Η λεπτή κόκκινη γραμμή

Με την Ελλάδα, δηλαδή, να βρίσκεται από πολύ νωρίς με την πλάτη στον τοίχο κυνηγώντας το σκορ. Όμως, οι διεθνείς και ο Φερνάντο Σάντος έχουν μια τελευταία ευκαιρία για να επανορθώσουν, στον «τελικό» απέναντι στη Ρωσία το ερχόμενο Σάββατο.

Δίνεται στην Ελλάδα η δυνατότητα να κερδίσει στο «φώτο φίνις» την πρόκριση από τους Ρώσους για τα νοκ άουτ παιχνίδια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, αλλά για να συμβεί αυτό, θα πρέπει όλοι, προπονητής και παίκτες να θυμηθούν τον καλό τους εαυτό. Εκείνο της προκριματικής φάσης και, βέβαια, να παρουσιαστούν πολλοί καλύτεροι απ΄ ότι στο β΄ ημίχρονο του αγώνα με την Πολωνία.

Διότι, οι Ρώσοι ήταν και παραμένουν το φαβορί του ομίλου. Και ο Άλαν Τζαγκόεφ δεν αστειεύεται -έχει πετύχει τα τρία από τα πέντε τέρματα στα δύο πρώτα παιχνίδια και είναι για την ώρα πρώτος σκόρερ στη διοργάνωση. Όταν όμως οι Πολωνοί βάζουν δύσκολα στη Ρωσία, γιατί να μην το κάνει και η ελληνική ομάδα;

Αρκεί, βέβαια, ο Σάντος και οι ποδοσφαιριστές να τραβήξουν μια κόκκινη γραμμή, αφήνοντας -προς το παρόν- στην άκρη ότι έγινε στους δύο πρώτους αγώνες και να μπουν απόλυτα συγκεντρωμένοι και με πλάνο στο Εθνικό Στάδιο της Βαρσοβίας το Σάββατο το βράδυ για (να δανειστούμε και έναν όρο από το τένις) το… match point.

Και φυσικά να μην πιαστούν αδιάβαστοι, ούτε να βρεθούν να κυνηγούν πάλι το σκορ. Να θυμίσουμε, πως η Ρωσία «χτύπησε» στην αρχή του αγώνα με την Τσεχία (άνοιξε το σκορ στο 15΄ με τον Τζακόεφ) και πέτυχε –πρώτη- τέρμα κόντρα στους Πολωνούς λίγο μετά την συμπλήρωση του πρώτου ημιώρου. Άρα, ο Πορτογάλος τεχνικός και οι διεθνείς γνωρίζουν και πρέπει να συμπεριφερθούν αναλόγως…

Αν κερδίσει η Ελλάδα, λίγοι θα θυμούνται μετά από καιρό, αν η εθνική έπαιξε καλό ποδόσφαιρο στο τουρνουά, κι αν έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ο τάδε και όχι ο τάδε στην ενδεκάδα. Η τελευταία εντύπωση είναι εκείνη που μένει, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για πρόκριση.

Όχι, ότι δεν πρέπει να σταθούμε στα κακώς κείμενα. Θα το κάνουμε, γιατί μόνο έτσι μπορεί να προοδεύσει η ομάδα. Αλλά παράλληλα είναι η ώρα της ανασύνταξης, της αυτοκριτικής των παικτών και του προπονητή και της ύστατης προσπάθειας, καθώς στο χέρι τους είναι να ανατρέψουν την κατάσταση.

Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να επαναληφθούν:

Πρώτον, η έλλειψη συγκέντρωσης στα πρώτα λεπτά του αγώνα. Είναι ανεπίτρεπτο να συμβαίνει σε παιχνίδια τέτοιου επιπέδου και πληρώνεται ακριβά.

Δεύτερον, το πάρτι που έκαναν Πολωνοί και Τσέχοι στην αριστερή πλευρά της εθνικής ομάδας. Ο Σάντος οφείλει να κλείσει την «μαύρη τρύπα» και έχει τις λύσεις.

Τρίτον, χρειάζεται πλάνο και ορθολογική ανάπτυξη του παιχνιδιού. Το σύστημα η μπάλα στον Κατσουράνη να κάνει γιόμες από την άμυνα, όπως έγινε μετά τη μείωση του σκορ από τον Γκέκα στον αγώνα με την Τσεχία, δεν βγάζει πουθενά. Φάνηκε άλλωστε στο τελευταίο ημίωρο του ματς. Απαιτείται καθαρό μυαλό, ανάπτυξη από τα άκρα, κι ένας «συνδετικός κρίκος» που να ενώνει την άμυνα με την επίθεση, ώστε η Ελλάδα να γίνει πιο απειλητική.

Επίσης, με το να φορτώνεις την αντίπαλη περιοχή με επιθετικούς, δεν σημαίνει αυτόματα πως θα κάνεις και ευκαιρίες. Η εικόνα στο τελευταίο εικοσάλεπτο κόντρα στους Τσέχους ήταν ενδεικτική. Είναι φανερό ότι χρειάζεται τρόπος…

Τουλάχιστον, με την επιστροφή του Παπασταθόπουλου στο κέντρο της άμυνας, έχοντας στο πλάι του τον Κυριάκο Παπαδόπουλο, ο Κατσουράνης θα επιστρέψει στα χαφ και μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερα πράγματα, όσον αφορά την οργάνωση του παιχνιδιού, στον αγώνα με τη Ρωσία.

Ας ελπίσουμε ακόμη η Ελλάδα να έχει και την τύχη με το μέρος της αυτή τη φορά, γιατί πέρα από τα λάθη του προπονητή και των παικτών, πήγαν στραβά και αρκετά πράγματα (για παράδειγμα, οι απώλειες του Αβραάμ Παπαδόπουλου και του Παπασταθόπουλου), όπως βέβαια να έχει και καλύτερη διαιτησία.

Το σημαντικό είναι ότι οι διεθνείς και ο Σάντος αναφωνούν από τα μεσάνυχτα της Τρίτης “dum spiro spero” (όσο αναπνέω ελπίζω), καθώς έχουν μια ακόμη ευκαιρία και στο χέρι τους είναι να μην την αφήσουν να πάει χαμένη…