Ο Άρης που νοσεί και ο ανεπαρκής Καστίγιο

Ο Άρης είχε την «ατυχία» να πέσει πάνω σε μια ομάδα με μύρια όσα προβλήματα, η οποία ωστόσο, βρήκε δύο στοιχεία που στάθηκαν ικανά να της δώσουν τη νίκη: πάθος και μυαλό. Αυτά ακριβώς που δεν είχαν οι «κίτρινοι».

Ο Μίχαλ Πρόμπιερζ είπε πως δεν μπορεί να διορθώσει πολλά μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτή η επωδός θα τον ακολουθεί για καιρό, δεν έστησε αυτός την ομάδα, άρα θα κριθεί βάσει του υπάρχοντος υλικού. Και πόσο ζυγίζει αυτό σε ποδοσφαιρική αξία;

Το περίεργο είναι πως οι «κίτρινοι» δείχνουν πλήρεις, πέραν της θέσης του φουνταριστού. Εκεί, υπάρχει η μεγάλη πληγή, φιλότιμος ο Τριανταφυλλάκος, αλλά αδικείται και ο ίδιος καθώς η συμμετοχή του γίνεται άκομψα, αντί για εικοσάλεπτα προκειμένου να πάρει «μυρωδιά», έπαιξε βασικός μέσα σε μια έδρα όπου ο Άρης παραδοσιακά ταλαιπωρείται. Τι συμβαίνει όμως;

Το μεγάλο πρόβλημα κόντρα στον Πανιώνιο ήταν η ανυπαρξία παίκτη που θα μοιράσει την μπάλα. Για το ρόλο αυτόν επιλέχτηκε ο Νέρι Καστίγιο και ο Μεξικανός απογοήτευσε. Όποιον βρέθηκε στη Νέα Σμύρνη, αλλά και κάθε νοήμων φίλαθλο, καθώς η αντίδρασή του απέναντι στον – φιλότιμο αν μη τι άλλο – Καζναφέρη, δείχνει πως δεν αξίζει να φορά τη φανέλα του Άρη. Με τον Καστίγιο, βέβαια, άπαντες στον Άρη κάνουν υπομονή, κρατούν κλειστό στόμα, αφού είναι το μεγαλύτερο συμβόλαιο και ανακηρύχθηκε «ηγέτης» ελλείψει άλλου, άρα, στήριξη. Ως πότε παλικάρια; Και ο Πρόμπιερζ, γι' αυτό τον κράτησε μέσα σε όλο τον αγώνα χτες, αν και σίγουρα βλέπει το συνολικό πακέτο που δεν ελκύει... Σε μικρότερη κλίμακα τα ίδια ισχύουν και για τον Καρίμ Σολτάνι. Ο Αλγερινός λες κι έχει ένα αόρατο τοίχος μπροστά του που τον εμποδίζει να παρουσιάσει το πρόσωπο με το οποίο άπαντες ενθουσιάστηκαν το καλοκαίρι, στην προετοιμασία. Ναι, έκανε το λάθος στην πρεμιέρα, αλλά φτάνει με τα λάθη, αν δεν προσφέρει τώρα αυτά για τα οποία αποκτήθηκε, δεν θα έχει ρόλο στην ομάδα.

Ο Άρης έχασε χτες και πολλές μάχες στο κέντρο, ήταν μια κακή εμφάνιση που αποδεικνύει πως η χρονιά είναι δύσκολη, γεμάτη σκαμπανεβάσματα. Το κίνητρο εξόδου στην Ευρώπη θα έπρεπε να λειτουργήσει ευεργετικά, πλην όμως, δεν είναι δυνατό εν τη απουσία του Ούμπιντες, όλη η ομάδα να εμφανίζει αυτό το πρόσωπο, να μοιάζει ανίκανη επιθετικά.

Το μοναδικό ενθαρρυντικό στοιχείο ήταν η παρουσία του Γιάννη Γιαννιώτα. Όλος ο κόσμος στη Νέα Σμύρνη αναρωτιόταν για το όνομα του νεαρού που «όργωνε» τη δεξιά πλευρά, που περνούσε σαν σταματημένους αντιπάλους. Είναι πολύ νωρίς ακόμη, ωστόσο, για να μείνει κάποιος πάνω του. Το θέμα είναι η ομάδα, κι αυτή νοσεί. Από ψυχολογία, από μυαλό, από πάθος.

Από ποιότητα; Αυτό απομένει να φανεί...