Ο Φαν Χάαλ λύνει τα χέρια του... Μίτσελ!

Έχει πολύ… ψωμί η σκέψη που αποκάλυψε ο Μίτσελ στη διάρκεια της πρώτης του δημόσιας τοποθέτησης από το Ζέεφελντ για τον Ολυμπιακό της επόμενης σεζόν. Ο Ισπανός προπονητής δεν δίστασε να παραδεχθεί ότι θα δουλέψει και σύστημα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, μια συνταγή που είδαμε να εφαρμόζουν αρκετές ομάδες του Μουντιάλ, με αποκορύφωμα την Ολλανδία του Λουίς Φαν Χάαλ.

Το 3-4-3 ή 3-5-2 επιστρέφει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και ο κόουτς του Θρύλου δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει τις εξελίξεις, από τη στιγμή, μάλιστα, που αυτή η διάταξη μπορεί στη διάρκεια της νέας χρονιάς να του λύσει τα χέρια.

Ο πιθανός σχηματισμός της Γιουνάιτεντ του Φαν Χάαλ

Η απόκτηση του Ερίκ Αμπιντάλ, ο οποίος μπορεί με άνεση να αγωνιστεί και στη μέση της αμυντικής τριάδας ως ελεύθερος για να δίνει βοήθειες δεξιά-αριστερά, αλλά και να προωθήσει τη μπάλα προς τη μεσαία γραμμή με ασφάλεια και ταχύτητα, επιτρέπει στην τεχνική ηγεσία να ενεργοποιήσει και τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, αλλά και τον Δημήτρη Σιόβα, οι οποίοι ψάχνουν τη χαμένη τους φόρμα μετά από σοβαρούς τραυματισμούς και μεγάλο διάστημα απουσίας.

Πρόκειται για ένα πλάνο το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί και στη διάρκεια ενός αγώνα, καθώς ο Σιόβας έχει τη δυνατότητα να αγωνιστεί και ως κόφτης, άρα αν οι συνθήκες του παιχνιδιού το απαιτήσουν η τριάδα της άμυνας μπορεί να μετατραπεί σε δίδυμο με παράλληλη προώθηση του διεθνούς άσου στον άξονα.

Έχει τους παίκτες

Παράλληλα, η παρουσία παικτών που μπορούν να παίξουν ολόκληρη την πλευρά πάνω στον ασβέστη όπως είναι οι Χολέμπας, Ελαμπντελαουί, Μαζουάκου, Σαλίνο, επιτρέπει στον κόουτς να φτιάξει όπως θέλει τόσο τη μεσαία του γραμμή όσο και την επίθεση.

Μπορεί δηλαδή σε ένα παιχνίδι να παρατάξει ενισχυμένο τον άξονα, ακόμη και με πέντε μεσαίους, ώστε να ελέγχει το ρυθμό και να μπλοκάρει τον αντίπαλο. Όσο για την επίθεση, οι τρεις πίσω δίνουν το περιθώριο διπλής επιλογής. Ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε αγώνα μπορεί να δούμε τον Ολυμπιακό με δύο φουνταριστούς, ή με έναν κι άλλον έναν σε ρόλο περιφερειακού (Σαβιόλα, Τσόρι, Φουστέρ ή Κασάμι), καθώς και τη δυνατότητα για δύο εξτρέμ που θα στηρίξουν τον σέντερ φορ.

Με απλά λόγια, η ευχέρεια μιας ομάδας να εφαρμόζει όσο γίνεται περισσότερα συστήματα στη διάρκεια του 90λεπτου παρέχει και στον κόουτς τη δυνατότητα να ανακατέψει την τράπουλα, να αλλάξει πλάνο ακόμη και στη ροή του παιχνιδιού, αλλά και να αιφνιδιάσει, αρκεί να υπάρχουν και τα ανάλογα εργαλεία στον πάγκο.

Για να συμβούν, ωστόσο, όλα τα παραπάνω θα χρειαστεί πολλή και ουσιαστική δουλειά. Δεν έχει καμία σχέση το παίζω με τρεις πίσω και το παίζω με τετράδα. Είναι άγνωστο ακόμη αν ο Μίτσελ τα καταφέρει να διδάξει στους παίκτες του την προσαρμογή σε τόσο διαφορετικές απαιτήσεις αγώνα. Ωστόσο, αν τα καταφέρει θα παρουσιάσει ένα σύνολο παντός καιρού, το οποίο θα μπορεί να αλλάξει προφίλ και κατεύθυνση ανά πάσα στιγμή, άρα θα αυξήσει τον βαθμό δυσκολίας προς τον αντίπαλο.

Περισσότερες από μία θέσεις

Θα πρέπει να αναφερθεί, επίσης, το αυτονόητο. Πως όσο πιο πολλοί παίκτες υπάρχουν σε μια ομάδα, οι οποίοι μπορούν να παίξουν σε περισσότερες από μία θέσεις, τόσο πιο εύκολο είναι για τον προπονητή να αλλάξει τακτική και να αναπροσαρμόσει τα πλάνα του, ακόμη και χωρίς να χρειαστεί να σηκωθεί παίκτης από τον πάγκο.

Για να τα δούμε όλα αυτά στην πράξη, ωστόσο, θα πρέπει να περιμένουμε και πως θα σχηματιστεί το παζλ της νέας χρονιάς με τις προσθήκες που θα υπάρξουν, αλλά και με πιθανές αποχωρήσεις. Μια πρώτη γεύση, πάντως, θα πάρουμε στη διάρκεια των πολύ δυνατών φιλικών που θα γίνουν στα γήπεδα των ΗΠΑ με αντιπάλους ορισμένες από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.

Υ.Γ.: Για τις περιπτώσεις του Μπόγιαν και του Πουλίδο ισχύει το «ή τώρα ή ποτέ» και οι εξελίξεις (θετικές ή αρνητικές) θα είναι άμεσες.

Υ.Γ.2: Ο Ολυμπιακός δουλεύει την υπόθεση σέντερ φορ, το όνομα του οποίου ακόμη δεν έχει διαρρεύσει και θα προκαλέσει αίσθηση.

Διαβάστε ακόμη:

Προανήγγειλε εκπλήξεις ο Μίτσελ