Η αξία της μεταγραφής του Τζιόλη
Είχε την ατυχία να αφιχθεί λίγες ώρες μετά τον αποκλεισμό-σοκ από την Νέφτσι Μπακού και η μεταγραφή του πέρασε στο ντούκου. Αλλά η απόκτηση του Αλέξανδρου Τζιόλη αποδεικνύεται στην πράξη πολύ χρήσιμη και είναι ήδη μία από τις πιο επιτυχημένες κινήσεις του ΑΠΟΕΛ το καλοκαίρι.
Δεν εκτιμήθηκε όσο θα έπρεπε η μεταγραφή του Αλέξανδρου Τζιόλη, κυρίως λόγω του κακού timing στην ανακοίνωσή του, μία μόλις μέρα μετά τον ντροπιαστικό αποκλεισμό από τους Αζέρους. Μόνο με την άφιξη του Ελλαδίτη μέσου δεν ασχολήθηκαν οι φίλαθλοι του ΑΠΟΕΛ εκείνη τη μέρα... Ούτως ή άλλως ο Τζιόλης είναι παίκτης ήπιων τόνων και δεν "χαλάστηκε" από το γεγονός ότι δεν έγινε "θέμα" η μεταγραφή του. Και δείχνει μέσα στο γήπεδο πόσο σωστή ήταν η κίνηση του ΑΠΟΕΛ να κινηθεί για κεντρικό χαφ την τελευταία, έστω, μέρα των μεταγραφών.
Το δίδυμο Νούνο Μοράις-Ελιο Πίντο είναι πιθανότατα το καλύτερο δίδυμο κεντρικών χαφ στο κυπριακό πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα όμως είναι μάλλον και το πιο... ξεζουμισμένο. Κι αυτό αποτυπώνεται φέτος στον αγωνιστικό χώρο. Ο Ελιο Πίντο ήδη από τα τέλη της περασμένης περιόδου είχε δείξει σημάδια κούρασης. Ο Νούνο Μοράις φέτος είναι σκιά του καλού του εαυτού. Αμφότεροι αποκλείεται να ξέχασαν τη μπάλα που ήξεραν. Η κούραση δεν είναι μόνο σωματική. Μεσολάβησε άλλωστε και ένα καλοκαίρι, ενώ ο Μοράις ήταν εκτός τις τρεις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος λόγω τιμωρίας. Η κούραση είναι κυρίως ψυχολογική.
Από πέρυσι φαινόταν ότι το δίδυμο των Πορτογάλων χρειαζόταν μία αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή, μια και ο Ελντερ Σόουζα δεν έδειξε ότι μπορούσε να ανταποκριθεί ως τέτοια. Μ' αυτό το γνώμονα προχώρησε ο ΑΠΟΕΛ στην απόκτηση του Αλέξανδρου Τζιόλη. Κι αυτή τη στιγμή ο Ελλαδίτης μέσος είναι ό,τι πιο σταθερό σε απόδοση έχει να επιδείξει η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στη μεσαία γραμμή. Ντεμπούταρε ως αλλαγή στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με την Ενωση, τρεις μέρες μετά την ολοκλήρωση του δανεισμού του από την Μονακό, και από τη 2η αγωνιστική έχει "κλειδώσει" θέση στην ενδεκάδα. Αρχικά δίπλα στον Ελιο Πίντο (με Δόξα και Αλκή) και στη συνέχεια δίπλα στον Νούνο Μοράις (με Απόλλωνα και Ομόνοια).
Αν τον ακολουθούσαν σε απόδοση και οι Πορτογάλοι, τότε ο ΑΠΟΕΛ δεν θα παρουσίαζε τα προβλήματα που είχε στα παιχνίδια με Απόλλωνα και Ομόνοια, όπου σε αρκετά σημεία χάθηκε ο έλεγχος του κέντρου και οι φάσεις μπροστά βγήκαν με το σταγονόμετρο. Το θετικό για τους "γαλαζοκίτρινους" είναι πως μετά από καιρό έχουν μία επιπλέον αξιόπιστη λύση στη μεσαία γραμμή. Το στοίχημα πλέον για τον Ιβαν Γιοβάνοβιτς είναι να βρει τρόπο να... ξεμπλοκάρει τον Μοράις και τον Πίντο, ώστε να ανακτήσει τη δύναμή του στο κέντρο ο ΑΠΟΕΛ.
