Το ντόπινγκ της Μπαρτσελόνα και άλλοι μύθοι και πραγματικότητες

Διαβάζοντας και απαντώντας σε ορισμένα σχόλια μετά το clásico του Copa del Rey, όπου η Ρεάλ Μαδρίτης υπέταξε τους Καταλανούς μέσα στο "Καμπ Νόου" και προκρίθηκε στον τελικό, υπήρξαν σαφείς αναφορές από ορισμένους αναγνώστες για το που οφείλεται αυτή η αγωνιστική πτώση των "μπλαουγκράνα" τις τελευταίες 2 εβδομάδες. "Τελείωσε η ντόπα", ήταν η μόνιμη επωδός των σχετικών σχολίων, που μέχρι ενός σημείου, φαίνεται ότι δεν στερούνται λογικής. Λάθος...

Η ελληνική ισοπέδωση φαίνεται πως δηλητηριάζει τη σκέψη και την κρίση σε οποιοδήποτε θέμα, ακόμα κι αν δεν αφορά τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς ότι αυτή η αγωνιστική κάμψη 2 εβδομάδων αποδίδεται στην... έλλειψη ντόπινγκ.

Μία ομάδα που πριν από αυτές τις 2 εβδομάδες έκανε πάρτι σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι και πραγματοποιούσε επίδειξη δύναμης στην έδρα της Μάλαγα στο κύπελλο, κρίνεται ότι ξαφνικά έμεινε από ντόπα.

Μία ομάδα που γνωρίζει ότι τον Φεβρουάριο παίζει ένα πολύ σημαντικό μέρος της σεζόν, στα διπλά παιχνίδια με τη Μίλαν για το Champions League και στους διπλούς ημιτελικούς με τη Ρεάλ (έστω κι αν σπουδαιότερο ρόλο έπαιζε το γόητρο) δεν φρόντισε να ντοπαριστεί σε αυτήν την περίοδο, αλλά πχ. τον Νοέμβριο, όταν έπαιζε με τη Ράγιο Βαγεκάνο στο πρωτάθλημα, με την Αλαβές στο κύπελλο και με τη Σέλτικ στο Champions League.

Μία ομάδα που επί 5 χρόνια κυριαρχεί στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο με το στιλ και την αποτελεσματικότητα του παιχνιδιού της και η οποία κατηγορείται σωρηδόν στην Ελλάδα ότι αυτή η παντοκρατορία που έχει χτίσει οφείλεται στις απαγορευμένες ουσίες, φέτος... λησμόνησε να προγραμματίσει το ντόπινγκ της (χωρίς να αλλάξει ιατρικό ή προπονητικό επιτελείο), όπως έκανε κάθε μία από τις προηγούμενες 4 σεζόν, σύμφωνα πάντα με την... ελληνική λογική.

Η γνώμη του ειδικού και του "ειδικού"

Η αλήθεια είναι ότι δεν μας κάθεται καλά στο μυαλό ένας παίκτης να βγάζει 60-70 ματς τη σεζόν σε υψηλό επίπεδο. Χωρίς να παρακολουθούμε από κοντά την επικαιρότητα της ομάδας, μας φαίνεται πολύ εύκολο να μηδενίσουμε καταστάσεις με το εύπεπτο "όλοι ντοπάρονται". Μπορεί και να είναι έτσι, αλλά αφενός δεν έχουμε αποδείξεις, αφετέρου δεν βλάπτει λίγο περισσότερη συγκροτημένη σκέψη στο εξαγόμενο του φερόμενου ντόπινγκ.

Το να αγωνιστεί ένας παίκτης σε 60-70 ματς της Μπαρτσελόνα (ή της Ρεάλ ή οποιασδήποτε άλλης ομάδας υψηλών προδιαγραφών), όταν ακολουθεί το πρόγραμμα προπονήσεων της Μπαρτσελόνα, το πρόγραμμα διατροφής της Μπαρτσελόνα, το πρόγραμμα καθημερινότητας της Μπαρτσελόνα είναι πολύ πιο εφικτό και ανθρωπίνως δυνατό από όσο φανταζόμαστε. Αποτελεί το στόχο δεκάδων υπαλλήλων διαφόρων ειδικοτήτων που αμείβονται αδρά από τον σύλλογο.

Η πίεση των ανθρωπίνων ορίων στα άκρα (με φυσικά ή τεχνητά μέσα) είναι αυτοσκοπός του επαγγελματικού αθλητισμού και το αντικείμενο που πραγματεύονται οι εργαζόμενοι ενός συλλόγου, είτε αυτοί ονομάζονται προπονητές είτε φυσιοθεραπευτές είτε διατροφολόγοι είτε μασέρ. Οι κορυφαίοι εξ αυτών αποφέρουν και αντίστοιχα αποτελέσματα, τα οποία στα μάτια του απλού κόσμου θεωρούνται εξωπραγματικά και αναπόφευκτα περίεργα.

Το 9.58 του Γιουσέιν Μπολτ στα 100μ. δεν μπορεί να εξηγηθεί ορθά από έναν υδραυλικό, έναν υπάλληλο τραπέζης ή έναν δημοσιογράφο, αλλά από έναν γιατρό, έναν προπονητή ή έναν αθλητή στίβου. Αντίστοιχα, μόνο υποψίες (αλλά όχι στον Τάσο Μαγουλά) μπορεί να εγείρει ο βίος ενός παίκτη του NBA, που δίνει 82 ματς στην κανονική σεζόν σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ με τα ανάλογα αεροπορικά ταξίδια και τουλάχιστον ακόμα 12 ματς στα πλέι οφ για να κατακτήσει το δαχτυλίδι. Ένας κοινός νους μπορεί να προσεγγίσει την αλήθεια, αλλά επιστημονικά το συμπέρασμα που θα βγάλει μπορεί να αποδειχθεί διάτρητο. Βάσει των ελέγχων ντόπινγκ, συνήθως είναι τέτοιο, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των ελέγχων είναι αρνητικοί, εάν κι η ιστορία μας έχει δείξει ότι το ντόπινγκ βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από το αντιντόπινγκ.

Το βέβαιο είναι ότι το θέμα του ντοπαρίσματος, ακόμα και στον απλό (και ίσως στο πλαίσιο πλάκας) σχολιασμό ενός κειμένου μετά από ένα καταπληκτικό ποδοσφαιρικό παιχνίδι, παραμένει ένα πολυσύνθετο ζήτημα, που δεν εξηγείται από την παρανοϊκά απλουστευτική φράση "τους τελείωσε η ντόπα" ή αντίστοιχα "άρχισαν την ντόπα" για τη Ρεάλ.

Η υπόθεση Φουέντες

Και μία ιστορία για το τέλος. Εδώ και μερικές ημέρες δικάζεται στην Ισπανία ένας πασίγνωστος αθλητίατρος, ο Εουφεμιάνο Φουέντες. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο 68χρονος Ισπανός έθεσε σε κίνδυνο την υγεία αθλητών διαφόρων αθλημάτων, χορηγώντας τους απαγορευμένες ουσίες. Το δικαστήριο είναι ποινικό και δεν αφορά το ντόπινγκ, αλλά τη δημόσια υγεία. Οι αθλητές είναι τα θύματα και όχι οι θύτες στα χαρτιά.

Το όνομα του Φουέντες έχει συνδεθεί με συλλόγους όπως η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Βαλένθια, η Ρεάλ Σοσιεδάδ κ.ά. από το χώρο του ποδοσφαίρου. Οι Καταλανοί, μάλιστα, πήγαν στο δικαστήριο την γαλλική εφημερίδα "Le Monde", η οποία ισχυρίστηκε ότι υπάρχει σχέση με τον Ισπανό γιατρό, και κέρδισαν.

Ο Φουέντες χρησιμοποίησε διάφορες πρακτικές για να ντοπάρει τον εκάστοτε αθλητή που είχε υπό την προστασία του. Ο ίδιος ισχυρίζεται πως τα σκευάσματα που έδινε, στο χρόνο που τα έδινε, δεν είχαν απαγορευτεί ακόμα από την ισπανική υπηρεσία αντιντόπινγκ.

Για να διευκολύνει τη θέση του, ο Ισπανός ζήτησε από το δικαστήριο να αποκαλύψει τους αθλητές στους οποίους προσέφερε τις υπηρεσίες τους, αφού στα ευρήματα της αστυνομίας υπάρχουν απλώς μπουκαλάκια και σημειώσεις με αρχικά, τα οποία δεν μπορούν να ταυτοποιηθούν. Η δικαστής αρνήθηκε να δεχθεί αυτά τα ονόματα, διότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε παραβίαση προσωπικών δεδομένων, μιας και το αντικείμενο του δικαστηρίου ήταν διαφορετικό.

Είναι πολύ πιθανό ο Φουέντες να προσέφερε τις υπηρεσίες του και στους ποδοσφαιρικούς συλλόγους της πατρίδας του, εκτός από τις γαλλικές ποδηλατικές ομάδες. Είναι επίσης πιθανό, στο άμεσο μέλλον να αποδειχθεί κάτι τέτοιο, εάν οι ισπανικές αρχές επιχειρήσουν να ξεψαχνίσουν τα αρχεία του και να τα φέρουν στην αθλητική δικαιοσύνη. Αυτό που είναι βέβαιο, όμως, είναι ότι το ντόπινγκ πρόκειται για πολύ σοβαρή υπόθεση, που περιλαμβάνει λεπτούς χειρισμούς είτε βρίσκεσαι στη μία πλευρά είτε στην άλλη, και δεν είναι σαν ένα κουτί γάλα, που εάν τελειώσει το βράδυ, τότε απλά... μένεις από γάλα.