Αποτυχία με ονοματεπώνυμο

Το… κακό πηγάζει όμως από μία σειρά αποφάσεων και αυτές τις πήρε προσωπικά ο Γιώργος Βασιλακόπουλος. Μία αλυσίδα επιλογών από όπου προέκυψε η διόλου τιμητική εικόνα στην Σλοβενία. Διότι όσο και να χειροκροτήσουμε, όσο και να μην ξεχάσουμε, όσο κι αν αγαπάμε, αυτή η εθνική υπέστη την μεγαλύτερη πανωλεθρία από το 2001. Ναι μπορείς να ηττηθείς, να αποκλειστείς, να μην προχωρήσεις. Στην Σλοβενία όμως, μπασκετικά, πήγαμε πολλά χρόνια πίσω, ένα ισχυρότατο κτύπημα του οποίου τις συνέπειες θα τις βιώσουμε στο εγγύς μέλλον όποια wild card κι αν μας δώσουν.

Όλα αυτά, φέρουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή του προέδρου της ομοσπονδίας, του Αη…Γιώργη που λένε οι πολλοί «φίλοι» του, οι οποίοι είναι σίγουρο ότι μετά την ήττα από την Κροατία έσπευσαν να τον παρακαλέσουν να φέρει: «μαύρο παικταρά» διότι ο Ντρέιπερ μας σκότωσε. Με τέτοιους φίλους, δεν χρειάζονται εχθροί.

Πολλές φορές κάνουμε χιούμορ με τον πρόεδρο και τα…παιδιά της παρέας της φεγγαρόπετρας, τώρα όμως τα αστεία τελείωσαν. Ούτε να ειρωνευτούμε έχουμε δικαίωμα τον κορυφαίο παράγοντα του ελληνικού αθλητισμού. Υποχρέωσή μας είναι να του καταδείξουμε, για πολλοστή φορά, τα τεράστια λάθη του με την ελπίδα ότι θα αποφασίσει ως ένας σοφός παράγοντας, όχι ως ένας ξεροκέφαλος εγωϊστής.

Πώς προσελήφθη ο Τρινκιέρι

Η αλήθεια είναι ότι ο Βασιλακόπουλος «σύρθηκε» στην επιλογή Τρινκιέρι αλλά θα την χρεωθεί ολοκληρωτικά.

Πολλοί είχατε επικρίνει το περυσινό άρθρο, μετά την αποτυχία στο προολυμπιακό με τον τίτλο: «κωδικός εξοντώστε τον Ζούρο».Λογικό να σκεφτούν ορισμένοι ότι ο γράφων είναι φίλος με τον προπονητή οπότε τον κάλυπτε για την ήττα από την Νιγηρία. Το λέγαμε τότε, για να δικαιωθούμε τώρα: η σχεδόν αήθης επίθεση προς το προπονητικό τιμ, είχε ως σκοπό την απόλυσή του για άλλους λόγους πέραν του αγωνιστικού. Ο Βασιλακόπουλος είχε αποφασίσει ότι δεν θα αλλάξει προπονητές, κρίνοντας με βάση το Ευρωμπάσκετ του 2011 και ορισμένες από τις συνθήκες του 2012(ανύπαρκτη προετοιμασία λόγω πρωταθλημάτων, σφαγιαστική διαιτησία με την Νιγηρία συν βεβαίως τα λάθη του προπονητή) γι αυτό και υπήρξαν ακραίες δηλώσεις με σκοπό να πιεστεί η απόλυση.

«Φέρτε τον Γιαννάκη»

Το σκεπτικό; Μία ομάδα εντός της ομοσπονδίας θέλει την επιστροφή του Παναγιώτη Γιαννάκη, θεωρώντας τον ως τον πλέον ικανό. Και στην Κίνα την ίδια άποψη είχαν, για να κάνουμε λίγο χιούμορ. Υπάρχει αυτή η θέση βάσει των τεράστιων επιτυχιών της εθνικής επί «Δράκου». Ο Βασιλακόπουλος όμως εμμένει στην άποψή του ότι δεν πρέπει να επιστρέψει ακόμα στην εθνική γι αυτό και για να μην κακορδίσει την παρέα, δίνεται εντολή να αναζητηθεί ένας μεγάλος προπονητής με λογικό κασέ και …λογικές απαιτήσεις γενικώς. Φυσικά ουδείς έμπειρος επαγγελματίας θα δεχόταν είτε το κασέ είτε τις λογικές…απαιτήσεις σε κομμάτια της δουλειάς του, οπότε μπήκε στο κάδρο ο Τρινκιέρι.

Καλός προπονητής, μέσα στην πεντάδα των καλύτερων στην πατρίδα του αλλά μακριά από τις…πρώτες θέσεις, οικονομικότατος και κυρίως πρόθυμος να πει ναι σε όλα για την πρώτη μεγάλη «δουλειά» της καριέρας του.

Ο πρόθυμος κόουτς και οι άπειροι βοηθοί

Ο Βασιλακόπουλος δεν εξέτασε ούτε το μπάσκετ που διδάσκει ο Τρινκιέρι, αν ταιριάζει η φιλοσοφία του στο υλικό που είχε να διαχειριστεί, ούτε την εμπειρία του αλλά μόνο την προθυμία του. Το κακό έδεσε όταν η ομοσπονδία απέρριψε όλες τις προτάσεις του κόουτς για βοηθούς και προώθησε δύο δικά της, όπως τα θεωρεί, παιδιά. Παπανικολάου και Λημνιάτης μετρούν αθροιστικά έξι ώρες ως πρώτοι προπονητές σε οποιοδήποτε επίπεδο. Δύο παιδιά με τεράστιο μέλλον, σπουδαία μυαλά, αλλά ακόμα δεν είναι ούτε στον σύνδεσμο Ελλήνων προπονητών. Και αυτοί στην εξίσωση διότι δεν έχουν οικονομικές απαιτήσεις αφενός και αφετέρου ο Παπανικολάου περιλαμβάνεται στο μέλλον της εθνικής. Ως αποτέλεσμα, κινδυνεύουν να …καούν πριν καν ξεκινήσουν. Μόνο ο Ηλίας Κατζούρης, ο τέταρτος προπονητής, προσελήφθη μετά από εισήγηση του προπονητή.

Ξεκινώντας την προετοιμασία ήταν σαφές ότι υπήρχαν πράγματα τα οποία ο Τρινκιέρι έπρεπε να αλλάξει σε σχέση με τον προκάτοχό του: η 12αδα ήταν σχεδόν αποφασισμένη, συγκεκριμένοι παίκτες ήταν εκτός πλάνων όπως ο Βασιλειάδης και ο Βουγιούκας ενώ δεν είχε το δικαίωμα να δώσει άδεια στον Καλάθη. Βεβαίως ο ομογενής γκαρντ έθεσε εαυτόν εκτός εθνικής αφού και η ομοσπονδία φρόντισε να του επιτεθεί με διάφορες δηλώσεις.

Να γλυτώναμε τα 20.000 ευρώ

Οι αγωνιστικές παλινωδίες του Ιταλού μετά τις ήττες στο Ουλμ, οφείλονται σε μεγάλο βαθμό μετά από συζητήσεις με το…περιβάλλον της ομοσπονδίας καθώς θεωρήθηκε ότι η εθνική δεν παίζει άμυνα όπως θα έπρεπε. Αλλαγές σε πλάνα, σε παίκτες, σε στυλ και φτάνουμε στο αγωνιστικό έκτρωμα, αναλογικά με την αξία των παικτών, της Σλοβενίας.

Τι στο καλό, 20.000 λιγότερα αν πλήρωνε ο διοικητικός ηγέτης για τις καλές του σχέσεις, θα είχαμε ή καλύτερο πρώτο προπονητή ή έναν πεπειραμένο συνεργάτη, αλλά προτιμήθηκε η σιγουριά του «ο πρόεδρος στεναχωρήθηκε από όσα είδε». Κι όμως πρόεδρε, δεν θα υπήρχε ανάγκη για καμία στήριξη αν η εθνική πετύχαινε.

Ο πρόεδρος τον διάλεξε, τον κατήχησε, τώρα πρέπει να πάρει αυτός την ευθύνη για την αποτυχία. Μία ακόμα αποτυχημένη επιλογή από έναν άνθρωπο με τόσες εμπειρίες που ειλικρινά σκέφτεσαι αν ενδιαφέρεται πια. Η εθνική είναι ομάδα και ως ομάδα ο πρόεδρός της οφείλει να την αντιμετωπίζει σοβαρά όχι ως ένα ακόμα καπρίτσιο την ώρα που παίζει τάβλι. Όπως την αντιμετώπιζε τόσα χρόνια και την ωθούσε σε θριάμβους.

Αποφάσεις χωρίς εγωϊσμό

Τι θα κάνει από εδώ και πέρα; Η λογική λέει ότι θα αντιδράσει επιθετικά προς όσους έχουν μείνει να κάνουν κριτική. Στο τέλος της ημέρας, ούτε η παρέα της φεγγαρόπετρας θα του επιτρέψει να δει την αλήθεια: ότι όποια απόφαση αν ληφθεί πρέπει να είναι με προοπτική τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 όχι νωρίτερα. Καμία wild card δεν θα διορθώσει τα σφάλματά του, πιθανώς δε να δημιουργήσει πεδίο δόξης λαμπρό για καινούργια. Αν είναι για παράδειγμα πρέπει να αποκτήσει εμπειρία ο Τρινκιέρι στην πλάτη του ελληνικού μπάσκετ, ας του δωθεί ο χρόνος να κάνει λάθη μέχρι το 2020. Κάποτε θα μάθει. Νομοτελειακά.

Συνολικά είναι η ώρα να δούμε πώς λειτουργεί η ομοσπονδία, πώς επιλέγει τους προπονητές της, τί προγραμματισμό έχει για όλο το οικοδόμημα. Είναι η ώρα η…μασονία, να ταβήξει το παραβάν και να αποκαλύψει στον κόσμο αλήθειες. Κάποτε η μπασκετική μασονία πίστευε πως η καλύτερη υπηρεσία στο μπάσκετ είναι να κρύβονται όλα τα προβλήματα και να προστατεύονται οι πρωταγωνιστές του. Όταν σταμάτησαν οι επιτυχίες η…προστασία, προξένησε την δυσφορία του κόσμου και την απομάκρυνσή του από το άθλημα..

Αυτή την στιγμή το ελληνικό μπάσκετ θα λάβει αποφάσεις για το μέλλον του. Να τις λάβουν οι ικανοί, οι γνώστες του αντικειμένου.

Στο φινάλε ο Γιώργος Βασιλακόπουλος λειτουργούσε πάντα για το καλό του αθλήματος και αν το καλό είναι η αποχώρησή του, οφείλει να πάρει αυτή την γενναία απόφαση, παραδίδοντας την σκυτάλη. Τώρα πριν καταρρακώσει την υστεροφημία του και δεν είναι θέμα ηλικίας, αλλά…ζέσης, ενδιαφέροντος, τρέλας, πάθους, γνώσης της σύγχρονης αγοράς.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ακόμα και σήμερα η εθνική «πληρώνει» την επιλογή του Ζούρου, των συνεργατών του ίσως κάποιων διεθνών να μην μιλήσουν για το τι συνέβη πέρυσι μέχρι και το προολυμπιακό. Γενικώς είναι τεράστιο σφάλμα που κανείς δεν μιλάει για όσα συμβαίνουν εντός κι εκτός της εθνικής με αποτέλεσμα το πρόβλημα να διογκώνεται. Η σιωπή δεν αποτελεί καλή υπηρεσία.