Το καλοκαίρι που ο Ολυμπιακός "άγγιξε" τον Κούκοτς και τον Τζινόμπιλι

Το χρονικό

O Oλυμπιακός έχει λύσει τη δεύτερη συνεργασία του με τον Γιάννη Ιωαννίδη και έχει εμπιστευτεί το προπονητικό ταλέντο του Ηλία Ζούρου (την προηγούμενη σεζόν συνεργάτης του "Ξανθού" στον πάγκο). Τα σχέδια του Σωκράτη Κόκκαλη για την ομάδα της σεζόν 2000-2001 είναι μεγαλεπήβολα καθώς υπάρχει η πρόθεση να ξοδευτούν μεγάλα ποσά έτσι ώστε να "χτιστεί" μία άκρως ανταγωνιστική ομάδα που θα αμφισβητήσει τα πρωτεία του Παναθηναϊκού του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Το πρώτο χτύπημα φανέρωσε τις προθέσεις του επικεφαλής του τμήματος για κάτι μεγάλο. Ανακοινώθηκε η συμφωνία με τον Ντίνο Ράτζα ο οποίος μετά από δύο χρόνια στον Παναθηναϊκό (1997-1999) μετακόμισε στο αντίπαλο δέος για να πάρει ουσιαστικά την εκδίκησή του για τον τρόπο που αποχώρησε από τους "πράσινους" (μετά την άλωση του ΣΕΦ στους τελικούς της σεζόν 1998-1999).

O Κούκοτς και το τριετές

Ο σχεδιασμός προέβλεπε δύο ξένους στις θέσεις "3" και "5" και έναν κοινοτικό πλέι μέικερ ο οποίος θα άλλαζε επίπεδο την ομάδα. Η θέση "5" λοιπόν έκλεισε με τον Ράτζα και το επόμενο χτύπημα προέβλεπε ανάλογης υφής μεταγραφή στο "3". Ο Ολυμπιακός στόχευσε πραγματικά ψηλά και χτύπησε την πόρτα του διόσκουρου του Ράτζα στην Εθνική Κροατίας και στη μυθική Γιουγκοπλάστικα, Τόνι Κούκοτς.

Τη σεζόν 1999-2000 η σχέση του δαιμόνιου Κροάτη φόργουορντ με τους Σικάγο Μπουλς τελείωσε μετά από την κατάκτηση τριών συνεχόμενων πρωταθλημάτων (1996, 1997, 1998) στο πλευρό του Μάικλ Τζόρνταν και του Σκότι Πίπεν. Ο Κούκοτς ήθελε στο τέλος της σεζόν, και αφού είχε γίνει ήδη ανταλλαγή στους Σίξερς, να ακούσει ενδιαφέρουσες προτάσεις και ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία.

Κατέθεσε λοιπόν μία προσφορά πολύ μεγάλη για την εποχή ύψους 3.000.000 δολαρίων για μονοετές συμβόλαιο. Ο Κροάτης δεν είχε πρόβλημα με τα χρήματα αλλά ήθελε συνεργασία σαφώς μεγαλύτερης διάρκειας.

Στα 32 του ο Κούκοτς αντιπρότεινε τριετές κλειστό συμβόλαιο (με εγγυημένα τα 3.000.000 ετησίως) και περίμενε την απάντηση των "ερυθρόλευκων". Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός ανάμενε άλλη απόκριση από το μεγάλο σταρ του ΝΒΑ καθώς δεν είχε την πρόθεση να φτάσει σε τόσο δυσπρόσιτες κορυφές. Και εν τέλει, δεν έκανε καμία αντιπρόταση. Ενημέρωσε απλώς τον Κούκοτς ότι δεν μπορούσε να τον ικανοποιήσει και στράφηκε άλλου.

Το μπάι άουτ του Τζινόμπιλι

Ο σχεδιασμός διαφοροποιήθηκε ελαφρώς καθώς η προσοχή του Ολυμπιακού εστιάστηκε στην απόκτηση περιφερειακού παίκτη που θα μπορούσε να προσφέρει εύκολο καλάθι και δημιουργία. Εκείνη την εποχή έπαιζε στην Ιταλία ένας ελπιδοφόρος Αργεντινός γκαρντ που άκουγε στο όνομα Μανού Τζινόμπιλι ο οποίος μάλιστα κατείχε και ιταλικό διαβατήριο.

Οι Πειραιώτες κινήθηκαν γρήγορα, συμφώνησαν αρχικά με την Ρέτζιο Καλάμπρια που είχε τα δικαιώματα του παίκτη και εν συνεχεία κατέθεσαν και προσφορά στον Τζινόμπιλι η οποία προέβλεπε ένα μπάι άουτ για το ΝΒΑ ύψους 750.000 δολαρίων. Η συμφωνία έμοιαζε δεδομένη και στον Ολυμπιακό ετοιμάζονταν να υποδεχτούν το νέο παίκτη τους στην Αθήνα όντες, μάλιστα, ιδιαίτερα ικανοποιημένοι.

Λίγο όμως πριν υπογραφούν τα συμβόλαια, ένα τηλεφώνημα άλλαξε τα πάντα. Η Κίντερ Μπολόνια του Ετόρε Μεσίνα είχε μόλις υποστεί ένα μεταγραφικό φιάσκο χάνοντας μέσα από τα χέρια της τον Αντρέα Μενεγκίν ο οποίος κατέληξε στην αιώνια αντίπαλο Φορτιτούτο Μπολόνια.

Οι Μπολονέζοι θέλησαν έτσι να πάρουν ρεβάνς αποσπώντας την υπογραφή του Τζινόμπιλι ο οποίος όμως είχε δώσει το λόγο του στον Ολυμπιακό. Χτύπησαν όμως στο αδύνατο σημείο του Αργεντινού. Του κατέθεσαν την ίδια ακριβώς προσφορά με τους "ερυθρόλευκους" με αρκετά μειωμένο όμως το μπάι άουτ για το ΝΒΑ (500.000 δολάρια).

Το δέλεαρ για τον παίκτη ήταν μεγάλο. Αφενός θα έμενε στην Ιταλία όπου ήξερε πρόσωπα και καταστάσεις και αφετέρου μ' ένα ποσό μόλις 500.000, θα αποκτούσε την ελευθέρας του για το ΝΒΑ όπου είχε γίνει ντραφτ από τους Σπερς το 1999. Ομως, δεν ήθελε να αθετήσει και το λόγο του. Τηλεφώνησε λοιπόν στην Αθήνα και είπε στους υπευθύνους του Ολυμπιακού τα εξής: "Ξέρω ότι έχουμε συμφωνήσει. Και θέλω να τιμήσω όσα είπαμε προφορικά. Ομως, αν γίνεται, κατεβάστε το μπάι άουτ στις 500.000, γιατί τέτοια πρόταση έχει κάνει Κίντερ. Αν το κάνετε, μπαίνω στο αεροπλάνο και έρχομαι".

Ο Σωκράτης Κόκκαλης όμως δεν ήθελε να μπει σ' έναν πλειστηριασμό ο οποίος μπορεί να μην είχε τέλος και άναψε κόκκινο. Ο Ολυμπιακός τότε στράφηκε σ' έναν παλιό γνώριμο, τον 35χρονο εκείνη την εποχή Ντέβιντ Ρίβερς ο οποίος είχε συνδέσει το όνομά του με την ομάδα στο έπος της Ρώμης το 1997. Ο κόσμος, στο άκουσμα της επιστροφής του Αμερικανού στον Πειραιά, ενθουσιάστηκε και κάθε άλλη λύση παραπέμφθηκε στις καλένδες.

Κάποια ψυχή, μάλιστα, εκείνη την εποχή είπε ότι "οι μεταγραφές είναι και μάρκετινγκ" . Και μ' αυτή τη λογική, ο Ρίβερς επέστρεψε στον Ολυμπιακό και έγινε ο παρτενέρ του Ντίνο Ράτζα.

Η κατάληξη της σεζόν δεν δικαίωσε την επιλογή. Οι "ερυθρόλευκοι" ήταν ανταγωνιστικοί αλλά έχασαν και τους δύο εγχώριους τίτλους σε παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό (ημιτελικό Κυπέλλου και τελικούς πρωταθλήματος). Ο δε Τζινόμπιλι από την πλευρά του πήρε την πρώτη, "ανεξάρτητη" Ευρωλίγκα και το καλοκαίρι του 2002 άφησε την Ευρώπη μια για πάντα για να μπει στη φιλόξενη αγκαλιά των Σαν Αντόνιο Σπερς.