Ο μεταγραφικός απολογισμός του Ολυμπιακού

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι γενικά ένας βολικός άνθρωπος. Και έχει πάγια αρχή στις ομάδες που εργάζεται ότι μικρό ρόστερ είναι... ευτυχισμένο ρόστερ. Λιγότεροι παίκτες, περισσότερες συμμετοχές, μεγαλύτερο ενδιαφέρον αλλά και προσφορά από όλους. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Βάσκος μιλά πάντα για ομάδες που απαρτίζονται το πολύ από 25 ποδοσφαιριστές.

Θεωρία και πράξη, όμως, καμιά φορά διαφέρουν. Όχι απαραίτητο για κακό. Για παράδειγμα; Από χθες, όταν και έκλεισε το μεταγραφικό παράθυρο ο Βάσκος παραβίασε τον κανόνα του. Ο Ολυμπιακός της νέας περιόδου "κλείδωσε" στους 27 ποδοσφαιριστές. Αριθμός μεγαλύτερος του συνηθισμένου για τον Βαλβέρδε, αλλά σχετικά μικρός αν αναλογιστεί κανείς την δράση των Πειραιωτών από πέρσι μέχρι και φέτος, στο μεταγραφικό πάρε-δώσε.

Επιμένετε να μπούμε σε αριθμούς; Αν ναι, τότε σημειώστε: Από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι χθες ο Ολυμπιακός έκανε 28 μεταγραφές. Ταυτόχρονα "άδειασε" 22 επίσημα και άλλους πέντε τους έχει στον... προθάλαμο ανεπίσημα. Σύνολο 27 δηλαδή και εδώ σε μια ομάδα που αποτελεί την επιτομή του μεταγραφικού πάρε- δώσε.

Για καλό έγινε όλο αυτό όμως. Η εξαίρεση στον κανόνα του Βαλβέρδε είναι αυτοί οι ασύλληπτοι αριθμοί που κατέγραψε το μεταγραφικό κοντέρ. Και αυτό διότι ο Ολυμπιακός έχει σχηματίσει ένα ρόστερ που κατά γενική ομολογία του δίνει εκ των προτέρων ένα ισχυρό αβαντάζ. Από την όψη του και μόνο...

Ποιοτικά, αλλά και ποσοτικά ο Ολυμπιακός μπορεί κάλλιστα να αντεπεξέλθει σε μια απαιτητική σεζόν 40 αγώνων έχοντας και δύο και τρεις εναλλακτικές σε κάθε θέση. Εξαιρουμένου του τερματοφύλακα όπου ο Κοστάνσο έχει ξεκάθαρο προβάδισμα, δεν υπάρχει άλλη θέση που οι "ερυθρόλευκοι" να νιώθουν πραγματικά μια απουσία. Ακόμη και αν αυτή αφορά σε έναν ποδοσφαιριστή πρώτης γραμμής.

Το στοίχημα είναι όλο αυτό το καλό υλικό να γίνει ομάδα. Να μοιραστούν ρόλοι κατά την διαδρομή της σεζόν και να προκύψει η απαραίτητη χημεία. Πολλοί καλοί ποδοσφαιριστές μαζί δεν κάνουν απαραίτητα μια πολύ καλή ομάδα. Χρειάζεται χρόνο, δουλειά αλλά και σωστές επιλογές από τον προπονητή. Ξαναλέμε πάντως ότι τόσο δυνατό σε ποσότητα ρόστερ ο Ολυμπιακός ίσως να μην είχε ποτέ.

Και δεν είναι υπερβολή ότι με όλους τους ποδοσφαιριστές παρόντες το πραγματικά ενδιαφέρον δεν θα είναι οι επιλογές της 11άδας, αλλά το ποιοι θα παραμένουν εκτός 18άδας!

Στο δια ταύτα; Ο Ολυμπιακός αποχωρίστηκε τους: Νικοπολίδη, Πάρντο, Ντουντού, Ζαϊρί, Μπράβο, Ρόμενταλ, Ουρτάδο (και τον Γκαλίτσιο που έμεινε αλλά δεν υπολογίζεται) από αυτούς που είχε πέρσι στο ρόστερ του. Και πρόσθεσε τους: Κοστάνσο, Δασκαλάκη, Μαρκάνο, Παπάζογλου, Βαλεριάνο, Ορμπάιθ, Μακούν, Φέισα, Αμπντούν, Γκρμπιτς, Χαβίτο, Γέστε.

Στην πραγματικότητα μέσα από αυτά τα δώδεκα νέα πρόσωπα ισχυροποίησε σε πολύ μεγάλο βαθμό την μεσαία του γραμμή. Ειδικά για τις θέσεις των κεντρικών χαφ. Απέκτησε έναν αριστεροπόδαρο στόπερ που δεν είχε (Μαρκάνο) και γέμισε ακόμη περισσότερο τις πτέρυγες του με μεσοεπιθετικούς.

Η ατομική ποιότητα των Μακούν, Γέστε, Ορμπάιθ, Αμπντούν αλλά και του Φέισα είναι επίσης ένα στοιχείο που προσθέτει ποιότητα. Είπαμε όμως. Τα πραγματικά συμπεράσματα μπορούν να προκύψουν μονάχα στο γήπεδο.

Και μιας και πριν ανοίξαμε... μαθηματικές πράξεις, έτσι για την ιστορία αξίζει να καταγράψουμε. τις 28 μεταγραφές που έγιναν τους τελευταίους 15 μήνες, αλλά και τις 22+5 αποχωρήσεις.

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

ΗΡΘΑΝ: Μιραλάς, Μέγερι, Επστάιν, Ιμπαγάσα, Ρόμενταλ, Μοντέστο,

Πάντελιτς, Χολέμπας, Ριέρα, Ουρτάδο, Φουστέρ, Παπάζογλου, Σουμπίνιο,

Νέμεθ, Μανιάτης, Τζιμπούρ, Κοστάνζο, Δασκαλάκης, Χαβίτο, Γέστε,

Αμπντούν, Τάττος, Φέισα, Κάται, Γκρμπιτς, Μακούν, Μαρκάνο, Ορμπάιθ.

ΕΦΥΓΑΝ: Ζεβλάκοφ, Πάντος, Στολτίδης, Κόβατς, Λούα Λούα, Λεντέσμα,

Παναγόπουλος, Όσκαρ, Κ. Παπαδόπουλος, Γ. Παπαδόπουλος, Ντουντού,

Γκαλέτι, Μαρέσκα, Σοϊλέδης, Επστάιν, Ντάρμπισιρ, Ραούλ Μπράβο, Ζαϊρί,

Ρόμενταλ, Ουρτάδο, Νικοπολίδης, Πάρντο

ΣΑΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ: Νέμεθ, Γκαλίτσιος, Κατσικογιάννης, Λεονάρντο, Ντιόγκο.