Ο Αλαφούζος, η δικαστική απόφαση και οι Φύσσας-Βόκολος

Ο Τσάρλυ γράφει για το διοικητικό κομμάτι του Παναθηναϊκού. Τον Αλαφούζο, τα 23 εκ., τα λάθη του, τους Φύσσα-Βόκολο και την ανάγκη συνεργατών που θα εμπνεύσουν.

Ο Αλαφούζος, η δικαστική απόφαση και οι Φύσσας-Βόκολος

Τις τελευταίες ημέρες στον Παναθηναϊκό, εξελίσσεται ένα πλάνο μαζέματος της κατάστασης από την διοίκηση του Παναθηναϊκού. Σχέδιο μαζέματος και επιστροφής τόσο στο διοικητικό, όσο και στο αγωνιστικό κομμάτι. Οι δύο λειτουργίες, είναι ξεχωριστές, αλλά και άμεσα συνδεδεμένες. Σήμερα θα ασχοληθούμε με το διοικητικό κομμάτι.

Ο Γιάννης Αλαφούζος, σε ένα κλίμα αμφισβήτησης γνωρίζει πως είναι αναγκασμένος να βάλει το χέρι στην τσέπη ή για να έχουμε πιάσει όλα τα πιθανά ενδεχόμενα, να φροντίσει ο ίδιος να καλυφθεί η οικονομική ζημιά που δημιουργείτε από την φετινή χρήση στον Παναθηναϊκό και δεν είχε υπολογιστεί.

Νιώθει μόνος ο Αλαφούζος

Αυτό πρέπει να συμβεί σε ένα χρονικό διάστημα που έχασε την στήριξη του από σημαντική μερίδα οργανωμένων και η πλειοψηφία του κόσμου του Παναθηναϊκού αναζητά να βρεθεί ένας μεσσίας. Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πόσο δύσκολη είναι η θέση του Γιάννη Αλαφούζου καθώς για να συνεχίσει να τρέχει ο Παναθηναϊκός και να πάρει άδεια για να παίξει στην Ευρώπη, θα χρειαστεί να μπει στα ταμεία του συλλόγου ένα σημαντικό ποσό στην ΑΜΚ, ώστε να καλυφθούν οι ταμειακές ανάγκες.

Ο Αλαφούζος πρέπει να προφυλάξει τον εαυτό του από όποιον θελήσει να τον απομακρύνει από τον Παναθηναϊκό, μόνο με μία πιθανή παρουσία του. Ο ίδιος έχει αντιληφθεί πως το πρότζεκτ που μπορεί να παρουσιάσει δεν καλύπτει τα θέλω της πλειοψηφίας του κόσμου του Παναθηναϊκού και από την στιγμή που χάνει το στήριγμα του, που ήταν οι οργανωμένοι, αρχίζει να νιώθει μόνος.

Ο φόβος του

Η αλήθεια, είναι πως αυτήν την εποχή είναι και ο μοναδικός που πράττει στο προσκήνιο και διατηρεί στην ζωή τον Παναθηναϊκό. Δεν ήταν τυχαία η απόφαση του στην πρόσφατη συνέλευση της Παναθηναϊκής Συμμαχίας, να αναφερθεί σε συγκεκριμένο νούμερο που έχει επενδύσει στον σύλλογο. Δεν είναι τυχαίο που ένιωσε την ανάγκη να γνωστοποιήσει πως έχει επενδύσει 23 εκατομμύρια ευρώ στον Παναθηναϊκό. Συνέχισε λέγοντας, πως έχει επενδύσει περισσότερα από ότι ο Βγενόπουλος επί πολύμετοχικότητας. Χρησιμοποίησε την λέξη επένδυση, γιατί ο ίδιος έχει καταλάβει πως κινδυνεύει να θεωρηθεί διαχειριστής σε μία περίοδο που ο Παναθηναϊκός διατηρείται στην ζωή και όταν έρθει κάποιος που θα πείσει πως είναι επενδυτής, αυτός θα είναι υποχρεωμένος να ανοίξει την πόρτα και να φύγει. Αυτός είναι ο φόβος και ο κίνδυνος για τον Γιάννη Αλαφούζο.

Επένδυση χωρίς προοπτική δεν υπάρχει

Δεν έχω πρόσβαση στα λογιστικά του Παναθηναϊκού και δεν μπορώ να ξέρω το ποσό που έχει βάλει από την προσωπική του περιουσία στον σύλλογο. Το πρόβλημα όμως είναι πως όταν κάνεις επένδυση πρέπει να υπάρχει εξέλιξη η έστω προοπτική εξέλιξης. Στον Παναθηναϊκό υπάρχει μία μιζέρια. Ο σύλλογος χάνει χρόνο με τον χρόνο το πραγματικό του μέγεθος και η αποτυχία του καλοκαιριού να μπει ο Παναθηναϊκός στους ομίλους του Γιουρόπα στοίχισε σε όλα τα επίπεδα. Βλέπουμε ποδοσφαιριστές χωρίς κίνητρο, τον Μπεργκ να αγωνίζεται σε μία ομάδα που δεν μπορεί να καλύψει τις απαιτήσεις του και να μοιάζει πως όσο παραμένει το κάνει χαριστικά, ενώ η διοίκηση έχει χάσει την επαφή της τόσο με τους οργανωμένους, αλλά κυρίως με τον απλό κόσμο του Παναθηναϊκού.

Επαναλαμβάνω, πάντως πως όταν μιλάς για επένδυση και θες να περάσεις σαν επενδυτής και όχι σαν διαχειριστής πρέπει αυτή η επένδυση, να οδηγήσει με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα στην ανάπτυξη του συλλόγου. Αυτήν την στιγμή, το μόνο που μπορεί να κάνει η συγκεκριμένη διοίκηση είναι να κρατά τον Παναθηναϊκό στην ζωή, να ρυθμίζει τις οφειλές του, να τηρεί τις συμφωνίες και τις υποχρεώσεις του συλλόγου και να παίρνει άδεια για να μετέχει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Δεν βρίσκεται στο πραγματικό του μέγεθος

Ακόμα και η συμβατική διατήρηση στην ζωή είναι προτιμότερη από τον θάνατο, όμως ο ασθενής πάντα ονειρεύεται να γίνει καλά και να επιστρέψει η ζωή του, στο επίπεδο που βρισκόταν. Ο Παναθηναϊκός σήμερα δεν βρίσκεται στο πραγματικό του μέγεθος. Δεν έχει το ρόστερ που θα έπρεπε, δεν έχει το γήπεδο, ούτε το προπονητικό κέντρο που θα έπρεπε, δεν έχει στο πλευρό του τον κόσμο που θα έπρεπε, δεν μετέχει στις διοργανώσεις που θα έπρεπε δεν διεκδικεί τους στόχους που θα έπρεπε.

Το καλοκαίρι χάθηκε η προοπτική και η πίστη πως μέσα από αυτήν την προσέγγιση, μπορεί να επιτευχθεί κάποιος στόχος που να ικανοποιεί τους φίλους του συλλόγου και όταν δεν μπορείς να προσφέρεις ελπίδα και προοπτική ανάπτυξης δεν μπορεί να θες να λέγεσαι επενδυτής ακόμα και αν έχεις χαλάσει χρήματα.

Στηρίζει την επένδυση σε δικαστική απόφαση

Για εμένα όσο περισσότερα έχει χαλάσει ο Αλαφούζος, τόσο πιο αποτυχημένος είναι. Δεν έχω λόγο να αντικρούσω το ποσό που ανέφερε. Αλλά η ερώτηση μου είναι αν μοιάζει ο Παναθηναϊκός με σύλλογο που έχουν επενδυθεί από την διοίκηση του 23 εκατομμύρια ευρώ. Στην ομιλία του η προοπτική που άφησε ανοιχτή ο Γιάννης Αλαφούζος, είναι να τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός και να βγει ο Παναθηναϊκός 2ος!

Μπορεί και να υπάρχει σαν ενδεχόμενο δεν αντιλέγω, ούτε έχω στα χέρια μου όλα τα στοιχεία. Είναι όμως δυνατόν, να τοποθετείται ένας άνθρωπός που θέλει να λέγετε επενδυτής και το μόνο παράθυρο προοπτικής εξέλιξης που να αφήνει ανοιχτό, να είναι μέσα από μία δικαστική απόφαση;

Δεν τον βοήθησαν οι συνεργάτες του

Δεν απαξιώνω τον ρόλο του. Βρέθηκε σε μία δύσκολη κατάσταση και για εμένα, από όλους τους διοικητικούς παράγοντες που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια από τον Παναθηναϊκό, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύλλογος έχει την μικρότερη ευθύνη. Όμως, με ευθύνες και συνεργατών απέτυχε να δώσει προοπτική, όραμα.

Να του θυμίσω πόσο διαφορετική ήταν η κατάσταση μετά την κατάκτηση του κυπέλλου το καλοκαίρι του 2014. Ο ίδιος ήταν στο τιμόνι του συλλόγου, λεφτά είχε χαλάσει πολύ λιγότερα από ό,τι σήμερα, η καλή δουλειά που έκαναν μέχρι εκείνο το σημείο οι συνεργάτες του είχε βοηθήσει στο να υπάρχει προοπτική. Δυστυχώς για τον ίδιο σήμερα αυτή δεν υπάρχει. Και οι ιδέες του, πλέον, περιορίζονται μόνο στην τιμωρία του Ολυμπιακού.

Φύσσας-Βόκολος κατώτεροι των απαιτήσεων

Από τα ρεπορτάζ, φαίνεται πως έχει αντιληφθεί ότι χρειάζεται νέους συνεργάτες. Στην πράξη θα αποδειχτεί, αν αυτοί που θα επιλεγούν και που τελικά θα συμφωνήσουν στην προοπτική συνεργασίας με τον Παναθηναϊκό του Αλαφούζου, θα έρθουν για να πλαισιώσουν ή να αντικαταστήσουν τους Φύσσα, Βόκολο. Η αλήθεια όμως είναι πως το συγκεκριμένο δίδυμο αποδεικνύεται κατώτερο των προσδοκιών.

Κατώτεροι στον τρόπο που λειτούργησαν στην μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού, με τον δειλό τρόπο που φέρθηκαν στα επεισόδια με τον Ολυμπιακό, αλλά και με την τάση αυτοπροστασίας που δείχνουν στα δύσκολα, που μπορεί να κάνει καλό στο προφίλ τους, αλλά δεν βοηθά τον Παναθηναϊκό, ούτε τον Γιάννη Αλαφούζο.

Χρειάζεται συνεργάτες να τσαλακωθούν και να εμπνεύσουν

Είναι βέβαιο πως άμεσα θα υπάρχουν εξελίξεις. Ο Αλαφούζος χρειάζεται συνεργάτες που θα δώσουν από το δικό τους πόστο μάχες, θα πάρουν σωστές αποφάσεις αλλά και θα δεχτούν να τσαλακωθούν. Χρειάζεται επίσης, οι συνεργάτες του να μπορούν να φέρουν κοντά τον κόσμο του Παναθηναϊκού με την ομάδα, να λειτουργήσουν σαν συνδετικοί κρίκοι. Το πρόβλημα, όμως είναι πως λείπει από την σημερινή διοίκηση η προοπτική. Οπότε είναι δύσκολο, κάποιο πραγματικά μεγάλο μέγεθος, τύπου Καραγκούνη που γράφτηκε σήμερα, που μπορεί η παρουσία του να δώσει κίνητρο για συμπαράσταση και να λειτουργήσει σαν συνδετικός κρίκος διοίκησης, οπαδών, ποδοσφαιριστών, να δεχτεί να παίξει το χαρτί του με τα σημερινά δεδομένα.

Ο Γιάννης Αλαφούζος καταλαβαίνει πως χρειάζεται κάτι διαφορετικό στο ποδοσφαιρικό τμήμα, από τον καλό στις δημόσιες σχέσεις Τάκη Φύσσα και από την επιλογή του Λεωνίδα Βόκολου, αλλά η λογική λέει πως θα δυσκολευτεί να πείσει κάποιο δυνατό όνομα στην συνείδηση του κόσμου του Παναθηναϊκού.

Αν φύγει ο Μπεργκ...

Για τα αγωνιστικά, περιμένω να κλείσει ο πρώτος κύκλος Στραματσιόνι, να γίνουν και τα παιχνίδια με Κέρκυρα για το Κύπελλο και με τον Πανθρακικό για το πρωτάθλημα και να γράψω ένα συνολικό κείμενο.

Κλείνω απλά γράφοντας ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει τον Μπεργκ. Αν φύγει ο μοναδικός ποδοσφαιριστής, που σήμερα είναι ανάλογος του μεγέθους του συλλόγου η επόμενη ημέρα θα είναι δύσκολη για όσους βρίσκονται στην ομάδα, αλλά και για όσους αγαπάνε τον σύλλογο. Γιατί, όσο υπάρχει ο Μπεργκ και γνωρίζει πως έχεις την τύχη να έχει το ρόστερ σου έναν παικταρά στην επίθεση έχεις και μία μικρή ελπίδα, πως με κάποιες έξυπνες ποδοσφαιρικές επιλογές, με καλή δουλειά και τύχη κάτι μπορεί να συμβεί. Αν φύγει ο Μπεργκ, στερείς από τον Παναθηναϊκό φίλαθλο την ελπίδα, να πιστέψει ακόμα και στο θαύμα.

News 24/7

24MEDIA NETWORK