Ο γιος του Μπεστ αποκαλύπτει σοκαριστικές ιστορίες για το τέλος του πατέρα του (PHOTOS)
O Κάλουμ Μπεστ, γιος του θρύλου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τζορτζ Μπεστ αποκαλύπτει σοκαριστικές ιστορίες από τις τελευταίες ώρες του πατέρα του στο νέο βιβλίο του. Οι τελευταίες του λέξεις, το τραγικό τέλος και τα περίφημα μπλε μάτια του.
Ο γιος του θρύλου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Τζορτζ Μπεστ, περιγράφει λεπτομερώς στο νέο βιβλίο του, τις τελευταίες ώρες του πατέρα του λίγο πριν οι γιατροί ξεσυνδέσουν το μηχάνημα που τον κρατούσε στην ζωή. Η αφήγησή του Κάλουμ Μπεστ σοκάρει, από τις πρώτες κιόλας γραμμές:
"Όταν τον είδα σοκαρίστηκα. Το δέρμα του ήταν κίτρινο και τα μάτια του περίεργα", αναφέρει ο γιος του Μπεστ για την πρώτη στιγμή που αντίκρισε τον πατέρα του στο κρεβάτι του νοσοκομείου.
"Για εβδομάδες και στη συνέχεια για μήνες ο πατέρας μου περνά τις μέρες του συνδεδεμένος στο μηχάνημα αιμοκάθαρσης βλέποντας τηλεόραση. Δεν του είχαμε πει το τι του συμβαίνει ή τον λόγο που βρισκόταν εδώ. Το φθινόπωρο του 2005, ο πατέρας μου είναι αναίσθητος και συνδεδεμένος με ένα μηχάνημα που τον κρατάει στην ζωή. Είναι άσχημο αυτό που λέω, αλλά έμοιαζε σαν κάτι από ταινία θρίλερ έτσι όπως είχε γίνει. Μικροσκοπικός, μόνο δέρμα και κόκαλα.
"Λίγες μέρες μετά, είδα τον πατέρα μου όπως δεν τον είχα ξαναδεί ποτέ. Πάντα ήταν τόσο όμορφος, όμως τώρα το πρόσωπό του με τρομάζει. Τα κόκαλα από τα μάγουλά του είχαν πεταχτεί, το δέρμα του κίτρινο και έκανε γρήγορες κινήσεις με το κεφάλι του. Έδειχνε πανικόβλητος.
Οι τελευταίες του λέξεις
Όταν μπήκα στο δωμάτιο με κοίταξε και μου είπε: "Μπέστι, πρέπει να με βοηθήσεις. Κάνουν γ@@@@@@α πάρτι εδώ μέσα". "Μπαμπά τι εννοείς, δεν καταλαβαίνω", του απάντησα. Και συνέχισε "τους άκουσα χτες Μπέστι, εκεί πέρα. Έπιναν ποτά, υπήρχαν κορίτσια και έκαναν πάρτι". Μια νοσοκόμα που ήταν κοντά μου είπε πως είχε παραισθήσεις. Άκουγε το βράδυ τον ήχο από τα μηχανήματα και τον μπέρδευε στο μυαλό του με τους ήχους που άκουγε όταν πήγαινε στα πάρτι.
Με τρόμαξε, αλλά μετά γέλασα. Απ' όλα τα πράγματα που θα μπορούσε να φανταζόταν, αυτός είχε παραισθήσεις ότι γινόταν πάρτι με γυναίκες και ποτά. Δεν θα γέλαγα όμως αν ήξερα ότι αυτές ήταν οι τελευταίες του κουβέντες σε μένα. Από την στιγμή αυτή και μετά ήταν αναίσθητος. Οι νοσοκόμες μου λένε να του μιλάω γιατί ακόμη μπορεί να με ακούσει".
Το τέλος
"Μια μέρα, ο μάνατζερ του του πατέρα μου ο Φιλ Χιους, έρχεται γρήγορα σε ένα άλλο δωμάτιο του νοσοκομείου που κοιμόμουν και με ξυπνάει. "Έλα γρήγορα έχουν επείγον meeting", μου λέει. Ο γιατρός τότε μας είπε πως "δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορούμε να κάνουμε, θα πρέπει να ξεσυνδέσουμε το μηχάνημα". Τι εννοούσε με αυτό; Κανείς δεν μου είχε πει κάτι, ώσπου κατάλαβα πως ήρθε το τέλος. Άρχισα να ουρλιάζω, ήμουν τόσο λυπημένος. Πήγα στο δωμάτιο του πατέρα μου, έκατσα δίπλα του και έγειρα το κεφάλι μου πάνω από το κρεβάτι του.
Ένας από τους γιατρούς ξεσυνδέει το μηχάνημα και ο πατέρας μου σβήνει. Είναι 59 χρονών. Σκύβω στο αυτί του και του ψιθυρίζω "σ' αγαπώ", τον φυλάω στο μέτωπο και φεύγω από το δωμάτιο.
Τα μπλε μάτια
Τότε έρχεται μια νοσοκόμα και μου λέει: "Ξέρω πως είναι δύσκολη η στιγμή, αλλά πρέπει να αποφασίσετε αν θέλετε να δωρίσετε κάποια από τα όργανά του". Δεδομένου την αρρώστια του, ρωτάω ποιο όργανο θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο και μου απαντάει "τα μάτια του";
Τα μάτια του; Αυτό ήταν που τον έκανε να ξεχωρίζει. Όλοι λάτρευαν τα μάτια του, ήταν το αγόρι του Μπέλφαστ με τα μπλε μάτια. Η θεία μου η Μπάρμπαρα, η αδερφή του πατέρα μου είναι μαζί μου. Αφού συζητάμε καταλήγουμε στο να τα δωρίσουμε. Ο πατέρας μου λάτρευε να βοηθάει ανθρώπους. Είναι σίγουρα το σωστό".
Οι μέρες χωρίς τον Μπεστ
"Ο χαμός του πατέρα μου με διέλυσε. Για μήνες και χρόνια έπινα αλκοόλ και έκανα ναρκωτικά. Ήταν η μητέρα μου αυτή που με βοήθησε να ξαναρχίσω πάλι από την αρχή. "Ο πατέρας σου ήταν μεθυσμένος κάθε μέρα για 30 χρόνια μου έλεγε. Εσύ τον κυνηγούσες συνεχώς για να χτίσετε μια σχέση, αλλά αυτό είναι αδύνατον με έναν αλκοολικό, μιας και είναι τα πιο εγωιστικά άτομα".
Αγαπούσα τον πατέρα μου, περισσότερο από κάθε άλλον. Ήταν ο ήρωας και το είδωλό μου. Συχαίνομαι που το λέω αυτό, αλλά στα τελευταία χρόνια της ζωής του δεν ήταν καλός άνθρωπος και προκάλεσε πόνο ακόμη και στους ανθρώπους που βρίσκονταν κοντά του, ακόμη και στον ίδιο του τον ευατό με τις επιλογές του. Τώρα, έχοντας περάσει αρκετά χρόνια από το θάνατό του, δεν θέλω να σκέφτομαι ότι το να είμαι ο γιος του Τζορτζ Μπεστ είναι εμπόδιο ή κατάρα. Είναι τιμή εξαιτίας του ποιος ήταν και του τι εικόνα είχε ο κόσμος για αυτόν".
Διαβάστε ακόμη:
Simply the Best: Σπάνιες φωτογραφίες του Τζορτζ Μπεστ
.jpg)
