Ενας Βραζιλιάνος που τον λένε Ντιέγκο

Δεν είναι αυτό που λέμε εύκολος άνθρωπος. Θέλει να νιώθει σημαντικός, θέλει και να του το δείχνουν. Οταν αντιλαμβάνεται το αντίθετο επαναστατεί και τα παρατά και ίσως γι' αυτό έχει αλλάξει τόσα πολλά στρατόπεδα από τη στιγμή που ήρθε στην Ευρώπη. Ολα αυτά ισχύουν για τον Ντιέγκο, τον παίκτη ο οποίος μόλις στα 24 του χρόνια σταμάτησε να παίζει στην Εθνική Βραζιλίας.

Ο νέος Ντέκο δεν προσαρμόστηκε

Η Πόρτο, πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2004, χρειαζόταν ένα νέο 10άρι για να αντικαταστήσει τον Ντέκο ο οποίος εκείνο ακριβώς το καλοκαίρι μετακόμισε στην Μπαρτσελόνα. Μπορεί να ακούγεται παράδοξο αλλά ο Βραζιλιάνος Ντιέγκο δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί στην Πόρτο. Ειδικά τη σεζόν 2005-06 όταν και αγωνίστηκε κάτω από τις οδηγίες του Κο Αντριάανσε έδειξε να είναι κάτω από νερά του. Ο Πίντο ντα Κόστα αναγκάστηκε να τον πουλήσει πρόωρα και μόλις για 6κ ευρώ. Ο αγοραστής ήταν η Βέρντερ Βρέμης.

Στο...στοιχείο του

Ολίγον άναρχος παικτικά, ο Ντιέγκο βρήκε τη Γη της δική του επαγγελίας στη Βρέμη. Ο Τόμας Σάαφ είχε χτίσει μία άκρως επιθετική ομάδα και μόλις αντιλήφθηκε ότι ο Βραζιλιάνος έχει τα στοιχεία που ήθελε, του έδωσε απόλυτη ελευθερία κινήσεων στο γήπεδο. Αποτέλεσμα; Ο Ντιέγκο σάρωσε. Ανακηρύχθηκε καλύτερος παίκτης του πρωταθλήματος από το Kicker, πέτυχε μερικά εντυπωσιακά γκολ, έγινε απαραίτητος στη Βέρντερ (που έπαιζε ρόμβο με τον Ντιέγκο δεκάρι).

Η παρουσία του ήταν τόσο καταλυτικά που η ομάδα της Βρέμης (με πρώτον τον ισχυρό άνδρα και υπεύθυνο μεταγραφών Κλάους Αλοφς) κατάλαβε ότι έχει στα χέρια της φλέβα χρυσού. Η πρόωρη επέκταση του συμβολαίου του μέχρι το 2011 ήταν μία απολύτως αναμενόμενη κίνηση. Εν συνεχεία, και αφού όλες οι μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες τον είχαν βάλει στα ραντάρ τους, ο Ντιέγκο συνέχισε να προσφέρει αφειδώς θέαμα. Η Βέρντερ, μ΄αυτόν πάντα ως ηγέτης, έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου UEFA (ηττήθηκε από τη Σαχτάρ) ενώ στέφθηκε Κυπελλούχος Γερμανίας.

Μαύρη τρύπα στο Τορίνο

Το καλοκαίρι του 2009 η Γιουβέντους βγάζει από τα ταμεία της 24,5 εκατομμύρια ευρώ για να κάνει δικό της τον Ντιέγκο. Η Βέρντερ, η οποία είχε αγοράσει τον παίκτη με μόλις 6, λέει ευχαριστώ και τον παραχωρεί ευχαρίστως παρά το γεγονός ότι ξέρει ότι χωρίς αυτόν χάνει μεγάλο μέρος της δύναμής της. Ο παίκτης έτσι βρίσκεται στη χώρα από την οποία κατάγονται οι πρόγονοί του (έχει, άλλωστε, και ιταλικό διαβατήριο) και επιχειρεί να προσαρμοστεί. Η Γιουβέντους όμως δεν είναι ένας εύκολος σύλλογος. Παίκτες ολκής όπως ο Ρας και ο Ανρί απέτυχαν με τη φανέλα της, ο Ντιέγκο δεν μπόρεσε να ξεφύγει από αυτόν τον κανόνα.

Οντας τακτικά απαίδευτος (και με τους αντιπάλους να του βάζουν προσωπικό μαρκάρισμα), δεν κατάλαβε ποτέ τον τρόπο παιχνιδιού του Τσίρο Φεράρα, ο κόσμος στο Τορίνο δεν τον αγάπησε ποτέ και η επιστροφή στην αγαπημένη, πια, Γερμανία, αποτέλεσε μονόδρομο. Αυτή τη φορά η ομάδα που άνοιξε την αγκαλιά της για να τον υποδεχτεί ήταν η Βόλφσμπουργκ του Στιβ ΜακΛάρεν. Ο Ντιέγκο νόμιζε ότι βρίσκεται και πάλι στην Βέρντερ, ωστόσο τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι.

Οταν τον Φεβρουάριο του 2011 αγνόησε εντολή του προπονητή του και εκτέλεσε πέναλτι (το οποίο έστειλε στο δοκάρι) ο έξαλλος ΜακΛάρεν του επέβαλλε πρόστιμο 100.000 ευρώ. Λίγους μήνες αργότερα ο Βραζιλιάνος άφησε την ομάδα στα κρύα του λουτρού παραμονές του κρίσιμου ματς με την Χόφενχάιμ και έφυγε από το ξενοδοχείο όταν έμαθε ότι βρίσκεται εκτός αποστολής. Ο διάδοχος του ΜακΛάρεν, ο Φέλιξ Μάγκατ, τον τελείωσε με συνοπτικές διαδικασίες.

Μαδρίτη και κούπα

Αγοραστής δεν μπορούσε να βρεθεί και έτσι προτιμήθηκε η λύση του δανεισμού. Για πρώτη φορά στην καριέρα του εντάσσεται σε ισπανικό σύλλογο αφού η Ατλέτικο ενδιαφέρθηκε για την απόκτησή του. Δίπλα στον Ραδαμέλ Φαλκάο, και ιδιαίτερα μετά την έλευση του Ντιέγκο Σιμεόνε στον πάγκο, ο Ντιέγκο κάνει ωραία πράγματα. Τόσο ωραία που η Ατλέτικο κατακτά το Europa League το 2012 με τον ίδιο στον τελικό να δίνει ασίστ και να σκοράρει.

Ο εφιάλτης του Μάγκατ επιστρέφει αφού ο παίκτης αναγκάζεται να επιστρέψει στη Βόλφσμπουργκ. Ο Γερμανός όμως απολύεται γρήγορα τη σεζόν 2012-2013 και έτσι ο Ντιέγο βρίσκει την ευκαιρία να πάρει παιχνίδια στα πόδια του και να πείσει την Ατλέτικο τον Ιανουάριο του 2014 πια να του δώσει συμβόλαιο. Η συνέχει γνωστή; Στο 4-4-2 του Σιμεόνε στο οποίο κανείς δεν είναι στατικός, ο Ντιέγκο βρίσκει ρόλο και μεταξύ άλλων και με δικό του γκολ οι "ροχιμπλάνκος" ρίχνουν στο καναβάτσο την Μπαρτσελόνα (με το δικό του φανταστικό γκολ) και φτάνουν μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.