Γκαλέτι: "Από καλύτερος έγινα ένα τίποτα"

Ο μεσοεπιθετικός του ΟΦΗ, σε συνέντευξή του στο "People" που κυκλοφορεί μαζί με την εφημερίδα "Πρώτο Θέμα", αναφέρεται σε πολλά πράγματα για τη ζωή του, το ποδόσφαιρο, τον Ολυμπιακό και τον ΟΦΗ.

"Ναι, νιώθω σαν να ξύπνησα από ένα κακό όνειρο. Σκεφτείτε πώς ένιωσα όταν τη μία μέρα σκόραρα απέναντι στην Λάρισα και την επομένη, χωρίς να χτυπήσω, μου έλεγαν ότι δεν θα ξαναπαίξω μπάλα. Με έτρωγε το 'γιατί;' και τελικά ούτε οι γιατροί δεν μπόρεσαν ποτέ να μου εξηγήσουν τι το προκάλεσε. Έκανα τόσες εξετάσεις και δεν έμαθα τελικά πώς προέκυψε αυτό το πρόβλημα", αποκαλύπτει ο Λουτσιάνο Γκαλέτι.

Στη συνέχεια έκανε αναφορά στον Ολυμπιακό: "Δεν είναι ψέματα ότι στο μυαλό μου είχα τον Ολυμπιακό. Ήξερα, όμως, ότι δεν γινόταν. Ο κόσμος του Ολυμπιακού ήταν κοντά μου και δεν έχω κανένα παράπονο. Εκείνοι που ποτέ δεν μπόρεσα να βρω ήταν από την διοίκηση του Ολυμπιακού. Εξαφανίστηκαν. Κανένας δεν με πήρε τηλέφωνο, κανένας δεν απαντούσε στα δικά μου τηλεφωνήματα. Προσπάθησα πολλές φορές να τους βρω, αλλά δεν τα κατάφερα. Δεν ενδιαφέρθηκαν για μένα και νιώθω θυμό γι’ αυτό. Την μια μέρα ήμουν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας και την επόμενη έγινα ένα τίποτα".

Όσον αφορά τη διαμάχη που είχε με τη διοίκηση του Ολυμπιακού επεσήμανε: "Για μένα δεν είναι σημαντική η νίκη μου στο δικαστήριο. Δεν ήθελα να πάω στο δικαστήριο με τον Ολυμπιακό! Το σοβαρό είναι ότι με άφησαν και μου φέρθηκαν με αυτό τον τρόπο. Δεν έχω βρει καμία εξήγηση γι’ αυτό. Μόνο να μιλήσω με τον πρόεδρο ήθελα. Και αυτό θέλω ακόμα και τώρα. Να μιλήσω μια φορά μαζί του. Για όλα. Ο κύριος Μαρινάκης και εγώ. Δε θέλω να υπάρχει σκιά στη σχέση μου με τον Ολυμπιακό, γιατί η καρδιά μου ανήκει ακόμα εκεί. Και φυσικά σκέφτομαι την ημέρα που θα επιστρέψω στο Καραϊσκάκη, αλλά το πιο σημαντικό παιχνίδι της καριέρας μου ήταν το πρώτο του πρωταθλήματος στο Γεντί Κουλέ, την έδρα του ΟΦΗ. Περίμενα χρόνια αυτή την ημέρα".

Για τον Ολυμπιακό του Ερνέστο Βαλβέρδε είπε: "Όσο ήταν ο Κόκκαλης στην ομάδα, αγόραζε ποδοσφαιριστές που διακρίνονταν σε μεγάλα ξένα πρωταθλήματα. Αν ο Ολυμπιακός συνέχιζε με την ίδια φιλοσοφία, τότε θα μπορούσε -γιατί όχι;- να φτάσει και σε έναν ευρωπαϊκό τελικό. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις παίζουν ομάδες με απεριόριστο μπάτζετ, όπως η Ρεάλ, η Τσέλσι. Ωστόσο στο ποδόσφαιρο, με συνεχή προσπάθεια, όλα γίνονται. Όσο για την Ελλάδα ξεκινώντας κάθε παιχνίδι ξέραμε ότι είχαμε περισσότερες πιθανότητες από κάθε άλλη ομάδα για να νικήσουμε. Γιατί; Επειδή είχαμε την καλύτερη ομάδα. Δεν έχει να κάνει με εύνοια αυτό. Εξάλλου σε κάθε πρωτάθλημα συμβαίνει αυτό λίγο με τις μεγάλες ομάδες".

Ακολουθούν αποσπάσματα της συνέντευξης:

"Νιώθω το σεβασμό των ανθρώπων εδώ κι αυτό είναι το σπουδαιότερο έπαθλο που κέρδισα στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να φύγω από εδώ. Ούτε όταν τελειώσω την καριέρα μου. Αν όλα πάνε καλά, θέλω να μείνω για πάντα στην Ελλάδα. Δεν θέλω να γυρίσω στην Αργεντινή. Εδώ το μέρος έχει κάτι ξεχωριστό, δεν μπορώ να το εξηγήσω".

"Θέλω να γράψω το τέλος μου στο γήπεδο, όχι στα νοσοκομεία. Πέρασα μια μεγάλη περιπέτεια, αλλά να που είμαι εδώ ξανά, χάρις στην βοήθεια του πατέρα μου και της οικογένειάς μου. Ο γιατρός μού είχε πει πως, αν έβρισκα συμβατό δότη, θα μπορούσα να ξαναπαίξω. Τότε ο πατέρας μου, που έπαιξε σπουδαία μπάλα τη δεκαετία του '70 και ήξερε τι σημαίνει για μένα να βρεθώ πάλι στα γήπεδα, αποφάσισε ότι θα δώσει εκείνος το νεφρό του".

"Χρωστάω στον ΟΦΗ που με εμπιστεύτηκε και ειδικά στον πρόεδρο, Μάνθο Πουλινάκη. Είχα μιλήσει με κάποιες ελληνικές ομάδες πριν τον ΟΦΗ και με τον κύριο Λεμονή, που μπορώ να πω ότι είναι σπουδαίος άνθρωπος. Όταν όμως μίλησα με τον κύριο Πουλινάκη, δεν υπήρχε άλλη ομάδα για μένα. Με έπεισε με το πλάνο του. Η συνεργασία μας δεν θα περιοριστεί μόνο στο να παίξω ποδόσφαιρο. Θέλω να βοηθήσω στο μέλλον να έρθουν κι άλλοι μεγάλοι παίκτες. Προς το παρόν, ο ΟΦΗ μού δίνει την ευκαιρία να πάρω εγώ την απόφαση για το τέλος μου".