Ο άτεχνος Βέμερ, ο σίγουρος Σάντσεθ και τα λάθη του Αναστασίου

Η άδεια πέρασε, το πρωτάθλημα ξεκινάει το σαββατοκύριακο που έρχεται και το πρώτο θέμα στα ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού παραμένει ο Αμπέντ. Ο Αλγερινός είναι ένας χρήσιμος ποδοσφαιριστής που το κέντρο του Παναθηναϊκού πράγματι τον έχει ανάγκη. Με τη μεταγραφή του θα αποκτήσει σκληράδα, θα μπορέσει να εφαρμόσει πιο αποτελεσματικά το πρέσινγκ ψηλά, να βελτιώσει την αμυντική λειτουργία και να βάζει κάθετα έναν επιπλέον παίκτη στην αντίπαλη περιοχή.

Κούρασαν πολύ

Αλλά διάολε είσαι Παναθηναϊκός και είναι ο Αμπέντ! Δεν μπορεί από την ημέρα που επέστρεψε στην Νιούκαστλ να σέρνεται το συγκεκριμένο θέμα και να μην κλείνει ποτέ. Για τον Αμπέντ, πρόκειται, έναν Αλγερινό χρήσιμο χαφ που δεν μπορεί να βρει χώρο και ρόλο στην Νιούκαστλ, κλείστε επιτέλους το θέμα είτε θετικά είτε αρνητικά. Αν αποκτηθεί, θα προσφέρει, αν όμως για διάφορους λόγους δεν είναι εφικτό να επιστρέψει, δόξα τω θεώ υπάρχουν πολλοί ποδοσφαιριστές του επιπέδου του.

Θα πρέπει να αντιληφθούν στον Παναθηναϊκό πως μετά από δύο σεζόν δουλειάς με το ίδιο τεχνικό επιτελείο, φέτος ο στόχος όλων όσων εργάζονται για τον σύλλογο θα πρέπει να είναι να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός στο επίπεδο που ανήκει. Χρειάζεται να γίνει αντιληπτό πως μικραίνει τον σύλλογο η αδυναμία να βρεθεί εδώ και τρεις μεταγραφικές περιόδους άλλος ποδοσφαιριστής με τα στοιχεία του ακόμα και η επιμονή σε έναν ποδοσφαιριστή που δεν βρίσκεται και στο επίπεδο του... Γκεόργκι Χάτζι!

Μίας και πιάσαμε το θέμα των μεταγραφών, είναι αλήθεια πως σωστά η διοίκηση, οι άνθρωποι που ανέλαβαν τον μεταγραφικό σχεδιασμό και το τεχνικό επιτελείο αποφάσισαν να κλείσουν έγκαιρα τις μεταγραφές ώστε να έχει το μεγαλύτερο ποσοστό του ρόστερ στα χέρια του ο Γιάννης Αναστασίου. Είναι πολύ νωρίς αλλά η εικόνα της ομάδας με την Μπριζ, κάποιες επιλογές του προπονητή και μεμονωμένες ενέργειες των παικτών που αποκτήθηκαν δημιούργησαν φόβους για την ποιότητα αυτών που αποκτήθηκαν.

Ο πιο άτεχνος Γερμανός!

Στο ποδοσφαιρικό σχέδιο εξέλιξης του φετινού Παναθηναϊκού είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένας δεξιός μπακ που θα προσφέρει περισσότερα από ότι τα τελευταία δύο χρόνια οι Μπούρμπος, Τριανταφυλλόπουλος και Μαρινάκης.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Είναι νωρίς αλλά και φανερό πως ο Βέμερ δεν ξέρει μπάλα. Πιστεύω πως είναι αδύνατον να βρει κάποιος πιο άτεχνο Γερμανό ποδοσφαιριστή από τον Βέμερ. Το παιδί μπορεί να αποδειχτεί φιλότιμο, να δουλέψει, να βελτιώσει τον τρόπο που λειτουργεί στο ανασταλτικό κομμάτι, να μην ξανακάνει τα λάθη που στοίχησαν με την Μπριζ, αλλά σε μία θέση που ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν έναν φουλ μπακ που θα κλείσει μία μόνιμη πληγή, αποκτήθηκε ένας ποδοσφαιριστής, που από την πρώτη ματιά φαίνεται πως δεν διαθέτει καλή τεχνική κατάρτιση. Όταν κοίταξα τα στατιστικά του, μου είχε κάνει εντύπωση το πολύ χαμηλό νούμερο για μπακ στις εύστοχες πάσες με μόλις 65%. Από τον τρόπο που υποδέχεται την μπάλα γίνεται αντιληπτό πως δεν μπορείς να υπολογίζεις σε ποιοτικές επιλογές από την πλευρά του Βέμερ. Επειδή από νωρίς φάνηκε πως η συγκεκριμένη επιλογή δεν είναι η καλύτερη δυνατή, το σωστό θα είναι να γίνει έγκαιρα η παραδοχή του λάθους, να αποκτηθεί άλλος μπακ και ο Βέμερ να γεμίσει το ρόστερ σαν έξτρα λύση.

Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Σάντσεθ

Σοφά η διοίκηση του Παναθηναϊκού αποφάσισε να ανεβάσει το μπάτζετ για την θέση του στόπερ και κοίταξε ποδοσφαιριστές από το πάνω ράφι. Απέκτησε τον Σάντσες που ήταν στο ροτέσιον της Μάλαγα. Για την ακρίβεια, ο Ουέλινγκτον ήταν πέρυσι ο βασικός στόπερ και οι Σάντσεθ-Ανχελέρι έπαιζαν εναλλάξ παρτενέρ του.

Για τα στάνταρ του Παναθηναϊκού το να αποκτήσει κάποιο ενεργό μέλος της Μάλαγα αποτελεί υπέρβαση. Ο Σάντσεθ έκανε μία επιπόλαια ενέργεια με την Μπριζ που στοίχισε. Έδειξε επίσης αδυναμία στο προσωπικό μαρκάρισμα, φαίνεται και από τον σωματότυπο του πως δεν είναι καλός στο ένας με ένας και δεν μπορεί να πάρει προσωπικό μαρκάρισμα μέσα στην περιοχή. Δεν μπορεί όμως κανείς να ακυρώσει την συγκεκριμένη μεταγραφή. Πρόκειται για έναν στόπερ με φανερές αδυναμίες και πλεονεκτήματα. Που ήρθε για να κουμπώσει μαζί με έναν διαφορετικού τύπου στόπερ όπως είναι ο Ταυλαρίδης.

Ήμουν σε άδεια και έχω παρακολουθήσει μόνο τα δύο επίσημα παιχνίδια με την Μπριζ, διάβασα πως προβλημάτισε ο τρόπος που λειτούργησε το δίδυμο Σάντσεθ-Ταυλαρίδη με την Σοσιεδάδ. Προσωπικά το συγκεκριμένο δίδυμο δεν το φοβάμαι. Θέλει όπως είναι φυσικό το χρόνο του, αλλά θα κουμπώσει. Οι αδυναμίες τους και τα πλεονεκτήματα τους αλληλοσυμπληρώνονται. Ο Σάντσεθ ξέρει μπάλα, έχει καλή μεταφορά από χαμηλά, διαβάζει το παιχνίδι των αντιπάλων και μπορεί να καλύψει με τις κινήσεις του και τον τρόπο που τοποθετείται τα λάθη των συμπαικτών του ή να διαβάσει φάσεις που ξέφυγαν από τον παρτενέρ του και από τον ακραίο μπακ. Με την Μπριζ, βγάζοντας εκτός συζήτησης την επιπόλαιη ενέργεια που στοίχισε την αποβολή του, οι δύο φάσεις που εκτέθηκε, ήταν σε χώρο που έπρεπε να βρίσκεται ο αριστερός μπακ. Τόσο στο πρώτο γκολ, όσο και στην ντρίμπλα που τρώει από τον Μπολί και τον σώζει ο επόπτης σφυρίζοντας επιθετικό φάουλ, προσπάθησε να καλύψει αδικαιολόγητα κενά που άφηνε ο Πράνιτς.

Ένα αμυντικό δίδυμο θέλει το χρόνο του για να δέσει, δεν νομίζω πως το πρόβλημα του φετινού Παναθηναϊκού θα είναι το κέντρο της άμυνας του, δίχως να σημαίνει πως ο Σάντσεθ δεν έχει ατομικές αδυναμίες.

Περίεργη η ιστορία με τον Εσιέν

Πάμε στον Εσιέν. Με τον Γκανέζο είναι περίεργη ιστορία. Δεν γίνεται να μην πονηρεύτηκαν οι άνθρωποι που έκλεισαν την μεταγραφή πως ο Εσιέν πιθανότητα να έχει κάποιο πρόβλημα. Πρόκειται για ποδοσφαιριστή με τρεις επεμβάσεις στα γόνατα του, που τους τελευταίους μήνες ήταν ανενεργός και που το 2015 δεν είχε κάποιον καλό αγώνα στα πόδια του. Το όνομα του τεράστιο, αλλά ο κίνδυνος να μην είναι υγιής ήταν μεγάλος.

Έγινα κουραστικός μιλώντας για τον Εσιέν, να βάζω πάντα μπροστά το "αν είναι υγιής". Ακόμα και την ημέρα της άφιξης του τόνιζα στην εκπομπή στο Sport24 Radio, πως πρέπει να κοιτάξουν με προσοχή τις εξετάσεις του. Τον προβληματισμό τον έκανε ακόμα μεγαλύτερο, ο χρόνος που αποφάσισε ο ποδοσφαιριστής να κλείσει στον Παναθηναϊκό και δίχως να περιμένει προτάσεις από άλλα κλαμπ.

Το επιχείρημα ότι έδωσε τα λεφτά η Puma είναι σε λανθασμένη βάση. Γιατί ακόμα και να ήθελε η νέα εταιρία ένδυσης, να ωφεληθεί από ένα μεγάλο όνομα, γιατί να μην το κάνει με έναν ποδοσφαιριστή που θα προσφέρει κιόλας; Αν δηλαδή υπολογίσουμε πως προσέφερε η Puma ένα μεγάλο ποσό για έναν καλό όνομα το έγκλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο που δόθηκε για ποδοσφαιριστή που είναι αμφίβολο αν και πότε θα μπορέσει να βοηθήσει.

Πάμε τώρα στον Αναστασίου

Καταρχάς αποτελεί σκάνδαλο, που δύο συνεχόμενα χρόνια αποφάσισε να παίξει τα λεφτά με τερματοφύλακα τον Κοτσόλη. Δεν πιστεύω πως υπάρχει ο άλλος προπονητής που θα έπαιρνε τέτοια απόφαση. Δεν ξέρω σε πια κατάσταση ήταν ο Στιλ, αλλά θα έπρεπε να υπάρχει μέριμνα ώστε τα παιχνίδια που θα εξασφάλιζαν την βιωσιμότητα του συλλόγου να δοθούν με τερματοφύλακα που θα διαθέτει ρεφλέξ.

Ο Γιάννης Αναστασίου θα πρέπει να καταλάβει πως η φετινή σεζόν είναι πιο απαιτητική. Δούλεψε σε ένα εύκολο περιβάλλον για δύο χρόνια που του επέτρεψε να κάνει λάθη δίχως πίεση. Γεγονός που του επέτρεψε να εξελιχθεί ο ίδιος και μέσα από την δουλειά του ίδιου και του επιτελείου του να εξελιχθεί και ο Παναθηναϊκός. Είναι πραγματικότητα πως ανέλαβε τον σύλλογο πολύ πιο κάτω από τα πραγματικά του στάνταρ και έγιναν βήματα προόδου.

Φέτος όμως θα τρέξει την 3η του σεζόν σαν προπονητής του Παναθηναϊκού και ο κόσμος πλέον δεν έχει άλλες αντοχές. Διψά για να ξαναδεί τον Παναθηναϊκό ανταγωνιστικό στο ευρωπαϊκό επίπεδο που ανήκει ο σύλλογος και να μπορέσει να γίνει πραγματικός διεκδικητής του τίτλου.

Ο αποκλεισμός με την Μπριζ πόνεσε τον κόσμο του Παναθηναϊκού, γιατί ήταν φανερό πως σαν αντίπαλος ήταν στα μέτρα του. Ο αποκλεισμός ήρθε γιατί ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές έδειξαν ανίκανοι να διαχειριστούν ένα τέτοιου είδους παιχνίδι.

Οι ευρωπαϊκοί αγώνες, έχουν περισσότερο καθαρό χρόνο, ο ρυθμός που μπορεί να βγάλει ο αντίπαλος είναι υψηλός και χρειάζεται ο προπονητής να ξέρει να διαχειριστεί ειδικές καταστάσεις. Πέρα από τις επιλογές σε πρόσωπα και από τα ατομικά λάθη των ποδοσφαιριστών, ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από την Μπριζ, επειδή ο Αναστασίου έμείνε άπραγος στην αλλαγή συστήματος του Πρεντόμ στο ημίχρονο.

Ο Βέλγος προπονητής διαπίστωσε πως ο Παναθηναϊκός δεν βγάζει δεύτερο ποδοσφαιριστή από τα άκρα και μόνο κάθετα μπορεί να απειλήσει, ενώ έπρεπε να γεμίσει την περιοχή του Παναθηναϊκού καθώς ήθελε γκολ για να προκριθεί. Το 3-5-2 του εξυπηρετούσε τα σχέδια. Υπήρχε ο παραπάνω στόπερ για να ελέγξει τον Καρέλη και τον Μπεργκ και με την χρησιμοποίηση δεύτερου φορ έφερε πίεση στο κέντρο άμυνας του Παναθηναϊκού. Εκείνη την στιγμή ο Αναστασίου είχε σκορ πρόκρισης και τα περιθώρια να αντιδράσει. Επειδή έχει διατελέσει βοηθός του Τεν Κάτε θα έπρεπε να θυμάται πως όποτε στην Ευρώπη ο αντίπαλος έπαιζε με δύο φορ, ο Τεν Κάτε άλλαζε την τακτική και έπαιζε με τριάδα στην άμυνα. Υπήρχε και στην ενδεκάδα ο Κουτρουμπής, οπότε ήταν και εύκολη η προσαρμογή.

Δεν το έκανε, δεν δοκίμασε ούτε να χτυπήσει το 3-5-2 στην αδυναμία του, δηλαδή στο μαρκάρισμα στις πλευρές. Θα μπορούσε κάλλιστα να σταματήσει να χαραμίζει τον Μπεργκ σε ρόλο επιτελικού χαφ, να τον περάσει στράικερ και αντί του αρνητικού και άτεχνου για τέτοια παιχνίδια Καρέλη, να πάρει πλάτος και ταχύτητα περνώντας ένα εκ των Καλτσα, Κλωναρίδη.

Η διαχείριση των αγώνων

Δεν θέλω να είμαι σκληρός, άλλωστε η σεζόν είναι στο ξεκίνημα της και συνεχίζω να πιστεύω πως παρά τις λανθασμένες επιλογές, ο Παναθηναϊκός έχει κάνει βήματα προόδου, λόγω της δουλειάς που έχει γίνει αυτά τα δύο χρόνια και έφθασε σε ένα επίπεδο, να μπορεί να κοιτάει στα μάτια αντιπάλους στο επίπεδο της Μπριζ. Για να έρθουν όμως επιτυχίες, λείπουν κάποιες λεπτομέρειες όπως ισχυρίζεται και ο ίδιος ο Γιάννης Αναστασίου. Η μεγαλύτερη όμως λεπτομέρεια, έχει να κάνει με τον τρόπο που κοουτσάρει και διαχειρίζεται ο ίδιος τα συγκεκριμένα ειδικά παιχνίδια. Η δική του αδυναμία, η απειρία του από τέτοιες καταστάσεις στοίχησαν την πρόκριση στον Παναθηναϊκό.

Αντέδρασε καθυστερημένα και ενώ είχε χαθεί το σκορ πρόκρισης, και όταν αποφάσισε να επέμβει, βγάζοντας τους Κουτρουμπή-Νίνη που ήταν η ραχοκοκαλιά της ομάδας, σε ανασταλτική λειτουργία και ανάπτυξη, πρακτικά ήταν σαν να σφύριξε πρόωρα την λήξη της αναμέτρησης. Το σχήμα που αποφάσισε να κλείσει την σειρά με την Μπριζ, δεν ήταν καν ανταγωνιστικό.

Η σαιζόν τώρα αρχίζει, υπάρχουν περιθώρια ο Παναθηναϊκός να αποδειχτεί βελτιωμένος, αλλά θα πρέπει όλοι να καταλάβουν πως φέτος η δουλειά τους θα έχει μεγαλύτερη πίεση και για να πετύχουν θα πρέπει, όσοι δουλεύουν στον σύλλογο να βάλουν πιο ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων από ότι τα δύο προηγούμενα χρόνια.