Ισπανία-Ιταλία 0-0 (4-2 πέν.)

Xάρη στην κλάση του τερματοφύλακά της που απέκρουσε δύο πέναλτι, η Εθνική Ισπανίας ξόρκισε την κατάρα 88 ετών απέναντι στην Ιταλία και θα αντιμετωπίσει στo δεύτερο ημιτελικό του Euro 2008 τη Ρωσία την οποία είχε νικήσει 4-1 στον όμιλο. Το ματς μετά από 120 λεπτά τελείωσε 0-0 παρά την ισπανική υπεροχή.

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΡΑΤΣΟΣ

23 ΙΟΥΝ 2008

Η τακτική ήταν αναμενόμενο να κυριαρχήσει στο παιχνίδι. Οι μεν Ισπανοί πάλευαν με μακρινές πάσες σε Φερνάντο Τόρες και Νταβίντ Βίγια, ωστόσο οι μέσοι παρέμεναν πιο πίσω για λόγους... ασφαλείας. Οι Ιταλοί είχαν μετατοπίσει όλο το βάρος τους αριστερά, στην πλευρά του Σέρχιο Ράμος, με τους Σιμόνε Περότα και Αντόνιο Κασάνο να συγκλίνουν σε αυτήν την πτέρυγα. Το αποτέλεσμα ήταν η μπάλα να ταξιδεύει από τη μία περιοχή στην άλλη, χωρίς να μπαίνει μέσα και τα λάθη στην τελική πάσα να στερούν τη δυνατότητα δημιουργίας ευκαιριών.

Ο Λουίς Αραγονές έκανε το σύνηθες τρικ αλλάζοντας πλευρές τους Νταβίντ Σίλβα (ο οποίος ήταν εξαιρετικός στο παιχνίδι) και Αντρές Ινιέστα και εν πρώτοις πέτυχε, με τους "φούριας ρόχας" να γίνονται πιο απειλητικοί. Οι μέσοι της "σκουάντρα ατζούρα" οπισθοχώρησαν κι άλλο κλείνοντας κάθε διάδρομο και το πρώτο μέρος ολοκληρώθηκε διεκδικώντας την είσοδο στο τοπ-5 των χειρότερων 45λέπτων του φετινού θεσμού.

Η σειρά των πέναλτι

Βίγια (Ισπανία): 1-0

Γκρόσο (Ιταλία): 1-1

Καθόρλα (Ισπανία): 2-1

ντε Ρόσι (Ιταλία): Αποκρούει ο Κασίγιας

Σένα (Ισπανία): 3-1

Καμορανέζι (Ιταλία): 3-2

Γκουίθα (Ισπανία): Αποκρούει ο Μπουφόν

ντι Νατάλε (Ιταλία): Αποκρούει ο Κασίγιας

Φάμπρεγκας (Ισπανία): 4-2

Ο... μυστακοφόρος Λούκα Τόνι είχε δύο και συχνά τρεις προσωπικούς αντιπάλους, όπως συνέβαινε και με τον Βίγια στον αντίποδα, με αποτέλεσμα ούτε στο δεύτερο μέρος να αλλάξει κάτι θεαματικά. Η Ισπανία είχε τη μπάλα περισσότερη ώρα στα πόδια της, αλλά δίχως ουσία απέναντι στην καλά κλεισμένη Ιταλία και με τους Ράμος και Τζουάν Καπντεβίλα να έχουν ρητές εντολές να μην ανεβαίνουν στην επίθεση, τα πράγματα δυσκόλευαν στο δημιουργικό κομμάτι.

Η πρώτη μεταβολή δεδομένων ήρθε από τον Ρομπέρτο Ντοναντόνι, ο οποίος έριξε στο παιχνίδι τον Μάουρο Καμορανέζι αντί του Περότα και μετέτρεψε το 4-3-1-2 στο αγαπημένο του 4-3-3. Η απάντηση του Αραγονές ήταν η είσοδος των Σάντι Καθόρλα και Τσεσκ Φάμπρεγκας αντί των Ινιέστα και Τσάβι, για πιο "φρέσκο" κέντρο. Ουδέν αποτέλεσμα. Επόμενη κίνηση στη... σκακιέρα, η είσοδος του Αντόνιο ντι Νατάλε αντί του Κασάνο για την Ιταλία, αλλά και πάλι δεν συνέβη κάτι αξιοσημείωτο. Η πίεση των Ισπανών έπεφτε πάνω στο... τείχος των "ατζούρι" (είχε, πάντως, ένα... τυχερό δοκάρι με τον Μάρκος Σένα) και η είσοδος του Ντάνι Γκουίθα στο 85’ ήταν η τελευταία εξωτερική παρέμβαση του Αραγονές.

Το ζήτημα ανάδειξης MVP στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν τυπικό. Ο Ικερ Κασίγιας βοήθησε τα μέγιστα να νικήσει η Ισπανία την Ιταλία για πρώτη φορά μετά από 88 χρόνια σε επίσημη διοργάνωση και ήταν ο πολυτιμότερος του αγώνα.

Στην παράταση οι δυνάμεις είχαν στερέψει και το "καθαρό" μυαλό ήταν είδος πολυτελείας. Ως εκ τούτου, οι δύο άμυνες έκαναν ορισμένα λάθη (τα οποία δεν πλήρωσαν), αλλά η εικόνα δεν άλλαξε. Οι δύο κορυφαίοι τερματοφύλακες της φετινής σεζόν, ο Ικερ Κασίγιας και ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν, ετοιμάζονταν για τη διαδικασία των πέναλτι και το δεύτερο μέρος της παράτασης ήταν το μοναδικό που τους χώριζε από αυτήν. Ο Αλεσάντρο ντελ Πιέρο πέρασε στη θέση του Αλμπέρτο Ακουιλάνι για τα τελευταία λεπτά της παράταση και κυρίως για τα πέναλτι, τα οποία έκριναν και το νικητή.

Γήπεδο: "Ερνστ Χάπελ Στάντιον" (Βιέννη, Αυστρία)
Διαιτητής: Χέρμπερτ Φάντελ (Γερμανία)
Βοηθοί: Κάρστεν Κάνταχ (Γερμανία), Φόλκερ Βέτσελ (Γερμανία)