορισμός του ρολίστα, αλλά περνώντας τον Ατλαντικό, αισθάνεται περισσότερο σταρ. Αυτό αποτελεί και το βασικό του αγωνιστικό πρόβλημα. Αυτό προσπαθεί να αλλάξει ο Κατσικάρης με τις συχνές αλλαγές του.

Σπανούλης και Καλάθης θα έπρεπε να αποτελούν το καλύτερο δίδυμο μετά από αυτά της Γαλλίας και της Ισπανίας αλλά στη σχέση τους υπάρχει ένα τεράστιο μειονέκτημα: ουσιαστικά δεν έχουν παίξει ποτέ μαζί. Μόνο αντίπαλοι. Οι ρόλοι τους δεν είναι διακριτοί πάντα αλλά αν βρουν ισορροπία, τότε όλη η ομάδα ανεβαίνει επίπεδο. Ναι είμαστε πλήρεις με γνώμονα το πλάνο Κατσικάρη. Μία ομάδα ευέλικτη, γρήγορη, με συνεχή κίνηση, έτοιμη να τρέξει το γήπεδο σε άμυνα κι επίθεση.

Ένα ρίσκο

Αυτό είναι και το ρίσκο που πήρε ο Κατσικάρης. Δεν έδωσε την ευκαιρία σε κανέναν άλλο παίκτη να διεκδικήσει θέση στην αποστολή. Δεν θέλησε να δει κάποιους παίκτες σε τι κατάσταση θα βρίσκονται και αυτό τελικά είναι λογικό καθώς η προετοιμασία υπήρξε σύντομη και περισσότερο επικεντρωμένη στην τελειοποίηση του αγωνιστικού στυλ. Έντιμη κίνηση μεν, ώστε να μην κουράζονται παίκτες οι οποίοι τελικά δεν υπολογίζονται, από την άλλη μπορεί να υπάρξει εφησυχασμός καθώς οι 12 είχαν πάρει τη φανέλα στο σπίτι.

Στο επιμύθιο, όλα αυτά αποτελούν θεωρίες οι οποίες θα επιβεβαιωθούν ή θα διαψευστούν στις επόμενες 15 ημέρες. Η πορεία αυτής της ομάδας, της καλύτερης που μπορούσαμε να παρατάξουμε, κρίνει πολλά για το ελληνικό μπάσκετ όχι μόνο για την εθνική. Θεωρητικά το εγγύς μέλλον δεν μας προσφέρει πολλές ευκαιρίες για επιτυχίες ως μεταβατική περίοδος, αλλά πάλι πάντα μας αρέσει να διαψεύδουμε κόσμο. Φέτος πρέπει, ως μία εξαίρεση να επιβεβαιώσουμε πρώτα από όλα την δική μας πίστη στην ποιότητα παικτών και κόουτς.

Διαβάστε ακόμη:

Σπανούλης: "Νιώθω πως έχουμε ομαδάρα"

Μάντζαρης: "Προσωπικότητες κατέληξαν να παίξουν μπουνιές"

Μπουρούσης: "Τελευταία μου διοργάνωση αν..."

Το νέο νούμερο του Αντετοκούνμπο

News 24/7

24MEDIA NETWORK