Τι δεν πρέπει να σκέφτεται ο ΠΑΟΚ;

Το ερώτημα που καλείται να απαντήσει απλό: Μπορεί να αμφισβητήσει ουσιαστικά την κυριαρχία του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα; Η απάντηση εξίσου απλή. Φυσικά και μπορεί! Δεν του λείπει απολύτως τίποτα. Έχει φανέλα, έχει κόσμο, έχει δυναμική, έχει πλέον και ιδιοκτήτη με λεφτά, έχει ό,τι χρειάζεται τέλος πάντων για να στεφθεί αργά ή γρήγορα πρωταθλητής. Στην πραγματικότητα λοιπόν το θέμα είναι άλλο: Μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία του Ολυμπιακού από φέτος; Εδώ το πράγμα αλλάζει. Προσωπικά νομίζω ότι αυτό θα κριθεί μέχρι τον Δεκέμβριο. Αν ο «Δικέφαλος» βρίσκεται κοντά στους Ερυθρόλευκους όταν ξεκινήσει η χειμερινή μεταγραφική περίοδος, τότε θα με δυο – τρεις καλές προσθήκες θα αποκτήσει τις δυνατότητες να τους κυνηγήσει μέχρι τέλους. Ειδάλλως, καλό καλοκαίρι.

Όλα αυτά βεβαίως αφορούν την μάχη των δυο αντιπάλων σε βάθος χρόνου. Η κατά μέτωπο μονομαχία τους την Κυριακή 10/11 είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο Ολυμπιακός έχει σαφώς καλύτερη ομάδα και εύκολα ή δύσκολα θα επικρατήσει. Εγώ θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός έχει σαφώς πιο πλούσια σε λύσεις ομάδα, όχι όμως και τόσο καλύτερη, σε επίπεδο αρχικής ενδεκάδας. Οι βασικοί έντεκα του ΠΑΟΚ, δεν υστερούν αισθητά από τους βασικούς έντεκα του Ολυμπιακού. Δεν θεωρώ ας πούμε κανέναν εκ των Μανωλά – Σιόβα, ανώτερο του Βίτορ. Ούτε το δίδυμο Μανιάτη – Σάμαρη, μια κλάση πάνω των Λάζαρ – Τζιόλη. Ούτε τους Κάμπελ - Βάις υπέρτερους σε κάτι των Λούκας – Στοχ. Ούτε καν τον Τσόρι Ντομίνγκεζ πολύ καλύτερο του –σταθερά υποτιμημένου – Σωτήρη Νίνη. Και δεν θεωρώ επίσης κανένα από τα αριστερά μπακ των Πειραιωτών ούτε καν ισοδύναμο του Λίνο.

Η μεγάλη διαφορά, κατά την προσωπική μου γνώμη, έχει να κάνει με το βάθος του ρόστερ. Τραυματίζεται ο Βίτορ και θα παίξει βασικός ο Κατσικάς. Λείπει ο Βάις και θα παίξει ο Φουστέρ. Αντιλαμβάνεστε τι θέλω να πω.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν σημαίνει ότι το ντέρμπι κορυφής ξεκινάει από το 50-50. Ο Ολυμπιακός έχει το προβάδισμα γιατί παίζει στην έδρα του, γιατί έχει δείξει μεγαλύτερη συνέπεια και ισορροπία από τον - αγωνιστικά εντελώς ανισόρροπο – ΠΑΟΚ και επειδή έχει ως μηχανισμός το know how τέτοιων αγώνων. Ο Δικέφαλος δεν το έχει. Και επειδή δεν τον έχει, αποσυντονίζεται εύκολα.

Για παράδειγμα, άκουσα τον Γιώργο Τζαβέλλα, μετά το παιχνίδι με τη Μακάμπι, να δηλώνει: «Ελπίζω στο Καραϊσκάκη να πάρουμε αυτό που αξίζουμε». Σαν να λέει δηλαδή, «ελπίζω να μας αφήσουν να πάρουμε αυτό που αξίζουμε». Υπάρχουν αφορμές για να σκέφτεται έτσι ένας ποδοσφαιριστής; Σαφέστατα ναι. Μπορεί να πάρει αποτέλεσμα μπαίνοντας στο γήπεδο με τέτοια νοοτροπία; Σαφέστατα όχι.

Αν λοιπόν υπάρχει το ίδιο πράγμα στο πίσω μέρος του μυαλού και των υπόλοιπων παικτών του ΠΑΟΚ, τότε η ομάδα του Στέφενς δεν έχει καμία τύχη...