Ένα βήμα πίσω για την υπέρβαση

Το απόγευμα της 16ης Δεκεμβρίου οι "ερυθρόλευκοι" οπαδοί κρέμονταν από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Η κλήρωση του Champions League έφερε αντίπαλο την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ένα τεράστιο σύλλογο σε μεταβατική περίοδο.

Χωρίς να χάνει τον τίτλο του απόλυτου φαβορί, η ομάδα του Μόγες με τα αγωνιστικά προβλήματα και την κρίση ταυτότητας θεωρήθηκε εμπόδιο που επιτρέπει στον Ολυμπιακό να σκέφτεται την υπέρβαση, έστω και στα κρυφά.

Οι οραματικές δηλώσεις της διοίκησης και η χαώδης διαφορά ποιότητας εντός Ελλάδας έδωσαν την εντύπωση ότι οι Πειραιώτες θα ενισχυθούν και θα δουλέψουν για να εξαντλήσουν τις πιθανότητες πρόκρισης στους "8". Ένα μήνα πριν από τη σέντρα στο "Γ. Καραϊσκάκης", αυτή η εντύπωση δεν πατάει καθόλου γερά.

Η άμυνα

Ο τραυματισμός του Σιόβα συνέβη στην καλύτερη του φάση από την ημέρα που πήγε στον Πειραιά. Δουλεύοντας στις αδυναμίες του απέκτησε καλύτερες τοποθετήσεις και καθοδηγούσε την αμυντική γραμμή, "δένοντας" με τον γρήγορο Μανωλά που βγαίνει πρώτος στη μπάλα. Ο αντικαταστάτης του Παπαδόπουλος, εμφανίζει μικρά σημάδια βελτίωσης, αλλά ακόμα δεν είναι ο παίκτης που ξέραμε. Επιπλέον, προσωπική άποψη είναι ότι Μανωλάς-Αβραάμ δεν ταιριάζουν σαν δίδυμο, αφού είναι "ίδιοι" παίκτες που στηρίζονται στην ταχύτητα και τις κερδισμένες μονομαχίες, αλλά κανένας τους δε μπορεί να κουμαντάρει όλη τη γραμμή σε υψηλό επίπεδο, δεν εμπνέουν με τη μπάλα στα πόδια και οι μεταβιβάσεις δεν είναι το φόρτε τους.

Ακόμα κι ο Μαρκάνο που γνωρίζει την ομάδα, θα χρειαστεί αρκετό διάστημα επανένταξης, πόσο μάλλον όταν ο Ολυμπιακός του Μίτσελ έχει λίγα κοινά στοιχεία σε παίκτες, σχηματισμό και τακτική με αυτόν του Βαλβέρδε.

Τα χαφ

Στους τελευταίους αγώνες παρουσιάζεται έλλειψη φρεσκάδας και αρκετά λάθη, ιδίως από τους Σάμαρη-Φουστέρ με τα συνεχή παιχνίδια. Ο Μανιάτης εδώ και καιρό έχει πιάσει ταβάνι, ενώ ο Μασάντο μετά τον τραυματισμό δεν έχει δείξει τα στοιχεία βελτίωσης που εμφάνισε στην αρχή της χρονιάς. Ο πολυδιαφημισμένος Γιαταμπαρέ αναχώρησε χωρίς να έχει παίξει ούτε δύο παιχνίδια ως 8άρι και ο Εντινγκά δεν εντυπωσιάζει, ακόμα και ως κόφτης, θέση που έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει στα πλάνα του Μίτσελ.

Πέραν αυτών, επιβάλλεται να καταγραφεί ξεκάθαρα το εξής: Αν ο Ολυμπιακός επιθυμούσε να διεκδικήσει πρόκριση, μία μεταγραφή όφειλε να πραγματοποιήσει την περίοδο του Ιανουαρίου : έναν box to box μέσο εγνωσμένης αξίας με εμπειρία από ισχυρό πρωτάθλημα και διασυλλογικές διοργανώσεις. Οι Πειραιώτες φωνάζουν από μακριά ότι χρειάζονται έναν παίκτη που να κόβει ταχυδυναμικά, να πασάρει κάθετα (όχι μόνο παράλληλα) και να έχει την ανάλογη κίνηση, την "μπούκα", με ή χωρίς τη μπάλα στα πόδια.

Δεν είναι τυχαίο ότι βλέποντας τα καλά ευρωπαϊκά ημίχρονα του εφετινού Ολυμπιακού αρκετοί αναρωτιόμασταν ποιες θα ήταν οι δυνατότητές του με έναν "Καρεμπέ" ή έναν "Τουρέ" στον άξονα. Το ποσό που εξασφαλίστηκε από την πρόκριση στους ομίλους επέτρεπε μία τέτοια κίνηση. Παρά το γεγονός ότι η χειμερινή μεταγραφική περίοδος δεν προσφέρει πληθώρα επιλογών, τα συμβόλαια που λήγουν το καλοκαίρι αναγκάζουν αρκετές ομάδες να πουλήσουν. Τέτοια μεταγραφή δεν έγινε, αντιθέτως αποκτήθηκε ο Πελέ του Εργοτέλη.

Η επίθεση

Ο τραυματισμός έφερε το Μήτρογλου πολύ πίσω. Βέβαια, ο Ολαϊτάν που τον αντικαθιστά είναι ό, τι πιο φρέσκο παρουσιάζει ο Ολυμπιακός των τελευταίων αγώνων και παρ’ ότι λογιζόταν ως ακραίος που χρειάζεται μεγάλους χώρους δράσης, ανταποκρίνεται επιτυχώς και ως all around φορ. Η ενέργεια και η τακτική προσήλωση του Νιγηριανού δικαιώνουν το Μίτσελ που τον εκθείαζε για τη δουλειά στις προπονήσεις ακόμα κι όταν δεν έπαιζε. Τα εμφανή προσόντα του όπως ο μεγάλος διασκελισμός και η αντοχή στην ταχύτητα μπορεί να αποδειχθούν πολύ χρήσιμα στις κόντρα επιθέσεις απέναντι στα «βαριά» σέντερ μπακ της Μάντσεστερ. Αλλά στον τομέα της εκτελεστικής δεινότητας χρειάζεται βελτίωση. Και βέβαια άλλο Λεβαδειακός και Ξάνθη και άλλο η πρωταθλήτρια Αγγλίας.

Ο Βάις

Τέλος, σαν κερασάκι στην τούρτα, ήρθε η αποχώρηση του Βάις. Ο Σλοβάκος σαφώς και δεν προσέφερε αναλόγως των ικανοτήτων του. Η τακτική του απειθαρχία, οι αψυχολόγητες ενέργειες και η κατάχρηση ντρίμπλας κατέστησαν εμφανές γιατί ένας παίκτης με τέτοια προσόντα δεν είχε στεριώσει σε μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Ταυτόχρονα, διεθνής σε μικρή ηλικία που επιλέγει να κάνει τον "ζογκλέρ" στο Κατάρ, έστω και προσωρινά, δείχνει ότι δεν έχει μεγάλους προσωπικούς στόχους για το ποδόσφαιρο και προτιμά τα (πολλά) λεφτά από την καταξίωση.

Όμως, η παραχώρηση λίγες μέρες πριν τη λήξη των μεταγραφών ξενίζει. Μπορεί ομάδα και Μίτσελ να αποφάσισαν ότι δεν έχουν αποθέματα υπομονής για να ασχοληθούν ατομικά με τον Βάις και να του "στρώσουν" χαρακτήρα, εντός κι εκτός γηπέδου. Αλλά ο παρανομαστής παραμένει: οι "ερυθρόλευκοι" έχασαν τον παίκτη με τον υψηλότερο βαθμό στο συνδυασμό έκρηξη-τεχνική κατάρτιση. Ξέμειναν με έναν κλασικό ακραίο, το δανεικό Κάμπελ κι αν πάρουν άλλον θα είναι επιλογή της τελευταίας στιγμής. Όπως επίσης, απώλεσαν τον πιο θρασύ ποδοσφαιριστή τους που αδιαφορεί για τον προσωπικό του αντίπαλο και είναι ικανός να εκθέσει άμυνες δεκάδων εκατομμυρίων, σαν αυτή της Παρί Σεν Ζερμέν. Και τέτοιοι παίκτες χρειάζονται απέναντι στη Μάντσεστερ, που προκαλεί δέος μόνο με τη φανέλα.

Συμπέρασμα

Εν κατακλείδι, οι κινήσεις του Ολυμπιακού δεν προδιαθέτουν ότι βλέπει τα διπλά ματς με τους Άγγλους ως υπέρτατη μάχη. Πιθανότατα η διοίκηση τα αντιμετωπίζει ως γιορτή, εξασφαλισμένο sold out και ευκαιρία για ρεκόρ εκδρομέων, αν το αποτέλεσμα στο Φάληρο δεν είναι καταδικαστικό. Αυτός που ρισκάρει περισσότερο είναι ο Μίτσελ, που δεν έγινε απαιτητικός για τη θέση του κεντρικού χαφ και την έγκαιρη αναπλήρωση Σιόβα και συναίνεσε με ευκολία στην αποχώρηση του πιο απρόβλεπτου παίκτη, παρά το γεγονός ότι η τακτική του βασίζεται πολύ στο ένας εναντίον ενός. Είτε έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στη δουλειά του, είτε δεν θέλει να στενοχωρήσει τον πρόεδρο, είναι μια στάση που θα κριθεί στο γήπεδο.