Καλλονή - Παναθηναϊκός 0-4: Ρόμβος στα χαρακτηριστικά των παικτών

Ο Αναστασίου παρέταξε 4-4-2 σε ρόμβο, με τους Ζέκα-Πράνιτς ως εσωτερικά χαφ και τον Αμπέντ πίσω από το επιθετικό δίδυμο. Στόχος του ήταν να επιβάλει υψηλό ρυθμό παιχνιδιού και να κρατήσει τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο.

Ο Ματζουράκης εμπιστεύτηκε το 4-2-3-1 με αμυντικό προσανατολισμό και αντεπιθέσεις.

Ο Παναθηναϊκός

Το πλάνο του Αναστασίου βρήκε απόλυτη εφαρμογή. Ο Παναθηναϊκός "έπνιξε" τον αντίπαλο με πλήρη κυριαρχία σε τέμπο και κατοχή. Από κει και πέρα, ο "Ολλανδός" συνδύασε κάποιες από τις τακτικές του ρόμβου με ορισμένα τρικ που ταιριάζουν στα χαρακτηριστικά των παικτών του. Συγκεκριμένα:

- Ανέθεσε στον Κουτρουμπή να ανεβαίνει ως τη σέντρα για να ισοσκελίζει την υπαριθμία 4V5 στο κέντρο και να στηρίζει τον Μέντες όταν εκείνος πιεζόταν στην πρώτη μπαλιά.

- Ο Νάνο λειτούργησε ως φουλ μπακ "παίρνοντας" όλη την γραμμή. Αντίθετα, ο βαρύτερος Τριανταφυλλόπουλος συνέκλινε περισσότερο, καλύπτοντας τα ανεβάσματα του Κουτρουμπή.

- Τα εσωτερικά χαφ Ζέκα-Πράνιτς παίζοντας με ανάποδο πόδι είχαν αποστολή να συγκλίνουν και να τροφοδοτούν με κάθετες την επίθεση, πολύ περισσότερο από το να βγαίνουν σε θέσεις ακραίων χαφ. Αυτές οι κάθετες συρτές μεταβιβάσεις στην πλάτη αμυντικών χαφ και στόπερ ήταν και το στοιχείο εκείνο που έκρινε το παιχνίδι.

- Ο Αμπέντ ήταν επιτελικός μόνο ως προς το σχήμα. Δεν επεδίωκε ντρίμπλες στο μικρό χώρο ή κράτημα μπάλας και αναζήτηση έξυπνης τελικής πάσας. Ο Αναστασίου, γνωρίζοντας τα στοιχεία δύναμης του Γάλλου, αλλά και έλλειψης σπουδαίας τεχνικής, του ανέθεσε άλλο ρόλο: ήταν αυτός που έπαιρνε τις αποκρούσεις των στόπερ ή τις υποδοχές των επιθετικών και έκανε σε β' χρόνο ατομικές ενέργειες στα λίγα μέτρα, στην καρδιά της περιοχής, πιάνοντας απροετοίμαστο το κέντρο άμυνας. Επιπλέον, λειτουργούσε ως δεύτερος επιθετικός μαζί με τον Καρέλη και υποδέχονταν πάσες των χαφ στον χώρο, με τον Μπεργκ να κάνει κίνηση προς τα πίσω τραβώντας ψηλά τα στόπερ.

Τα παραπάνω στοιχεία σε συνδυασμό με την ποιότητα και τον αλτρουισμό του Μπεργκ έδωσαν ευκαιρίες στον Παναθηναϊκό για πολύ υψηλότερο σκορ. Καρέλης (κυρίως) και Αμπέντ σπατάλησαν πολλές γιατί δεν είχαν κρύο αίμα στα τετ-α-τετ.

Η Καλλονή

Όσο πιστή κι αν ήταν η εκτέλεση των εντολών και υψηλά τα στάνταρ ατομικής απόδοσης, το "τριφύλλι" δεν θα είχε τόσο εύκολο έργο αν δεν έβρισκε απέναντι μία πλήρως αποδιοργανωμένη Καλλονή. Οι νησιώτες εξετέθησαν ανασταλτικά και δημιουργικά. Βασικότερες αιτίες :

- Τα σέντερ μπακ βρέθηκαν σε πολύ άσχημη μέρα. Είχαν προβλήματα στην διαγώνια κάλυψη διατηρώντας μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους, αλλά και στο ατομικό μαρκάρισμα, πηγαίνοντας συνεχώς δεύτεροι στην μπάλα και χάνοντας τις μονομαχίες ταχυδύναμης.

- Οι αμυντικοί χαφ αδυνατούσαν να κρατήσουν μπάλα ώστε να δώσουν ανάσες στην άμυνα. Επιπλέον, επέτρεπαν στον Αμπέντ να κινείται ανάμεσά τους με ευκολία. Ο Ματζουράκης ίσως έπρεπε να τον δώσει man to man σε έναν εκ των Μαρσέλο, Φαρία, ώστε να τον αποκόψει από τους εσωτερικούς χαφ και από το να ενώνει τις γραμμές κέντρου-επίθεσης.

- Οι ακραίοι χαφ-εξτρέμ δεν αντεπεξήλθαν σε κανένα τακτικό ρόλο. Κι αν επιθετικά δικαιολογούνται εν μέρει γιατί δεν τροφοδοτήθηκαν επαρκώς, ανασταλτικά έχουν ακέραια την ευθύνη. Ο Γκαρσία μπορούσε να πιέσει περισσότερο τον Πράνιτς, από τη στιγμή που ο Τριανταφυλλόπουλος δεν είναι ο πιο επιθετικός μπακ. Ο Μανούσος δεν ντουμπλάριζε σωστά τον Χωριανόπουλο, αφήνοντας τον εκτεθειμένο ανάμεσα σε Νάνο και Ζέκα, στερώντας και τις αντεπιθέσεις που θα προέκυπταν από κλεψίματα. Συνεπώς, δεν είναι τυχαίο ότι και οι δύο αντικαταστάθηκαν.

Ο μόνος παίκτης της Καλλονής που επέδειξε αγωνιστικό θράσος ήταν ο Λεοζίνιο. Ειδικά στο πρώτο 20λεπτο της επανάληψης απείλησε με ατομικές ενέργειες και λειτουργώντας ως φορ που έρχεται από πίσω. Δεν ευτύχησε όμως να σκοράρει.

Στο ίδιο διάστημα ο Ματζουράκης γύρισε σε 3-4-3. Στόχος του ήταν να ενισχύσει το κέντρο άμυνας που παρέπαιε, να πάρει μέτρα στο γήπεδο με το ανέβασμα των μπακ και να αυξήσει το επιθετικό πλάτος. Η σκέψη ήταν σωστή, όμως το άμεσο τρίτο γκολ του Πράνιτς που προήλθε από τις αργές επιστροφές των αμυντικών χαφ της Καλλονής έβαλε τελεία στο παιχνίδι και οι αλλαγές, που άργησαν, δεν έπαιξαν ρόλο.

Συμπέρασμα

Παρά την αποχώρηση Φιγκερόα, ο Αναστασίου επιμένει σε σχήμα με δύο επιθετικούς. Βλέποντας την ομάδα του να επικρατεί πλήρως στο κέντρο και τους χαφ να τροφοδοτούν συνεχώς την επίθεση, αλλά και να πετυχαίνουν τρία από τα τέσσερα γκολ, δε μπορεί παρά να είναι ευχαριστημένος. Ζητούμενο για τον ίδιο και τον ιδιαίτερο "ρόμβο" του είναι αν θα λειτουργήσει το ίδιο αποτελεσματικά απέναντι σε αντιπάλους που αμύνονται καλύτερα και θα υποχρεώσουν τους "πρασίνους" να λειτουργήσουν επαρκώς και στο ανασταλτικό κομμάτι.

Η Καλλονή δείχνει σαφώς επηρεασμένη σε ψυχολογία, συγκέντρωση και κούραση από τις συνεχείς μετακινήσεις. Ο προπονητής της οφείλει να εξαντλήσει την εφευρετικότητά του για να διατηρήσει τη μαχητικότητα των παικτών του στα επίπεδα που έφεραν την αξιοπρεπέστατη συγκομιδή βαθμών μέχρι σήμερα.